Να φοβάσαι το σκοτάδι...

Αυτό ήταν...

Γεια σας! Αρχικά θα ήθελα να ζητήσω συγγνώμη που άργησα τόσο πολυ να κανω update, αλλα εχω αρχίσει τις καλοκαιρινές μου διακοπές και μου ειναι δύσκολο να ανεβάζω! Ουτε και σημερα εχω χρονο, αλλα θα προσπαθήσω να ανεβάσω ενα μικρό κομματάκι... Και πάλι συγγνώμη!! Ελπίζω να σας αρέσει!
----
Για άλλη μια φορά ξύπνησα στο υπέροχο και αφράτο μου κρεβάτι! Το κεφάλι μου πονεμένο και ζαλισμένο από τις ατέλειωτες σκέψεις! Μετά από το χθεσινό τραπέζι δε μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι την Αλισσα! Πως ειναι δυνατόν, ολα αυτά που μου είπε η μητέρα του Αλεξ να ειναι αλήθεια! Ειναι απλά αδύνατον! Αλλα από την άλλη... Κάτι παραπάνω θα ξερει από εμενα! Εγω μετακόμισα εδώ πριν από περίπου ενα μήνα! Εκείνοι μένουν εδώ εδώ και χρόνια! Δε μπορώ να αμφισβητήσω τα λεγόμενα της!
Αναστηλώθηκα από το κρεβάτι μου, και πήγα στο μπανιο του δωματίου μου. Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέφτη! Νομιζω πως εχω πυρετό...
Σημερα ήταν Κυριακή, και η αλήθεια ειναι πως δεν είχα καθόλου διάβασμα. Οπότε... Ήταν η κατάλληλη μερα να διερευνήσω την... Υπόθεση!
Όσο και να ήθελα να το ξεχάσω και να προχωρήσω στη ζωή μου, τόσο αδυνατούσα! Δε μπορούσα να προσποιούμενος πως ολα ήταν φυσιολογικά, επειδή απλά δεν ήταν! Έπρεπε κάτι να κανω.. Κάτι, που θα με βοηθούσε να καταλάβω ποια ειναι η πραγματική ταυτότητα της Αλισσα και τι ήθελε από εμενα!
Επέστρεψα στο δωμάτιο μου με βαριά βήματα! Το κεφάλι μου κουδουνίζει ασταμάτητα! Δεν αντέχω άλλο αυτή την κατάσταση! Πρέπει να κανω κάτι... Αλλα δε ξέρω τι...
Προχώρησα προς το παράθυρο... Και κοίταξα το σπίτι της Αλισσα! Αν και "εγκαταλειμμένο", εμενα μου φαινόταν πως κάποιος όντως ζούσε εκει. Είτε ήταν η Αλισσα, είτε οποιοσδήποτε άλλος! Αλλα η οικογένεια του Αλεξ με έπεισε για το αντίθετο... Δε μπορώ να καταλάβω... Είμαι τόσο μπερδεμένη...!!
Ξαφνικά παρατήρησα κίνηση πίσω από τις κουρτίνες του σαλονιού! Τα παράθυρα ήταν ανοιχτά... Μα πως..;;
Ξαφνικά τις κινήσεις αυτές ακολούθησε ενα κοφτό ουρλιαχτό! Αυτο ομως σταμάτησε αμέσως! Όχι από μόνο του... Ήταν σαν κάποιος να το σταμάτησε με τη βία...!! Να τι συμβαίνει..;;
Δε μου πήρε πολυ να συνειδητοποιήσω πως τα μάτια μου είχαν θολώσει από δάκρυα σύγχυσης! Τα ακούμπησα αμέσως και προσπάθησα να εστιάσω ξανά στο παράθυρο του απέναντι σπιτιού. Τωρα... Ήταν ερμητικά κλειστό! Για άλλη μια φορά φαινόταν έρημο!
Δεν αντέχω άλλο! Αυτο ήταν! Ένας μόνο τρόπος υπάρχει για να μάθω την αλήθεια... Θα πάω να βρω την Αλισσα...
----
Αυτο ήταν λοιπόν το παρτ για σημερα! Ξέρω ότι ειναι υπερβολικά μικρό και αρκετά ασήμαντο, αλλα ειναι η εισαγωγή για επόμενο παρτ, το οποίο πιστέψτε με θα ειναι αρκετά συμαντικο!! Ελπίζω να καταφέρω να κανω update αύριο! Και πάλι συγγνώμη! Ευχαριστώ πολυ! Εύχομαι ολοι να έχετε μια υπέροχη μερα! :) <3