Yaralar, Yarınlar ve Ya Sonralar Part 19

1.7K 114 138
                                    


Herkese merhabalar.
Biz geldik. Biz derken öyle ciddi ciddi biz geldik.
Ve bunun için canınım taaa içi, biriciğim, sevgili ruh ikizime teşekkür ederim.
Eğer onun yüreklendirmesi ve beni heyecanıma kavuşturmuş olması olmasaydı muhtemelen hiçbiri gelmeyecekti bu bölümlerin.
Çok teşekkür ederim bir tanem, seni çok seviyorum.


Okumanız ve sevmeniz dileği ile...


Alaz yatağın iki yanında sırtlarını yatak başlığına yaslayıp tabletlerinden dünyanın en saçma oyununu tüm motivasyonu ile oynayan sevgilisi ve kız  kardeşine  bakarken içinde büyüyen derin bir şefkat vardı.

"Asi abla senden bonibon makinası için parça istedim, atsana." dedi, Ece hayatı buna bağlıymış gibi bir ciddiyetle ki Alaz, Ece'nin hayatının bir şeylere bağlı olmasının ne demek olduğunu bildiğine emindi.

"Sende bana şişe yollasana." dedi, Asi oyundaki bildirim kutusundan Ece'nin istediğini bulurken. Omzu hala çok iyi olmadığı için tableti ile oynarken Ece kadar rahat hareket edemiyordu. Ece'nin aksine kucağındaki büyükçe kırlentin üzerindeki tablete sol eliyle hamleler yaparken bir ameliyat yapıyormuş gibi ciddi ve özenliydi. Yüzünde ufak ama gerçek bir gülüş vardı Alaz'ın. Bundan bir hafta önce nihayet Asi hastaneden taburcu olacak kadar iyileştiğinde buraya gelmek aklında olmak şöyle dursun en kötü kabuslarının içinde bile düşünmediği bir şeydi Alaz'ın ama Ece, Asi'yi görüntülü aramış bir kedi yavrusu gibi açtığı koca gözleriyle "Asi abla ikimizde çok hasta olduğumuz için." demişti sonrada çok ciddi bir yanlış yaptığı düşünerek aceleyle düzeltmişti kendisini. "Hayır hayır hasta olduğumuz için değil çok büyük hastalıklar atlattığımız ve biraz yorgun olduğumuz için ikimizin de evden çıkmasına izin vermeyecekler." diye devam etmişti, işin aslı Asi'nin evden çıkmak konusunda bir problemi olmayacağını düşünüyordu Alaz ama evet Ece'nin bir süre daha izole bir yaşam sürmesi gerekiyordu. "Yani neden ayrı ayrı evlerde kalalım ki? Hem benim buradan çıkmama izin vermezler ama sen nerede kalabileceğini seçebilirsin. Ne olur buraya gelin Asi abla demişti."  Ece yalvaran gözlerle Asi'ye bakmıştı Asi sevgilisi de aynı yalvaran bakışları telefonun arkasında kalan sevgilisine çevirmişti. Alaz'ın Asi'ye hayır deme şansı yoktu zaten ve sonuç olarak buradaydılar işte. Her ne kadar Alaz, Serhan bey ile aynı çatı altında kaldığı için kendisini kötü hissetse  de kızlarla olmanın Asi'ye ne kadar iyi geldiğini de görebiliyordu.

"Tamam." dedi Alaz oturduğu yerden kalkarken, yüzünde sabit tutmaya çalıştığı bir ifade vardı. "Bu kadar tablet yeter." diye devam etti hemen balkonun önündeki kalan berjerde oturmuş dizlerini kendisine çekmiş Çağla'nın kucağında tuttuğu resim defterine bir şeyler karalarken bu tepkisine güldüğünü gördü göz ucuyla. "Artık herkesin ilaçlarını alıp uyuma saati."

"ABİ." dedi Ece dehşetle. "Saat daha on bile değil."

"Tamam," dedi Alaz omuz silkerken. "Bu kadar tablet yeter." diye yineledi az önce söylediklerini. "Artık herkesin odasına çekilip beni sevgilimle yalnız bırakma vakti."

Bu kez kendisini tutamayarak koca bir kahkaha attı Çağla.

"Ayy buna saygı duymam gerek." dedi Ece, en az Çağla kadar keyifli bir kahkaha atmış, dudaklarında onun kalıntıları olan geniş bir tebessüm kalmıştı. Artık daha rahat hareket edebildiği için kimsenin desteğine ihtiyaç duymadan kalktı yataktan. Asi, Soysalan kardeşlerin çevirdiği mizanseni izlerken keyfi o kadar yerindeydi ki bir anlığına sırf Alaz'ın yüzündeki ifadeyi görmek için kızlara bu gece neden kendisi ile kalıp kalmayacaklarını sormayı düşündü ama hemen sonra bundan vazgeçti. O da sevgilisini özlemişti.

"Sabah görüşürüz." dedi yatağı dolaşıp kendisine doğru eğilen kızın yanağına bir öpücük kondururken Asi.  "İyi geceler."

"İyi geceler." dedi Çağla'da oturduğu yerden kalkıp. Defterinin üzerinde çalıştığı sayfasını kalkmadan hemen önce dikkatle koparıp ters bir şekilde kalktığı berjerin üzerine koymuştu. Kız kardeşi gibi Asi'ye ilerledi o da ancak bu kez kızı şefkatle öpen taraf Çağla'ydı. "Feriş'e yarın kahvaltıyı bahçeye hazırlamalarını söyleyeceğim sizin bu çiftçilik aşkınızı yeşille falan atmamız gerekiyor." diye devam etti, en az ikizi kadar eğleniyordu bu durumdan.

Yazılmamış HikayelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin