Mistaken Life

Kabanata 27

Tulalang nakatingin sa kawalan ang dalaga at patuloy na lumuluha ang mga mata nito. Nasa tabi naman nito ang binata na pinapanood siya at kinakausap. Dalawang linggo na ang nakakalipas at hanggang ngayon ay hindi pa rin makausap ng maayos ang dalaga

Limang psychiatrist na ang nag che-check sa dalaga at may dextrose na ring naka tusok sa kamay nito. Ito lang ang way nila para hindi mamatay si amore sa gutom at para makainom ito ng gamot

Nang mag wala ang dalaga ng madaling araw, nagising nalang ulit si fin na maliwanag at umiiyak sa tabi niya. Since then, hindi na niya hinahayaan iting mag isa at kung paano niya ito alagaan at icomfort, ganoon ulit ang ginawa niya

Nalaman nila shania ang nangyari kaya mabilis silang pumunta sa bahay nila fin. Kapansin pansin na rin ang baby bump ni shania ng makapunta sila sa bahay ni fin

Buntis nga ito kagaya ng hula ni gin noon at dalawang buwan na ang tiyan nito. Grabeng pag aalala ang naramdaman ng mag asawa at umiyak pa non si shania sa sobrang pag aalala at awa. Nasa tabi niya naman ang asawa para patahanin siya

"Hello wife, its been two weeks since you had your senses. 'di mo pa ba ako papansinin?" Pag kausap ni fin dito at saka hinawakan ang pisngi nito pinunasan ang luhang tumulo ulit sa mata ng dalaga

Nasasaktan siya ng todo-todo. Ni hindi nga niya kinayang makita si amore noon na nakaratay sa hospital bed tapos ngayon naman ay hindi siya nakaratay at nakaupo lang ngunit hindi naman makausap ng maayos

Bakit kasi kailangan pang maranasan ng mag asawa ang pagsubok na ito...

"Mr. Levin, please step backward. Iche-check ko lang po ang pasyente"

Umatras si fin ng kaonti at hindi pa rin nito binibitawan ang kamay ng dalaga. Patuloy niya itong hinahalikan at bumubulong ng matatamis na salita

Hinayaan niya ang doktor na gawin ang dapat nitong gawin. Sa huli ay nag paalam ang doctor at sinabi nitong kausapin lang ng kausapin si amore dahil mag reresponse rin ang utak nito

Masyado daw itong nabigla kaya naging ganon ang reaksyon ng katawan niya. Kagaya ng na coma siya, hindi ulit gumagana ang utak nito. Sinabi rin ng doktor na pindot-pindutin ang parte ng katawan ng dalaga upang maramdaman ng utak nito

Sa unang suggestion ng doctor noon ng tumawag si fin ng limang doctor, sinabi nito na gagamit sila ng shuck upang mag response ang utak ni amore. Hindi pumayag si fin at nagalit pa non. Muntik pa nga niyang mabaril ang doktor sa galit kung hindi lang napigilan ni gin

"Wife, i miss your voice. Please, talk to me now. I'm begging you baby..."

"Have mercy on me please..." Yumuko nalang si fin at saka nag simulang umiyak habang hawak-hawak ang kamay ng dalaga

  
 

"Grabe na ang pinag daanan nilang mag asawa. Hindi ko kine-carry. Buti nalang at hindi ganiyang ang naligaw saatin hubby" Litanya ni shania at saka sinara ang pinto kung saan naglalagi si amore

Nakasilip kasi sila at hindi sila makapasok dahil ayaw nilang abalahin si fin na umiiyak at nag papakain ulit sa lungkot

"We can't help it baby. That maybe is the only way to strengthen their bond." Hinawakan ni gin ang beywang ng asawa at saka niya ito inalalayan papunta sa sala

"Hayst... Grabe namang alalay ginagawa mo gin. Hindi naman ako madudulas. Oa lang?"

Kung maka alalay kasi ito sakaniya e parang takot na takot na malaglag ito o madisgrasya. Hindi naman madulas ang inaapakan nila e. Sasamaan sana ng tingin ni gin ang asawa nang mag bago ang isip niya

Don't forget the hormone gin. Baka sa sofa ka nanaman matulog...

Nang hindi kasi nagustuhan ni gin ang sinabi sakaniya ni shania nasamaan niya ito ng tingin. Nakita 'yon ng asawa niya kaya pinalayas niya 'to sa kwarto at ni-lockan ng pinto. Hindi pati siya nito pinansin ng tatlong araw at panay ang iwas nito sakaniya kahit nakatira sila sa iisang bahay

That was the worst experience for him. Parang bumalik kasi ang oras kung saan tinaguan ito ng dalaga
  
"We need to be careful baby. I don't want both of you to get hurt."

 

Hinalikan ni fin ang kamay ng dalaga na nakatulala ngayon sa kawalan. May tumulong luha sa mata ni amore at napansin niya 'to. Agad niya itong pinunasan at saka hinalikan sa noo

"Balik ka na saakin asawa ko..." Pumikit siya at pinisil ang kamay ng asawa
 
Mas gusto niya pang sungitan siya ni amore at mag tanong ng kung ano-ano kaysa makita niya itong ganito ang kalagayan. Pagod na siyang makitang ganito ang asawa

Kung may magagawa lang siya upang bumalik ito sakaniya, ginawa na niya

He is so willing to drag her back to him. More than willing

 

Amore POV

It's so dark here. I can't even see a glimpse of light. I don't know where i am. Ni hindi ko nga alam kung nakadilat ba ang mga mata ko o nakapikit e

Sinubukan kong igalaw ang mga kamay ko ngunit kalansing ng bakal ang nag echo sa aking pandinig. Nangunot ang aking noo ng unti unti ay may liwanag na nabuo sa aking harapan

Napapikit pa ako dahil sa gulat. Pag dilat ko nang mata ay agad akong napakagat sa labi. Heto nanaman ang nag pakita saakin...

Nakakapagod na. Tama na please...

"S-stop, please..."

Bangungot ko ang nakikita ko sa harapan. Sunod sunod na luha ang tumulo sa mga mata ko dahil sa naalala. Kung paano pinag samantalahan ang katawan ko sa kwartong pinag kulungan saakin

Kung paano ako tikman ng mga hayop na lalaking 'yon. Kung paano ako mag makaawa. Tila nag echo ang boses kong nag mamakaawa sa kinalalagyan ko ngayon na naging dahilan ng pag hagulhol ko

"A-ayoko na. T-tama na... Tumigil n-na k-kayo..." I bit my lower lip so hard because of the unending pain i am feeling

"P-pagod na pagod na a-akong b-balikan 'yan... T-tigilan niyo na s-sana ako..."

"P-pakiusap..."

"P-parang awa n-niyo na..."

Yumuko ako habang umiiyak upang iiwas ang tingin ko sa harapan. T-tumigil na sana k-kayo...

F-fin, where a-are you? I n-need you n-now... G-get me out of h-here, please..."