FERSAN B×B

Özel Bölüm 2

İyi okumalar 🌸

🧷🧷🧷🧷🧷

1 year later.... (😉)

"Razgar! Yetmez mi sence de?"

Ellerim kollarım Razgar'ın koca elleriyle bağlı bir şekilde üzerimde heybetiyle yükselen adama kızgınca bakarken beni umursamıyor oluşu daha çok sinirlenmeme sebep oluyordu..

"Birazdan kalkacağım hediyem."

Isırdığı meme ucumu saniyelik olarak bırakıp bana verdiği cevaptan sonra tekrardan yapışmış ve bu sefer de emmeye başlamıştı.
Yarım saattir süren bu tatlı işkence yüzünden vücudumun farklı yerlerinde yeni kızarıklıklar oluştuğuna emindim..

Hoşuma gitmiyor değildi ama büyük bir aile yemeğine yetişmemiz gerekiyordu ve bu koca bebek yüzünden geç kalmıştık..

İstmeye istemeye tek elimle saçlarından tutup geriye çekerken diğer elimi emdiği yere koyup dudağıyla meme ucum arasına set çektim.

" yarım saattir kalkacağım diyorsun ama kalkmıyorsun. Sinirlenmeye başlıyorum sevgili kocam.."

İşte hassas noktası buydu.
Ona ne zaman kocam diye hitap etsem anında eriyor ve ne istesem yapıyordu.
Bu kelimeyi yarım saat öncesinde de kullanabilirdim ama her ne kadar şikayetlensem de beni ilgiye boğup bedenime sevgiyle dokunması oldukça hoşuma gidiyordu.
İstemem yan cebime koy misali...
Ama artık hazırlamamız ve bizi bekleyen insanları daha fazla bekletmememiz lazımdı. . (maalesef ki.)

Razgar sevgiyle gözlerime bakıp son kez dudağımdan ve alnımdan öptükten sonra beni de kucağına alarak giyinme odasına girdi.

" Bir daha bu tarz yemekler düzenlemeyeceğim." dedi huysuzca homurdanarak.

Beni odanın içerisindeki koltuğa oturtup ikimiz için de kıyafet seçerken gülerek onu izliyordum.
Elinden şekeri alınmış çocuk gibi küskün ve tatlı bir ifadeyle ( o şeker ben oluyorum.) yanıma gelip önce beni giydirmeye başladı. Sürekli öperek ve severek giydirdiği için normalden uzun süren işlemden sonra kendisi de hızlıca giyinmişti neyse ki.

Koskocaman (gerçekten koskocaman) adamın bayram ziyaretine gitmek istemeyen bebeler gibi davranmasının beni azdırması normal miydi...

(Kendime hakim olup bunu belli etmemem lazımdı yoksa bu odadan çıkamazdık)
O da giyinir giyinmez ayağa kalkıp elinden tutarak iri bedenini kapıya çekiştirdim.
Bu odadan hemen çıkmamız lazımdı..

🌸

"Razgar bana da mı küstün.."

Hırsla üzerindeki gömleğin düğmeleri çözen eşim üzgün sesimi duyduğunda hemen bana bakıp yanıma yaklaşmış ve elini enseme atarak başımı bedenine yaslamıştı.
Kollarımı hemen beline sardım.

Tanıştığımızdan beri ilk defa onu böyle sinirli görüyordum ve bu beni birazcık korkutuyordu.
Kasları sanki daha çok şişmiş daha da devleşmiş gibiydi. (azcık da azıyordum..)

"Eşim.." dedi derin bir sesle başını saçlarıma gömerken.

"Evet senin eşinim."
Tatlı tatlı konuşup sinirini almaya çalıştım, sinirle kasılan vücudun az da olsa gevşemesi doğru yolda olduğumu belli ediyordu.

Her şey güzel başlamıştı aslında.
Razgar'ın ailesi ve akrabaları ile geçen bir yıldan sonra tam olarak tanışmış ve selamlaşabilmiştim.

Kral olduğu için kendi ailesi hariç diğer arabalarıyla pek bir araya gelmiyordu. Hatta ailesi ile bile bu bir yılda toplasan dört - beş kez bir araya gelmiştik..
Nasıl ki halk elini kolunu sallayarak saraya girmiyorsa onlar da aynı şekilde giremiyordu. Anne babası bile...