ရုပ်ဆိုးကောင်

❗အပိုင်း ( ၁၆ ) ❗

ဒီအပိုင်းက မှောင်ပါတယ်နော် ❗
အမှောင်မကြိုက်ရင် ဒီအပိုင်း မဖတ်နဲ့နော် ❗

JK  “ လှလိုက်တာ ”မောင့်ရုပ်ဆိုးလေးက အရမ်းလှတာပဲဗျာ.. ”

အဝတ်မရှိ‌တဲ့ ဂျီမင်း ခန္ဓာကိုယ်လေးကို ရီဝေစွာ တစိမ့်စိမ့်ကြည့်ရင်း ဂျောင်ကုညီလေးက ကြီးသထက်ကြီးလာကာ ထောင်မတ်လာပါသည် ။

အနမ်းတွေကြာသွားပြီးနောက် ဂျီမင်းလဲ ခုန အန်ထားလို့ ဆေးအရှိန်သိပ်မရှိတော့ပါ ။
ဂျောင်ကုညီလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်မိတော့ လန့်သွားရပါသည် ။

ဂျောင်ကု ကြည့်နေရင်း ဂျီမင်းရဲ့ ပေါင်ကိုကားကာ နေရာဝင်ယူလိုက်သည် ။

JM “ မော မောင် ~ ”

JK “ မရတော့ဘူးဗျာ , မောင့်ညီလေးက တွင်းအောင်းချင်နေပြီ ”

JM “ မောင့် ဟာက အကြီးကြီးပဲ ၊ငါနဲ့မဆံ့ဘူး ထင် ထင် တယ်နော် ”

JK “ ဆံ့တယ် ၊ မင်းရဲ့မောင်က ဆံ့အောင် ထည့်ပြမယ် ”

JM “ အကြမ်းကြီးမလုပ်ရဘူးနော် မောင် ~ ”

JK “ အင်း~ မောင်ညှင်သာပါ့မယ် ”

ကားထားတဲ့ ဂျီမင်းရဲ့ ပန်းရောင်တွင်းဝလေးကို ဂျောင်ကု သူ့ညီလေးနဲ့ မထိတထိ လုပ်နေလိုက်သည် ။

ဂျီမင်းလဲ အားမရတော့သဖြင့်

JM “ မောင် ~ သွင်းပေးပါတော့ အာ.....”

ဂျောင်ကု မသွင်းပေးပဲ ဆက်ပြီး မထိတထိ တို့နေလိုက်သည်။

JK “ ဘယ်လိုနေလဲ မောင့်ဂျီမင်းလေး ”

JM “ သွင်းပေးပါဆို ! ၊ တော်ပြီ မလုပ်တော့ဘူး သွား ”

ဂျီမင်း ပေါင်ကို စိပစ်လိုက်ကာ  ဂျောင်ကုရင်ဘတ်ကို ခြေဖဝါးနုနုလေးနဲ့ ကန်လိုက်သည်။ 
ကန်လိုက်လို့ နာမလားမှတ်တယ် ၊ ခြေဖဝါးလေးတွေကို ဆွဲယူပြီး တစ်ပြွတ်ပြွတ် နမ်းသည်။

JM “ ဖယ်ပါဆို ! ”

နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ မျက်နှာလေးမဲ့နေတဲ့ ဂျီမင်းရဲ့ ပေါင်လေးကို အတင်းပြန်ကားကာ

JK “ မောင် ထည့်တော့မယ်နော် ”

ဂျီမင်းက ပေါင်ကိုအတင်းပြန်စိကာ