( Unicode )
" ဒီနေ့နေ့လည်စာ ပင်လယ်စာခေါက်ဆွဲစားကြတာပေါ့...."
" သင့်မြတ်လှကြောင်းပါ ဘောစိကြီးခင်ဗျာ...."
ယွန်းဂီရဲ့ပြောစကားအဆုံးမှာပဲ ဟိုဆော့က ထိုသို့ ဝင်နောက်လိုက်တာကြောင့် အားလုံးရယ်ပွဲဖွဲ့သွားကြလေတယ် ။
" ဒီနားကဆိုင်ကပဲဝယ်ခဲ့နော် ညီလေး ရော့ဒီမှာ ပိုက်ဆံ...."
ယွန်းဂီက ပိုက်ဆံထုတ်ပေးပြီးနောက် အချိန်ပိုင်းဝန်ထမ်းကောင်လေးကိုခိုင်းလိုက်လေတယ် ။
အခုတော့ ယွန်းဂီက သူအရင်ကတည်းပြောထားတဲ့အတိုင်း အချိန်ပိုင်း ဝန်ထမ်းကောင်လေး နှစ်ယောက်ခေါ်ထားပြီးပြီဖြစ်လေတယ် ။ ထိုကောင်လေးနှစ်ယောက်ကြောင့်ရော ဟိုဆော့ အရင်လိုအရမ်းမပင်ပန်းတော့ပဲ တစ်နေကုန်အလုပ်လုပ်ရတာကိုနေသားကျနေပြီဖြစ်လေတယ် ။
" မောနေပြီလား ဟိုဆော့...."
ခုံတွေနေရာတကျပြန်စီနေတဲ့ ဟိုဆော့ကို ယွန်းဂီက စိတ်ပူစွာမေးပြီးနောက် ရေတစ်ဘူးကမ်းပေးလာတာကြောင့် ဟိုဆော့ ယူသောက်လိုက်လေတယ် ။
" မမောပါဘူးကွာ... ငါ နေသားကျနေပါပြီ...."
ဟိုဆော့ရဲ့ တောက်ပတဲ့အပြုံးလေးနဲ့ပြန်ဖြေတဲ့စကားကြားတော့မှပဲ ယွန်းဂီ စိတ်အေးရတော့လေတယ် ။
" ဒါနဲ့ မင်းမနက်ဖြန် ကိုယ်နဲ့ တစ်နေရာလိုက်ခဲ့ပေးပါလား ဟိုဆော့...."
" ဘယ်ကိုလဲ ယွန်းဂီ...."
" ကိုယ့်သူငယ်ချင်း လန်ဒန်ကပြန်လာလို့လေ ကြိုဆိုပွဲလုပ်မလို့ လိုက်ခဲ့ပေးပါလား...."
" ဟာ... မလိုက်ချင်ပါဘူး ငါနဲ့မှမသိပဲကို ပြီးတော့ ပိတ်ရက်ဆို ငါ့မိတ်ဆွေနဲ့သွားတွေ့တာ သိရက်သားနဲ့...."
ဟိုဆော့က ရေဘူးကိုဖွင့်သောက်ရင်းနဲ့မှ လက်ရောခေါင်းရောခါကာငြင်းတာကြောင့် ယွန်းဂီ စိတ်ညစ်မိသွားရလေတယ် ။
" ကိုယ်လည်းသူကလွဲပြီးတခြားသူတွေနဲ့မသိလို့ ဟိုဆော့ကိုအကြောင်းပြပြီး မြန်မြန် ပြန်ရအောင်လို့ပါ.... အပြန်မှာ ကြိုက်တာဝယ်ကျွေးမယ်လေ...."
YOU ARE READING
Dear My Authornim
Fanfic" ကျွန်တော် Authornim ရဲ့ဇာတ်လမ်းတွေကိုချစ်သလို အဲ့ဒီဇာတ်လမ်းတွေကိုဖန်တီးတဲ့ Authornim ကိုလည်းချစ်တယ် " " ဟင့်အင်း ကိုယ်ကတော့ မယုံဘူး " " ကြၽန္ေတာ္ Authornim ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေတြကိုခ်စ္သလို အဲ့ဒီဇာတ္လမ္းေတြကိုဖန္တီးတဲ့ Authornim ကိုလည္းခ်စ္တယ္ " " ဟင့္အင္...
