komutanın kıskançlığı>>>
~
Televizyonun karşısında sabahlamayı kafama takmış olmalıydım. Saat 01.50,gece yarısını çoktan geçti.
Telefonumun sesiyle televizyondaki dikkatim dağıldı ve bakışlarım telefonumu buldu.
Kars Kaleli arıyor...
"Efendim Kars?"
"Cemre doktor siz misiniz?" Diye sordu bir ses, bu Kars değildi.
"Evet, benim. Bir sorun mu var?"
"Hemen gelmeniz gerekiyor, çok acil. Kars abi yaralandı." Dedi telaşla.
"Konum at, geliyorum." Dedim aceleyle odama giderken.
Üzerimi değiştirip, diz üstü siyah bir etek, askılı beyaz bir crop ve cropun üstüne ince mavi bir gömlek giyip gömleğin uçlarını göbeğimde bağlamıştım. Beyaz spor ayakkabılarımı da giydikten sonra hazırdım.
Ekipman çantamıda omzuma taktıktan sonra elimde telefonum ve anahtarımla evden çıktım. Hızla merdivenleri inip apartmandan çıktığımda ileride sigara için Alazı umursamadım.
Pembe BMW me ilerlerken kolumun çekilmesiyle adımlarım duraksadı.
"Bu saatte, bu kıyafetle nereye gidiyorsun Cemre?" Diye sorarken ters ters bakıyordu.
"Pavyona gidiyorum. "
"Cemre, son kez soruyorum." Diye sesini yükselttiğinde ortama yayılan bildirim sesiyle duraksadık. İkimizinde bakışları elimde tuttuğum telefonumun parlayan ekranını bulduğunda kolumdaki eli sıklaştı.
Kars Kaleli kişisinden bir yeni mesaj *Konum
"Kars Kaleliyi nereden tanıyorsun Cemre? Aranızda ne var?! " Gözleri hiç olmadığı kadar öfkeliydi.
"Seni ilgilendiren bir şey yok ortada, bu yüzden sorgulama."
"Bu adam evinin konumunu herkese verecek bir adam değil, ama sizin aranızda bu samimiyet var!"
"Uğraşamam seninle." Deyip bir benzer öfkeyle kolumu elinden kurtardım ve arabama binip navigasyona konumu girdikten sonra sürmeye başladım.
Dengesiz tavırları sinirlerimi bozuyordu. Benden uzak dur diyordu fakat kendi bile yapamıyordu.
Ya yanımda olurdu, ya karşımda dururdu.
Ya siyah olurdu ya beyaz ama hayatımda griliklere yer yoktu.
Bir süre sonra Büyük bir konağın önünde durduğumda Karsın evi olduğunu anladım. Burası küçük bir Kaleli Krallığı gibiydi.
Bir koruma yaklaştığında Karsın doktoru olduğumu söylediğimde demir kapılar açıldı ve arabamla taşlı yolda ilerleyip bahçede durdum. Arabadan indiğimde yanıma bir adam geldi ve beni Karsın yanına götürdü.
Salona girdiğimizde bakışlarım kanepede yatan Karsı buldu. Beyaz gömleği kana bulanmıştı.
Yanına gidip gömleğini yırttığımda yarayı tarıyordum. Sağ böbreğinin yakınlarında 6 -8 santimetrelik derin sayılabilecek bir bıçak kesiği vardı.
Karsa baktığımda bilinci açıktı fakat kendinde değil gibiydi.
Önce kanamayı durdurduktan sonra bölgeyi temizlemeye başladım. Mikrop kapmaması adına spreyleri sıktıktan sonra dikişe başlamadan narkoz iğnesini bölgeye batırdım.
Aklıma tek bir adam geldi.
Komutan...
Narkozu hiç sevmezdi...
Şuan önemli olanın işim olduğunu düşünerek işime odaklandım. Dikişleri attıktan sonra yaraya krem sürüp herhangi bir riske karşı gazlı bez sardım.
Yanımdaki adama dönüp,
"Yazdığım ilaçları ve kremleri alıp uyandığında uygulayın. Dikişleri zorlamamaya özen gösterin. Sancıları olduğunda buz tutabilirsiniz." Dedim ve çantamı toplayarak ayaklamdım.
"Teşekkür ederiz Cemre hanım, sizi eve bırakalım." Dedi adam.
"Gerek yok, arabamla geldim." Dedim ve konaktan çıkıp bahçedeki arabama bimdim. Bahçeden çıkıp eve doğru sürmeye başladım.
Apartmanın önüne geldiğimde arabayı park edip kilitledim. Onun katına baktığımda balkonunda sigara içerken bana bakıyordu.
Ona bakmamaya çalışarak apartmana girdim ve asansöre binip katıma çıktım. Anahtarla kapımı açtıktan sonra ayakkabılarımı çıkartıp çantamı askılığa astım ve ellerimi yıkadım.
O sırada çalan kapıyla onun geldiğini anladım.
Kapıyı açtığımda ters bakışlarını bana dikmiş bakıyordu. Bir anda bana doğru gelip koltuk altlarımdan kuacakladığı gibi omzuna attığında dondum kaldım.
"Ne yapıyorsun be! " Diye cırladım.
"Bekle, bekle bu daha ne ki?! " Diye hırladı oda. Ve popoma bir şaplak attı.
Yeni bölüm için : 60 yıldız, 30 yorum.
Burada kesilir mi be dediğinizi duyar gibiyim, niahaahaa yaşasın kötülük.
Yeni bölüm için baş yıldıza elin kopmaz
Komutan sonda ulti açtı, 👻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bilinmeyen Bir Kadın : Asker - Yarı texting
Genç KurguHerşey Cemre Bağcının, sorunlarını anlatmak için rastgele bir numaraya yazmasıyla, ve numara sahibinin uzun bir göreve çıkan bir yüzbaşı olmasıyla başlar... Siz : kim olduğunu bilmiyorum. Siz : bu numaranın kullanıldığından bile emin değilim. Siz...