" ආහ්.. හුකනවනේ දාලා.."
" මොකක්ද කිවේ... කියනවා බලන්න ආපහු.. "
" මොකුත් නෑ අන්කල්... "
දිල් ගේ 17 වෙනි බර්ත්ඩේ එකට සප්රයිස් කරන්න යන අතරේ කරුවලේ කකුල වද්ද ගත්ත නෙතුගේ කටින් සුපුරුදු භාෂාව පැන්නේ ඉන්නෙ කව්ද කියන දේත් අමතක කරලා....
මෙතන කරුවල නැත්නම් දයාන් අනිවාරෙන් නෙතුගේ කනට දෙකක් දීලා මෙලහකට...
තමන්ගේම කියලා එක ළමයෙක් හිටියට ඇත්තටම තමන්ට දුවලා 4 දෙනෙක් ඉන්නවා කියලා දයාන් නිතරම කියනවා...." ඇත්තමයි මුන් වචන 10 යක් කිවොත් 9 වයක් කුණුහරප... "
" ආ පුළුවන් නම් කියනවා... මන් තමා ඉගැන්නුවේ කියලා... "
දිල් බලන්න ආසම රණ්ඩුව දිල් නැති වෙලාවේ පටන් ගත්තා.. මේක තව දුර යන හින්දා මේතු කතා කරා...
"මෙහ් ඔය අලුත බැදපු ජෝඩුව පස්සේ රණ්ඩු වෙන්න... දැන් යන් දොළහට ලගායි...."
දිල්ගේ අම්මයි අප්පච්චිවයි මේතු හැමදාම දැක්කේ අලුත බැදපු ජෝඩුවක් විදිහට... කොටින්ම මේ පවුල ආදරේ බෙදන පවුලක්...
"1...2...3 HAPPY BIRTH DAY DIL..."
හැමමෝම එක හඩින් කරපු විශ් එකට නෙමේ දිල් නැගිට්ටේ... ඇදට පැනලා ඇගට නැගපු එයාගේ වනචර යාලුවා වෙච්ච නෙතුගේ දැගලිල්ට....
දිල් අනිත් හැමෝටම කලින් දැක්කේ කේක් එකක් තියන් තමන් දිහා හුරතල් විදිහට බලන් ඉන්න යසසිව...
ඉතින් එයාට ගානක් තිබ්බේ නෑ මෙතන තව කව්ද ඉන්නෙ කියලා...
" තැන්කු බබී... "
" ඕයි ගැනියේ තොගේ අම්මාලා ඉන්නවා... තොට ජන්ගියේ චූ දාන කාලේ ඉදන් ඉන්න අපිව පෙන් නෑ නේද... වෙල්කම් බල්ලෝ වෙල්කම් තව නිදි මතේ මෙකි...."
" තැන්කු හැමෝටම මගේ බබිස්ලට මන් ආදරේයි... "
" නැගිටපං ඉතින් මල පෙරේතය වගේ බුදියන් ඉන්නෙ... "
දොළහට නටපු තොයිලේට
අද කට්ටියට දවසම පාටි... වැඩි දෙනෙක් නැතත් වෙනදා විදිහටම කිඹුලියෝ දෙන්නගේ අම්මත් දවල් වෙලා ආවා...