~BO$$ BAB¥~

27 Chp📌️

..

..

..

Author's P.O.V

   වචනවලට කෙනෙක්ට කොයිතරම් දුරකට රිද්දන්න පුළුවන් ද....ඒක අහන්න ඕන මිතූගෙන්........

..පැහැසරා දුවේ....

     ආනෙත්ගෙ අම්මාගෙ කටහඩේ ගැවිලා තිබුනෙම පුදුමයත් සතුටත් මුසු උනු බවක්....ආනෙත්ගෙ රෙදි නවන ගමන් හිටිය ඒ අත් පවා හරි කලබලේට නතර වෙලා මූනේ ඇදී ගියේ ආදරනීය හිනාවක්....

..නැන්දේ..හ්..අනේ නෙතූට මොකද උනේ...මට කිව්වා මට කිව්වා එයා...

..හරි හරි කලබල නොවි ඔහොම ඉන්නකෝ දුව...පුතාට ප්‍රශ්නයක් නෑ....එයා හොදින් ඉන්නවා...

..ඒත් නැන්දේ..අනේ..මම දැන්නේ දන්නෙ මෙච්චර දෙයක් වෙලත්...අනේ ඇයි ඔයාලා කවුරුත් මට කිව්වෙ නැත්තේ.....

     පැහැසරා.....එයා හරි ලස්සන ගෑනු ලමයෙක්.....සූරියකාන්ත මල් වැටුනු ලා නිල් පාට දිග ගවුමකින් එයාගෙ දෙපතුල ලගට යනකම් වැහිලා තිබුනා....නිදහසේ කඩා වැටෙන ගවුමෙ අත එක්ක තද කලු පාට අක්බමරු කොන්ඩේ ඉන ගාවට වෙනකම් දිගු උනා වගේම සායම් තැවරීමක් ඕන නැතිවම ඒ මූනෙ හැඩ ඕනාවටත් වඩා කැපිලා පෙනුනා.....දිගු ඇහිපිහාටුවලින් පිරුනු ලොකු ඇස්..කෙටි නහය...මහත තොල් එක්ක පැහැසරා කියන්නෙම ඕනම කෙනෙක් දෙවතාවක් හැරිලා බලන තරමෙ රූපයක් වෙනකොට ඇගට තද උනු දිගු ගවුම නිසා බේරිලා පෙනුනු නාරි දෙහේ රේඛාවලට පුළුවන් උනා මිතූගෙ හදවත කලබල කරන්න....බෝනික්කියෙක්ට දෙවෙනි නොවෙන ඒ රූපෙ ලග ඒ අහින්සක හදවත බයෙන් මුලු ගන්වන්න...

...දුව කොහොම කියලා දැනගන්නද...පනිවිඩයක් දෙන්නවත් අපිට හරි හැටි සිහියක් තිබ්බෙ නෑ....බය වෙන්නෙ නැතුව ඉන්නකෝ දුවේ පුතාට දැන් හොදයි..ටිකට් කපලා තියෙන්නේ..මොකක්දෝ පරීස්සනයක් කරගන්න කියලා දොස්තර මහත්තයා එක්කාසු කරන් ගියා...තව ටිකකින් එයි....

    අම්මට පේනවා පැහැසරාගෙ අදුන්වලින් හැඩ උනු ඇස් බොද වෙවී යනවා....ඒත් ඒ කවුරු නොදැක්කත් අම්මා ආදරෙන් අල්ලන් ඉන්න පැහැසරාගෙ අත් ලග තවත් ඇස් දෙකක පාට දියවෙලා යන්න යනවා....