Ela Balca ve Barış Alper

20

1 hafta sonra

Balca birkaç gün evden çalıştığı için iki gündür şirkete geliyor ve geç saatlere kadar kalıp işlerini halletmeye çalışıyordu. Bunu özellikle sevgilisinin de yoğun olduğu günlere getirip sonrasında rahat olmalarını sağlıyordu.
Zaten Barış iki gün sonra maç için yurtdışına uçacaktı bu yüzden keyfi biraz kaçık olsa da bu akşam işlerini halledip kafası rahat bir şekilde eve gitmek istiyordu. Bilgisayarını sonunda kapatabildiğinde telefonunu eline almıştı ve sevgilisinin hala mesajına dönmediğini görünce aramaya karar vermişti,Barış'ın bu kadar ortadan kaybolması imkansızdı.

O sırada Barış neredeyse yarı baygın bir halde karnındaki krampların geçmesi için dua ediyordu. Sabah çocuklarla antrenman sonrası bir şeyler yemeye gitmişlerdi ve yemekten iki saat sonra kendisini eve attığında sadece midesi bulanmıştı biraz dinlenince geçeceğini düşündüğünden kimseye de bir şey dememişti.
Zaman geçtikçe vücut ısısı da yükseliyordu, kendisini çok kötü hissetmeye başlamıştı ama Balca'yı da arayıp telaşlandırmak istememişti.Zaten telefonu alıp ekranı açacak gücü bile bulamamıştı kendisinde. Koltukta üzerine aldığı battaniyeyle saatlerdir uzanıyordu.
Sesi yükselen telefonunu sağına soluna bakıp zar zor bulduğunda sevgilisinin aradığını görmüştü.

Balca,duyduğu sesin altındaki bitkinliği hissedince hemen telaşlanmıştı. Önce uykudan uyandığını düşünse de Barış midem çok kötü diyince apar topar işten çıkmış ve en büyük sorunla karşılaşmıştı. Dakikalarca beklemesine rağmen taksi bulamayınca adeta çıldıracaktı. Neyseki şansına bir iş arkadaşı onu görmüş ve yolunun üzerindeki bir yere kadar bırakabileceğini söylemişti.
Araba kullanma mevzusunu acilen öğrenmeliydi,aklına not etmişti.
Kendisini evin oldukça yakınına bırakan arkadaşına çokça teşekkür etmiş ve onbeş dakikalık yolu hızlıca yürümüştü.
Barış güvenliğe önceden haber verdiği için sitenin içinde koşar adımlarla onun evine varmıştı.
Zil sesini duyan Barış için ayağa kalkmak işkence gibi olsa da başarmıştı. Başı deli gibi dönüyor midesi kusmak için an kolluyordu.
Balca kendisine kapıyı açan sevgilisinin sararıp solmuş tenini görüp daha da telaşlanmıştı. Sanki dokunsa yıkılacak gibi duruyordu,halsizdi.
Ayakkabılarını arkalarına vurarak çıkardığında hemen sevgilisinin beline sarılmış ve ağır bedenine destek olmaya çalışmıştı. Onu tekrar salonda uzandığı koltuğa yatırıp yanına diz çökmüştü.

"Barış neden bana daha erken haber vermedin? Bembeyaz olmuşsun,hadi doktora gidelim nolur."

"Geçer sandım güzelim ondan telaş yapma istedim ama gittikçe kötü oldum. Doktora da gitmek istemiyorum şimdilik biraz evde dinleneyim."

"En son ne yedin bir şey mi dokundu acaba?"

"Çocuklarla yemeğe gitmiştik hepsi ondan sonra oldu."

"Sen uzan ben hemen çorba yapıp geliyorum olur mu mideni bastırır belki."

"Tamam ben de bir tuvalete gideyim." diyip koltuktan yavaşça kalkmıştı. Biraz utandığı için karnının içi sökülürcesine ağrıdığını söyleyememişti sevgilisine her an kötü senaryolar yaşanabilirdi bu yüzden adımlarını dönen başına rağmen hızlı tutmaya çalışmıştı.

"Kapıyı kilitleme sakın." diye seslenip kendisini mutfağa atmıştı Balca. Salçalı şeyler midesini yoracağından yayla çorbası yapma kararı almıştı bir yandanda zar zor bulduğu patatesleri yıkayıp haşlanmaya bırakmıştı.
Barış tuvalete gittiğinde adete kasların kontrol edemeşti karnındaki kramplar canını fena halde yakıyordu ağlayacak hale gelmişti. Klozetten kalktığında bu defa midesindeki tüm kaslar kasılmaya başlamış ve istifra etmeye başlamıştı.
Balca elindeki kaşığı tezgaha bıraktığında duyduğu seslerle hızlıca banyoya koşmuştu,müsait olmayacağını düşünüp kapıyı tıklatsa da ses gelmeyince ne olursa olsun diyip içeri girmişti.
Barış yere çökmüş bir haldeydi ve teni bembeyazdı,elleri titriyordu. Onu o halde görünce genç kız da korkudan kendinden geçecek gibi olmuş olsa da hemen sevgilisinin yanına eğilip sırtını sıvazlamaya başlamıştı. İçeride asit gibi ağır bir koku vardı kendi midesi de aldığı kokuyla bulansa da sevgilisini utandırmamak için bu durumu yok saymaya çalışmıştı.
Barış acıdan kendinden geçmiş olsa da zihninde bir yerlerde utanç duygusu devreye girmişti.