Yalan geçmişle kurulan hayatlar...
Birisinin galibiyeti ikisinde mağlubiyeti olacak.
Galip mi olmak isteyecekler yoksa mağlup mu?
Karanlığın ortasında iki kişiydik. İki silah...
Biri benim başıma, diğeri onun başına dayalı. Gözlerine baktım, hep yap...
Beni takip ederseniz çok sevinirim, şimdiden teşekkürler.🫠
Bölüm Şarkıları: Gotye- Somebody That I Used To Know Sezen Aksu- Sarı Odalar
Keyifli okumalar.💕
23.BÖLÜM (BAŞLANGICIN KIYAMETİ)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
''Her başlangıç, bir yıkımdır ve her yıkım, bir devrin sonunu getirir.''
1985 Birleşik Arap Emirlikleri- Katar
Alnımdan yüzüme doğru boncuk boncuk terler akıyordu. Havanın sıcağı mıydı ,yoksa aklımdaki şeyi gerçekleştirecek olmanın verdiği belirsizlik miydi vücudumun verdiği bu reaksiyonun sebebi? Kulağımda çınlayan cümleler ben kovmak istedikçe zihnimde çalkalanmaya devam ediyordu.
''Neye kalkıştığının farkında mısın sen Rehda?''
''Farkındayım.''
''Her şey istediğin gibi gitmediğinde seni, aileni, tüm sevdiklerini bu dünyadan silip atarlar Rehda, buna rağmen yani öyle mi?''
Masada bulunan saat çalmaya başladığında zihnim gerçek dünyasına geri dönmüştü. Otoriter ses tonuyla ''Ders bitmiştir.'' diyerek ayağa kalktım ve öğrencilerimden birisi de benimle eş zamanlı olarak yerinden kalktı. ''Profesör, bugünün sözünü tahtaya yazmayı unuttunuz.'' Dudaklarıma yerleşen belli belirsiz tebessümle masamdaki beyaz tebeşiri alarak kara tahtaya yazmaya başladım.
''Bir yerdeki adaletsizlik, her yerdeki adalete tehdittir.''
Ben Rehda Rebi, sadece bir öğretmen değil adeletin sarsıldığı mazlumun doğduğu her yerde düzeni değiştirmeye yemin eden o kişiyim.
Ben Rehda Rebi HAR-AMBER örgütünün kurucu lideri, bir devrin başlamasına yemin eden ve bu uğurda tüm sevdiklerini kaybetmeyi göze alan biriyim.
Ben Rehda Rebi, zalimin hükmünün geçtiği her yerdeyim...
...
Yağmurun toprak üstünde oluşturduğu çamur tabakasına batıp çıkan ayak sesleri, Savaş'ın kulağına ilişmeye başlamıştı. Yaşamaktan zerre bir şey hissetmiyordu ve gelenin kim olduğuna bakmak için kafasını arkasına bile çevirmemişti çünkü gayet de iyi biliyordu.
Savaş, her gün buradaydı ve her gün aynı saatte o kişi de onun yanına geliyordu; Cihangir... Kimi zaman yanına gelip onu, bu yaptığı şeyden vazgeçirmeye çalışıyordu kimi zaman da bir ağacın arkasında abisini Savaş Saygın Dağlı'yı izliyordu.
