ဘ၀အထိုထို (သို့) အပြူး

အပိုင်း ( ၂၇ )

အပိုင်း ( ၂၇ )

အပြူး ဝိုင်းသုတကို သစ္စာဖောက်မိပြီ။
အပြူး သူ့ကိုယ်သူခွင့်မလွှတ်နိုင်ပါ။
သူရခဲ့တဲ့ ဘဝက အရမ်းဆိုးဝါးလွန်းပါလား။
အမဲစက်ဆိုတာကြီးက အပြူးနောက်ကို
အရိပ်မဲသဖွယ် လိုက်နေမှာကို အပြူးကြောက်ရွံ့မိသည်။
သို့သော် ဖြစ်လာသမျှ ပြဿနာကို ရင်ဆိုင်ဖို့ အပြူး ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ပါသည်။

မနက်ဖြန်ဆို ဝိုင်းသုတ ပြန်လာတော့မယ်။
အပြူး တခုခုကို တုန်လှုပ်နေမိသည်။

ကိုသူရကတော့ သူတို့ကိစ္စကို ဖော်ထုတ်မှာမဟုတ်မှန်း အပြူး ယုံကြည်သည်။
ဒါပေမဲ့ ကံမကောင်းလွန်းလှတဲ့ သူ့ ကံကြမ္မာ ကို သူ မယုံကြည်ဘူးလေ ။

~~~~

ကိုသူရက အရူးအမဲသားကျွေးမိသလို
အပြူးကို လိုးဖို့ဘဲ ဖန်တီး ချောင်းမြောင်းနေသည်။

သူရက အချိန်ပြည့် တဏာရမ္မက် တက်နေသူဖြစ်သည်။
အခုလည်း အပြူးကိုလိုးချင်နေသည်။
နောက်ဆို သူ့ရဲ့ အချစ်တော်ပြန်လာရင်စိတ်တိုင်းကျ လိုးလို့မရတော့မည်ကိုသိနေသည်။
အဲ့ဒါကြောင့် သူရ လှုပ်ရှားနေသည်။

အပြူးအခန်းထဲကို လှစ်ခနဲ ဝင်သွားခဲ့သည်။

" ဟင်...ကိုသူရ။
ဘာလာလုပ်တာလဲ ၊ ပြန်ပါတော့။
တစ်ခါမှားခဲ့ပြီးပြီ နောက်တစ်ခါ ဆက်မမှားပါစေရနဲ့တော့။
ကျွန်တော် ကိုဝိုင်းအပေါ်မှာ သစ္စာရှိချင်တယ်။ "

" အေး ၊ သစ္စာတွေ မေတ္တာတွေ ငါမသိဘူး။
ငါသိတာက ငါလိုနေတဲ့အချိန် မင်းဖင်ခံပေးဖို့ပဲ။ ပြီးတော့ မင်းကိုကို ပြန်လာရင် ငါမင်းဆီမလာဘူး။
အခုတော့ မင်း ငါ့အလိုကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါလားကွာ။ "

အပြူး စဉ်းစားမိပါသည်။

တစ်ခါမှားမိတဲ့သူတွေအဖို့ နောက်တစ်ခါထပ်မှားဖို့ အကြောင်းအရာတွေက ခေါင်းစဉ်မရှိဘဲ ပေါ်လာတတ်ကြသည်။
ဆက်မမှားချင်ပေမယ့် ဆက်မှားဖို့ လိုနေသေးတယ်ဆိုတာ အပြူးသိနေမိသည်။

သြော်.....အပြူး
သက်ပျင်းရှည်ကြီးတစ်ခုသာ ချလိုက်မိပါတော့သည်။

သူရက အပြူးရဲ့ အဝတ်အစားများကို
တယုတယ ချွတ်ပေးနေသည်။
တာဝန်တစ်ခုကို ထမ်းဆောင်နေရသလို အပြူး အသက်ဝင်နေသည်။
ငါဒါလုပ်ပြီးရင် ငါအေးဆေးနေရမယ် ဆိုတဲ့ အတွေး အပြူးဦးနှောက်ထဲမှာ ရှိနေသည်။
အပြူး ပုံစံက ဆန္ဒပြင်းပြမှုပုံစံ အသက်မဝင်ပါ။