"Merhaba Ayda,
Galatasaray Spor Klübü'ne başvurun için bir kez daha çok teşekkürler!
Bunu söylemenin kolay bir yolu yok fakat ne yazık ki Galatasaray Spor Klübü Stajyer Fizyoterapist pozisyonu için alım sürecimizi tamamladık.
Stajyer alım sürecine...
Sessizce yemeğe devam ederken kolundaki saate baktı.
"Barış Alper." "Ayda."
Aynı anda birbirimize seslenmemizle güldük. Yarım saattir gerim gerim gerilmiştim konuşmayışıyla. Sen başla demesiyle bu sefer dirseklerimi ben masaya yasladım. Direk gözlerimin içine bakıyordu ama bu rahatsız etmedi. Göz teması kurmaktan hoşlanırdım.
"Şakanın dozunu kaçırdım kusura bakma."
"Dozu kaçıran tek sen değildin boşver. Kalkalım mı?" Kalkmak istemesi huzursuz içimi dahada huzursuzlaştırdı. Onaylamamla hesabı istedi. Yan sandalyedeki çantamdan cüzdanımı alırken masadan üstüme gölge olan bir beden benden önce aldı çantamı.
"Saçmalama." Çantamı kolunun altına alıp hesabı öderken gözlerimi devirdim. Çıkışa ilerleyip valenin arabayı getirmesini bekledik.
"Hoşlanmam böyle şeylerden."
"Bende hoşlanmam böyle şeylerin uzatılmasından Ayda. Çok dert ediyorsan ama bir sonraki buluşma senden olur belki." Yanımdaki bedene dönüp inceledim. Bana tekrar buluşmamı teklif etmişti? Yani aramızda yaşanan o bir kaç dakikalık saçma sohbete rağmen?
İncelememe daha fazla dayanamayıp o da bana döndü. Kaşlarını kaldırıp göz teması kurdu. Tam konuşacakken önümüzde duran arabayla küfür mırıldanışını duymuştum.
Yol boyu sadece evimi tarif ederken konuştuk. Arabadan inerken sıcak bir gülümsemeyle teşekkür etmeme aynı samimiyetle karşılık vermişti. Arabanın kapısını yavaşça kapatıp evime ilerledim. Bina kapısından girerken arabasının sesini duydum. Girmemi beklemişti.
Eve girdiğimde Miray yoktu. Üstümü değiştirip kahve yaptım. Biraz tez için bilgisayar başına otursam iyi olacaktı.
Ertesi Gün Sabah
Kahvaltı hazırlarken, dün geç geldiği için konuşamadığımız Miray'a olanları anlatıyordum.
"Cılız mı? Kafayı yemişsin sen. Çocuğun seni ciddiye alıp alınması bile saçma." Barış Alper'in sağlam bir vücuda sahip olduğunu biliyordum zaten. O da biliyordu ama alınmıştı işte.
"Ciro ile de tanıştım biliyor musun? O kadar tatlıydı ki!"
"Ay ben o çocuğa bayılıyorum. Her gün keşfette videoları çıkıyor karşıma."
Kahvaltı masasında sohbete devam ederken bir yandanda staj evrakları için uğraşıyordum. Dönem stajı olduğu için sadece üç gün gidecektim. Fenerbahçe'de yaz stajlarımı yaparken neredeyse haftanın her günü gidiyordum. Futbolcular ailelerinden daha fazla beni görüyordu. Şimdiyse Galatasaray'da bu süre çok az olacak. Üç gün ekip ile uyuşmama yeter miydi kafamı kurcalıyordu.
Çalan telefonumda Ferdi yazısını görmemle hızla açtım. "Bir tanecik kuzenim!"
"Aynen aynen bir taneciğinim ondan seninle ilgili şeyleri İsmail'den öğreniyorum."
"Ya Ferdi yoğunsun diye başını şişirmek istemiyordum." Aslında hiç öyle bir şey yoktu. Ferdi ile aramızda bunlar sorun olmayacak kadar yakındık. Sadece anlatmaktan çekinmiştim işte.
"Yemeklere çıkılmış, görüşmeler yapılmış. Bizede hayırlı olsun demek düşer tabii." Barış Alper ile yemeğe çıktığımı nereden biliyordu?
"Sen Barış Alper ile yemeğe çıktığımı nereden biliyorsun?"
"Sen Barış Alper ile yemeğe mi çıktın Ayda?" Stresle dudağımı kemirdim. Hasiktir tabii ya! Takımın beni davet ettiği yemekten bahsediyordu.
"Barış Alper, takımla yemekten sonra teşekkür edemediğini belirtti. Öyle iki arkadaş çıktık. İsmail gibi."
"Barış Alper ile sadece İsmail gibi olabilirsin zaten Ayda." Ne çok Barış Alper demiştik öyle.
"Evet Ferdi, senin nasıl gidiyor? Sera ne yaptı, alışabildiniz mi?"
"Antrenman ve maçlardan vakit buldukça geziyoruz. Sara Türkiye kadar ısınamasada mecburuz. Takım iyi, hemen anlaştık."
Ferdi ile biraz daha konuşup kapattık. Miray o sırada masayı toplamış bilgisayar başına geçmişti. Muhtemelen teze devam ediyordu. Dün gecenin bir saatine kadar yazdığım için bugün kendime off vermiştim. Boş boş evde oturup reels kaydıracaktım. Okul açılınca zaten yoğun olacaktım. Bari bu günlerimi değerlendireyim.
