(After the status update)
THU AT 01:23 AM
Marcus : Tulog na tayo, Jen. Madaling-araw na.
Marcus : Are you still crying? ^__^
Jenessy : Hindi na po... (∩_∩)
Marcus : Good. Sasakit na mata mo bukas kung umiiyak ka pa rin ngayon. Ang singkit mo na nga kanina.
Jenessy : Okay na ko sa iyak ko sayo kanina.
Marcus : I'd like to say I'm okay, too, but I'm not.
Jenessy : Hala... bakit?
Marcus : Ang higpit ng yakap mo sa kin kanina e. Ang tagal pa. Hindi ko tuloy makalimutan. (^ワ^=)
Marcus : It's like you're teasing me because you know I can't do anything about it. (^ワ^=)
Marcus : Nasan ang hustisya? (^ワ^=)
Jenessy : Hala!!!
Jenessy : E kaid, fahil lang yun naiiyak talaga ko! Tapis nung nakita na kitax kalo akong naiyak!!! (╥╯θ╰╥)
Jenessy : Hindi kita tini-tease a!!!
Jenessy : Hindi ko pinalano yun a! Na yakapib ka a!!; (╥╯θ╰╥)
Marcus : Are you sure? (^ワ^=)
Jenessy : Oo!!! (╥╯θ╰╥)
Marcus : Nung hinawakan mo yung kamay ko nung nanood tayo ng musical at nung nasa harap tayo ng puntod ni Mommy, you're not teasing me neither?
Jenessy : Hindi!!! (╥╯θ╰╥)
Marcus : Then why am I so teased? Hahahaha! (^ワ^=)
Jenessy : Hmp! Baka ikaw lang pala!!!
Marcus : Ako ang ano?
Jenessy : Ang mas may gusto! ಠ~ಠ
Marcus : Hahahaha!
Marcus : Do you want a test? Whether ako ang mas may gusto o ikaw? (^ワ^=)
Jenessy : Hala!!!
Marcus : Halimbawa, ngayon. Nasa living room nyo lang ako nakahiga at malapit lang ang pinto ng kwarto mo. Do you want to bet if I can knock on your door? (^ワ^=)
Jenessy : Hindi na lang pala!!!
Jenessy : Lagot ka diyan a! Pag nagising uli si Nanay at nagalit sa sneaky moves natin a!!!
Marcus : Hahahaha. Maganda naman naging result nung una niyang gising a. Tingnan mo, kesa pauwiin niya ko, dito na lang ako pinatulog sa sala nyo. (^ワ^=)
Jenessy : Kanina yun! Kasi nakita niyang umiiyak ako! (╥╯θ╰╥)
Jenessy : Saka feeling niya pagod ka!
Jenessy : Saka nakit aniya si Yani at yung cake!
Jenessy : Pero pag ngayon niya tayo nakita... tapos nasa harap ka ng pinto ng kwarto ko... lagot ka! (╥╯θ╰╥)
Jenessy : Lagot ka talaga diyan a... Wag kang magulo a... (╥╯θ╰╥)
Marcus : Hahahaha! I'm just teasing you. ^__^v
Marcus : Ayokong ma-badshot kay Nanay. Mahirap na.
Marcus : At masaya akong nasa sala nyo kahit maiksi yung sofa. I'll get to see you wake up tomorrow.
Jenessy : Hmp! Talagang kinukulit mo lang ako e no! ಠ~ಠ
Marcus : Haha! Why not?
Marcus : Seventeen ka na. Isang taon na lang... ^__^v
Jenessy : Hmp. Anong isang taon na lang?
Marcus : Next year, I'll get to call you my girlfriend. Yung official. ^__^
Jenessy : Hmp. Kahit naman hindi pa official e... Ano e...
Marcus : Ano?
Jenessy : May iba pa bang tawag sayo saka sa kin? Sa ganito sa pagitan natin? Yung tayo?
Marcus : Yung TAYO? Wala na. ^__^
Marcus : Pero iba pa rin yung 18 ka na. Kahit wala sa age ang maturity, it assures people that we're not just rushing things. Ayokong pinag-uusapan ka dahil sa kin.
Marcus : Pero kahit na anong sabihin nila, no one could stop me from dating you.
Marcus : They could talk all they want.
Jenessy : Iba naman kasi tayo. Hindi lang nila naiintindihan.
Marcus : Yes. Iba TAYO.
Marcus : In time, they will see.
Jenessy : Yes. They will. (∩_∩)
Marcus : In the meantime, tulog na tayo, Jen ko. We still have Christmas to prepare for.
Jenessy : Okay. Goodnight, MM. (∩_∩)
Marcus : Goodnight, girlfriend. (^ワ^=)
Jenessy : Goodnight, boyfriend. (>///<)
BINABASA MO ANG
Invisible Girl (Chat MD Series #1) (TO BE PUBLISHED)
Novela Juvenil(CHAT MD SERIES) An invisible girl. A popular boy. And the exchange of messages between them. # Epistolary | Young Adult | Romance