Intern |B.A.Y|

10

"Merhaba Ayda,
Özgeçmiş formunu inceledik. Futbol kulübümüzün sağlık ekibine katkıda bulunabilecek yetenekli ve tutkulu bireyleri aradığımız süreçte, sizi değerlendirdik ve stajyer fizyoterapist pozisyonu için uygun bir aday olduğunuzu düşünüyoruz.
  Staj arayışınız devam ediyorsa, sizleri 19 Eylül Perşembe günü, Florya Metin Oktay Tesislerine davet etmekten mutluluk duyar, iyi günler geçirmenizi temenni ederiz...
GÖNDEREN: Galatasaray Spor Klübü

  Dakikalardır gelen maili okuyordum. Sağıma ve soluma bakıp gerçeklik algımı kazanmaya çalıştım. Kolumun etini sıkıp telefon ekranıma geri döndüğümde her şeyin gerçek olduğuna emin oldum,

Galatasaray, klüpte staj yapmam için davet ediyordu.

Ekranda yeniden beliren İsmail yazısıyla bu sefer görmezden gelmeyip aramayı yanıtladım.
 
  "Ya niye açmıyorsun telefonumu? Bir şey oldu diye merak ettim. Senden habersiz numaranı verdim diye mi kızgınsın? Bak valla sorun etmezsin diye düşünüyordum zaten —"

  "İsmail, Galatasaray kulüpte staj yapmam için mail atmış."

  "Ne dedin ne dedin? Kulüp staj Galatasaray ney? Oha am**** koyim sen ciddi misin taş*** mı geçiyorsun?" İsmail'in konuşmasının ardından gelen tiz çığlık sesiyle kafamı kapıya çevirdim.

  "Ayda duyduklarım gerçek mi yoksa telefondakinin dediği gibi dalga mı geçiyorsun?" Daha kendim idrak edememişken İsmail ve Miray'a anlatmaya çalışıyordum.

  "Arkadaşlar mail atmışlar işte. Yarın Florya' daki tesislerde görüşmeye davet etmişler. Gideceğim ve görüşeceğim. İlk defa böyle bir şey ile karşılaşıyorum. Sindirmeme izin verin. İsmail kapatıyorum şimdi haberleşiriz yine öptüm dikkat et." İsmail'den de aynı temennileri duyunca kapattım telefonu. Dizlerimi kendime çekip başımı kollarımın arasına aldım. Bir kaç haftadır ben ne yaşıyordum?
 
  "Yıllardır beklediğin şey gerçek oldu ve tepki vermiyorsun Ayda inanamıyorum sana! Ben şu an senden daha heyecanlıyım." Heyecanlı değil miydim? Ellerim neden titriyordu peki? Göğsümdeki ve midemdeki o his neydi o zaman?

  "Berkan'ın dün attığı mesajdan bahsetmiştim sana. Muhtemelen bununla da ilgisi var."

  "Ayda boşver orasını sonuçta istediğine ulaştın. Sen onlara iyilik yaptın onlarda sana. Morelini neden bozuyor bu?"

  "Torpil gibi oluyor. Ya da Ali Koç'un dediğine geliyor, sanki dikkatlerini çekmek istemişim gibi. Ya acıdılarsa bana anlattıklarımdan sonra? Yanlış anlaşılmaktan korkuyorum. Bir kişi dahi bu imayı yaparsa beni çok fazla etkiler."

  "Yemekte ve sonrasında da herkes çok iyiydi dedin. Sen olayları anlattıktan sonrada Barış ve Berkan seninle iletişim kurmadı mı? Öyle düşünecek olsalar sence seni staj için davet ederler mi ya da konuşurlar mı? Ayrıca sence burada acıma olacak bir durum var mı? En iyi üniversitelerden birinde yüksek ortalamayla mezun olacaksın. Babanın deli gibi çevresi geniş ve elini atsan ellisi seni bulur. Lütfen olumsuz şeyler düşünüp modunu kaçırma. Yarın yüksek enerjiyle git ve mutlu dön."

19 Eylül Perşembe
  Tesisin kapısına geldiğimde nabzım çok yüksekti. Arabamın bakımını yaptırmadığımdan risk almak istememiş ve toplu taşıma ile gelmiştim. Metrobüsten indikten sonra epey bir yürüme mesafesi vardı. Taksiye binmeyi düşünsemde yürümek daha cazip gelmişti. Güvenlik kulübesine isim soyisim vererek giriş kaydı yaptırdım. Güvenlik önde ben arkada tesisin içindeki binaya girdik.

  "Buyrun bu odada bekleniyorsunuz." Güvenliğe gülümseyip teşekkür ettim. Kapıyı iki kere tıklatıp gel sesiyle içeri girdim. Karşımda orta yaşlarda bir erkek duruyordu. Beni görünce ayağa kalkıp gülümseyerek elini uzattı.

  "Merhaba Ayda hanım, hoşgeldiniz. İnsan kaynaklarından Doğukan ben." Beni nereden tanıyorduki? Güvenlik haber vermiş olmalıydı. Tanışma ve nasılsınız faslı bittikten sonra asıl konuya gelebilmiştik.

  "Özgeçmişinizi şans eseri eski maillerde dolaşırken gördüm. İyi bir üniversitede okuyorsunuz ve ortalamanızda çok iyi. Daha önce bir spor kulübünde staj yapmışsınız ve bununla ilgimizi oldukça çektiğinizi söyleyebilirim. Her ne kadar rakip takımda olsa daha önce futbol kulübünde deneyimli bir üniversite öğrencisi görmemiştik." 

  Yarım saat boyunca Doğukan Bey ile çalışma koşulları ile ilgili sohbet ettik. Hemen hemen Fenerbahçe ile aynıydı. Açıkçası çokta umurumda değildi zaten. Yıllardır kurduğum hayal gerçek oluyordu ve ben ücretini ya da giriş çıkış saatini mi umursayacaktım.

  Doğukan Bey'in eşlik etme ısrarlarına rağmen tek başıma odadan çıkıp çıkışa doğru ilerledim. Haftaya cumaya kadar evraklarımı hazırlayıp teslim edecektim. Okul 7 Ekim de açılacaktı ve stajım ise 14 Ekim de başlıyordu.

  Yüzümde ki hafif aptal gülümseme ile taşlı yoldan yürürken görüş açıma uzaklardan gelen sarı saçlar girince gülümsemem dahada büyüdü.