( Unicode )
" ဟူး....."
အိမ်ပြန်ရောက်သည်နှင့်လေပူကိုမှုတ်ထုတ်ကာ အိပ်ရာပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ်လှဲချမိလိုက်လေတယ် ။ ဒီနေ့အထိလည်း ယွန်းဂီက ဆိုင်မလာသေးတာကြောင့် ဆိုင်ပိတ်ချိန်အထိ ဟိုဆော့ ဆိုင်ကို သေချာဂရုစိုက်ခဲ့လေတယ် ။
အရင်ကဆိုရင် ယွန်းဂီရဲ့ကားနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးပြန်လာလို့ရပေမယ့် အခုတော့ စက်ဘီးနင်းပြီးပြန်ရတာဖြစ်တာကြောင့် တစ်နေကုန်ပင်ပန်းထားတာတွေနဲ့ပေါင်းပြီး လူကမလှုပ်ချင်ဖြစ်နေမိလေတယ် ။
" ဟိုဆော့ရေ အမေ ခနဝင်ခဲ့မယ်နော်...."
" ဟုတ်ကဲ့...."
အပြင်ကနေ တံခါးခေါက်ကာ လှမ်းအော်တဲ့အမေ့က်ု အသံပြန်ပေးလိုက်မိပေမယ့် အိပ်ရာပေါ်ကနေတော့မထဖြစ်ပေ ။ အခန်းတံခါးကလည်း စေ့ရုံစေ့ထားတာဖြစ်တာကြောင့် အမေက သူ့ဘာသာ တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်လာခဲ့လေတယ် ။
" ရော့ မင်းအတွက် ယွန်းဂီ ပေးသွားတာ...."
အမေ့က သူ့မျက်နှာရှေ့အထိ ကြက်ကြော်ဘူးကိုကမ်းပေးရင်းပြောလာတာကြောင့် ဟိုဆော့ ဝမ်းသာအားရပင် အိပ်ရာကနေထလိုက်မိလေတယ် ။
" ဘယ်အချိန်ကပေးသွားတာလဲ အမေ...."
" မင်း ပြန်မရောက်ခင်ကပဲ... ပြီးတော့ သူ တနင်္လာနေ့ဆိုင်ပြန်လာမယ်တဲ့ မင်းကိုပင်ပန်းသွားပြီမို့လို့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်လို့လည်းပြောသွားတယ်...."
" အဲ့ဒါများ လူကိုယ်တိုင်ပြောပါတော့လား တစ်ဆင့်ပြောခိုင်းရသေးတယ်...."
ဟိုဆော့ မကျေမနပ်နဲ့ရေရွတ်ပြီး အမေ့လက်ထဲက ကြက်ကြော်ဘူးကိုယူကာ ဖွင့်လိုက်လေတယ် ။
" မင်းတို့ရန်ဖြစ်ထားကြသေးလား...."
" ဟင့်အင်း မဖြစ်ပါဘူး အမေရဲ့...."
လိမ်သာလိမ်လိုက်ရသော်လည်း အမေ့ရဲ့အကြည့်စူးစူးတို့ကြောင့် ဟိုဆော့မှာ စားလက်စကြက်ကြော်လေးနင်တော့မတတ်ဖြစ်သွားရလေတယ် ။
" မဖြစ်ရင်လည်း ပြီးတာပဲ.. ယွန်းဂီက မင်းအပေါ်ဒီလောက်ကောင်းတာ အနိုင်မကျင့်စမ်းပါနဲ့....."
YOU ARE READING
Dear My Authornim
Fanfiction" ကျွန်တော် Authornim ရဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကိုချစ်သလို အဲ့ဒီဇာတ်လမ်းတွေကိုဖန်တီးတဲ့ Authornim ကိုလည်းချစ်တယ် " " ဟင့်အင်း ကိုယ်ကတော့ မယုံဘူး " " ကြၽန္ေတာ္ Authornim ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေတြကိုခ်စ္သလို အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းေတြကိုဖန္တီးတဲ့ Authornim ကိုလည္းခ်စ္တယ္ " " ဟင့္အင္...
