Narzekanie na creepky

Ticci Toby

Toby Erin Rogers postać, której u siebie unikam jak ognia. Z kilku powodów. Nie lubię jego fandomowego przedstawienia ani oryginalnego. Z zupełnie różnych powodów, ale o tym się dowiecie, jak prześledzimy jego historię. Wyjątkowo (chyba, bo nie mam pojęcia, co robiłam w poprzednich rozdziałach XD) powstawiam tutaj fragmenty jego orgin story, przetłumaczone przez ChatGPT, bo nie mogłam zdzierżyć orginalnego tłumacznia.

Tylko wyjaśnię, że nie mam nic do tego, jak inni go przedstawiają i mają prawo robić to, jak chcą. Moje nieprzepadanie za tą postacią jest czysto subiektywne.

"Chłopiec nie miał typowego wyglądu, a każdy mógł łatwo zauważyć, że coś z nim jest nie tak. Jego rozczochrane brązowe włosy sterczały we wszystkie strony, a oświetlenie podkreślało jego bladą, niemal szarą skórę. Jego oczy były ciemne, w przeciwieństwie do matki, a miał na sobie białą koszulkę i spodnie szpitalne, które zostały mu dane po hospitalizacji. Jego poprzednie ubrania były tak rozdarte i zakrwawione, że nie nadawały się już do noszenia. Prawa strona jego twarzy miała kilka skaleczeń, a brew była rozcięta. Prawa ręka była zabandażowana aż po ramię, które zostało poranione, gdy prawa strona jego ciała uderzyła w rozbite szkło.

Jego obrażenia wyglądały na bolesne, choć w rzeczywistości nie czuł nic. To była jedna z „radości" bycia nim. Jednym z wyzwań, z jakimi musiał się zmagać przez całe życie, była rzadka choroba, która sprawiała, że był całkowicie niewrażliwy na ból. Nigdy wcześniej nie czuł, że coś go boli. Mógłby stracić rękę i nic by nie poczuł. Inne schorzenie, z którym się zmagał, a które zapewniło mu mnóstwo wyzwisk podczas krótkiego okresu uczęszczania do szkoły przed przejściem na naukę w domu, było jego Zespół Tourette'a, co powodowało mimowolne tiki i drgawki, nad którymi nie miał kontroli. Niektórzy przezywali go „Ticci-Toby", naśmiewając się z jego tików. Dręczenie stało się na tyle poważne, że musiał przejść na naukę domową.

Toby beznamiętnie wpatrywał się w okno, jego twarz była pozbawiona emocji, a co kilka minut jego ramię, stopa lub bark mimowolnie drżały. Każdy wyboj na drodze sprawiał, że jego żołądek się przewracał.

Toby Rogers – takie było imię chłopca – ostatni raz jechał samochodem, gdy doszło do wypadku.

Tylko to siedziało mu w głowie, nieświadomie odtwarzając wszystko, co pamiętał, zanim stracił przytomność.

Toby miał szczęście, jego siostra nie miała go wcale. Kiedy myślał o siostrze, nie mógł powstrzymać łez napływających do oczu. Przerażające wspomnienia wracały. Jej krzyk, który nagle się urwał, gdy przód samochodu został zmiażdżony. Wszystko stało się czarne, zanim Toby otworzył oczy i zobaczył ciało swojej siostry, jej czoło przebite kawałkami szkła, biodra i nogi zmiażdżone pod kierownicą, a jej tors przygnieciony przez zbyt późno wystrzeloną poduszkę powietrzną. To było ostatnie, co widział ze swojej drogiej starszej siostry."

Dobra, zacznijmy od jego wyglądu. Nie jest opisany jako przystojniak. Nie wygląda też na to, aby jego wygląd jakkolwiek go przejmował, dodatkowo prawdopodobnie pogrążony jest w depresji, co oznacza, że wygląd jest ostatnim, czym się przejmuje. W mediach wrzucam jego fanarta od świetnej artystki (polecam). Wbrew temu, co fandom twierdzi, to nie jest uroczy chłopiec.

Jeśli chodzi o jego psychikę, to jest w strzępach. Jak wspomniałam, po tych wszystkich doświadczeniach prawdopodobnie ma depresję i ogólnie jego bezuczuciowość przywodzi mi na myśl zaburzenie schizoidalne, które często występuje po przebytych traumach. Jest to odcięcie emocjonalne się od świata.

Główne cechy zaburzenia schizoidalnego:Brak zainteresowania relacjami społecznymi: Osoby te mają tendencję do unikania bliskich związków emocjonalnych i społecznych, w tym relacji rodzinnych, przyjacielskich i romantycznych.Emocjonalna obojętność: Często wydają się niewzruszone i mają ograniczoną ekspresję emocji. Zdarza się, że inni postrzegają ich jako „zimnych" lub obojętnych.Samotność i izolacja: Często preferują samotne zajęcia, a praca, która wymaga minimalnych interakcji z innymi, jest dla nich bardziej komfortowa.Brak zainteresowania opinią innych: Często nie dbają o krytykę, pochwały ani to, jak są postrzegani przez otoczenie.Trudności z nawiązywaniem relacji: Mogą mieć trudności w tworzeniu więzi emocjonalnych, nawet z najbliższymi członkami rodziny.