( Unicode )
" ဒီလိပ်စာသေချာတယ်နော် ဦးလေး..."
တစ်ခါမှမရောက်ဖူးတဲ့ နေရာဖြစ်တာကြောင့် ကားပေါ်က မဆင်းခင် ကားသမားကို သေချာမေးလိုက်မိလေတယ် ။
" သေချာတာပေါ့ ကောင်လေးရဲ့... ဒီနေရာက လူပြတ်တယ်နော် နည်းနည်းတော့သတိထား...."
" ဟုတ်ကဲ့ ဦးလေး..."
သူ့ကို စိတ်ပူစွာမှာနေတဲ့ ကားသမား ဦးလေးကြီးကို ကျသင့်ငွေရှင်းပေးပြီးနောက် ဟိုဆော့ ကားပေါ်ကဆင်းခဲ့လေတယ် ။
အခုအချိန်မှ အလင်းရောင်ပျောက်လို့ အမှောင်ဝင်ကာစ ရှိသေးသော်လည်း အခုသူရောက်နေတဲ့ နေရာဟာ သွားလာနေတဲ့ လူတွေနည်းပါးလွန်းတယ်လေ ။
အမှန်ပြောရရင်တော့ ဆိုးလ်မြို့မှာ အခုလိုချောင်ကျတဲ့နေရာရှိတယ်လို့ ဟိုဆော့ ထင်တောင် မထင်ခဲ့မိဘူးလေ ။ တိတ်ဆိတ်ခြောက်ကပ်ရုံမက ချောင်ကျလွန်းတဲ့နေရာဖြစ်နေတာကြောင့် လာမိတာများမှားပြီလားဟု ဟိုဆော့ တွေးလိုက်မိလေတယ် ။
ဒါကြောင့် ချက်ချင်းပင်ပြန်လှည့်ရန်ပြင်လိုက်တော့ လူလိမ်ကောင်က လမ်းကြားတစ်ခုထဲက ထွက်လာတာကို ဟိုဆော့ တွေ့လိုက်မိလေတယ် ။
" ကောင်လေး ရောက်နေတာ ကြာပြီလား ဆောရီးကွာ ကိုယ်အလုပ်လေးရှိနေလို့...."
ဟိုဆော့ကို လိမ်ထားပြီးတော့ ဘာအပြစ်မှမရှိသလိုပင် အေးအေးဆေးဆေးနှုတ်ဆက်နေတဲ့ ထိုလူကို ဟိုဆော့ မုန်းတီးမိလေတယ် ။
" ဘယ်မှာလဲ ခင်ဗျားပြောတဲ့ သက်သေ ပေး...."
" စိတ်စောလှချည်လား ကောင်လေးရဲ့ အခုမှရောက်တာကို ခနနေပါဦး...."
" ခင်ဗျားလို လူလိမ်နားမှာ ကြာကြာနေချင်နေတယ်များထင်နေလား...."
" ကောင်လေးက ကိုယ့်ကိုလူလိမ်ကောင်ဆိုပြီး မုန်းတီးနေတာပေါ့လေ... ကောင်လေး သိပ်ကိုခင်ပြီး လေးစားပါတယ်ဆိုတဲ့ ယွန်းဂီက ကိုယ့်ထပ်ပိုဆိုးတဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုတာ ကောင်လေး မသိသေးလို့ပါ...."
လှောင်ရယ်တဲ့အသံနဲ့ပြောနေသည့် ထိုလူအနားကနေပြေးထွက်ချင်စိတ်တောင် ဟိုဆော့ ဖြစ်လာမိလေတယ် ။ သို့ပေမယ့်လည်း ထိုလူပြောသည့် ယွန်းဂီရဲ့အကြောင်းတွေကို သိချင်မိလေတယ် ။
YOU ARE READING
Dear My Authornim
Fanfiction" ကျွန်တော် Authornim ရဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကိုချစ်သလို အဲ့ဒီဇာတ်လမ်းတွေကိုဖန်တီးတဲ့ Authornim ကိုလည်းချစ်တယ် " " ဟင့်အင်း ကိုယ်ကတော့ မယုံဘူး " " ကြၽန္ေတာ္ Authornim ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေတြကိုခ်စ္သလို အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းေတြကိုဖန္တီးတဲ့ Authornim ကိုလည္းခ်စ္တယ္ " " ဟင့္အင္...
