The Fall of Atlas

Chapter XXII | Radiance of Grace

Third Person's POV

Si Alex ay nakaluhod na sa basag-basag na semento ng stop over, hingal at sugatan. Sa harap niya, ang tatlong gargoyle ay naglalakad nang mabigat, ang kanilang mga bato-batong katawan ay walang gasgas mula sa bawat attack ng apoy ni Alex. Buong lakas niyang itinaas ang kamay, pinapaliyab muli ang apoy, ngunit ang init na yon—na dati’y kayang tunawin ang bakal—ay parang walang epekto sa mga gargoyles na gawa sa bato. His punches and kicks were useless, as if he were hitting an indestructible wall.

He was already feeling exhausted. Every movement of his arms felt heavy, and the fire he relied on seemed to be slipping out of his control. With each advancing step of the gargoyles, he could feel the increasing weight of the battle. Their strikes were swift, and one wrong move would surely be his end.

Ngunit hindi pa tapos si Alex. Sa kabila ng kanyang pagod, may apoy pa rin sa loob niya, mas malalim at mas matindi. Huminga siya ng malalim, pinikit ang mga mata, at naramdaman ang lakas ng kanyang power. Alex eyes turned bright orange and a blaze genereted mula sa kanyang mga palad, mas maliwanag at mas mainit kaysa dati. Unti-unti, nagsimulang magbitak ang bato sa isang gargoyle, ang mga apoy ni Alex ay unti-unting gumuguhit ng kahinaan sa kanilang matitigas na balat. Sa unang pagkakataon, naramdaman niyang may laban siya.

Habang patuloy na lumalaban si Alex, ang kanyang mga apoy ay tumama sa bawat gargoyle, unti-unting nagtutunaw ng kanilang matitigas na balat. Ang mga bitak sa kanilang mga katawan ay lumalaki, at sa bawat pagsabog ng apoy, ang mga gargoyle ay isa-isang bumagsak sa lupa. Nang mapatay niya ang huling gargoyle, nagkaroon siya ng panibagong lakas. Ngunit bago siya makapagsaya, isang malakas na pagyanig ang nagpagising sa paligid. Mula sa sikat ng araw, isang bagong pangkat ng gargoyles ang lumitaw mula sa dilim, mas marami at mas malakas. Habang unti-unting napapalibutan ng mga bagong kaaway, hindi niya alam kung paano siya makakaligtas sa panganib na paparating.

--

Handa na sana sugurin ni Alex ang bagong grupo ng gargoyle sa kanyang harapan ngunit isang malaking sawa ang lumitaw sa harapan niya. Isa-isa nitong pinalibutan ang mga gargoyle at pinatay. Pinag-masdan maiigi ni Alex ang sawa at nakitang ang mata nito ay kulay brown and it was glowing. With that, he knew that it was Kai.

After killing the last gargoyle, the snake turned into a giant gorilla and attacked the incoming flock of gargoyles. While Kai was smashing the new flock of gargoyles, another earthquake happened and another group of gargoyles were flying towards them.

"Alex pare, ako na bahala dito. Salubungin mo na yang mga paparating." Pakisuyo ni Kai kay Alex habang dinudurog ang isang gargoyle.

Sinunod naman ito ni Alex and surrounded himself with fire then flew towards the gargoyles.

"Guys. Don't let the gargoyles your fighting near the outlet store where Gabbie and Keith is. Sobrang dami na nilang kalaban. We need to control the volume their fighting dahil kasama nila yung isang possible demigod. Them manifesting their omnipotence doesn't mean na we'll let them handle this all." Jake instructed through the comms.

"Pupunta na ko don para tumulong." Sagot ni Jill kay Jake.

"Ano yung omnipotence? Ang dami namang bagong salita. Wala bang tagalog niyan?" Biro ni Josh na sumulpot sa harap ni Kai at kinaladkad ang gargoyle na papatayin na dapat ni Kai.

"It's a better term for God mode ni Aliyah." Jake answered.

"Deadma sa mga basher." Aliyah replied.

"Guys mamaya na sana tayo mag biruan? Sobrang dami neto oh, baka naman may makahanap na kung san to galing." Kai said.

Kai continued to smash all the gargoyles that he was encountering. Gusto sana niya magtransform into an insect para hanapin ang source kung san galing ang mga gargoyle kaso he was second guessing dahil if he stops, mababawasan ng force na nagcocontrol sa dami ng gargoyles. He just hoped for the best and just continued to fight.