RAİLWAY KASABASI

13.BÖLÜM "İSYANIN İLK ADIMLARI"

Merhaba ♡

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen, yorumlarınız beni çok mutlu ediyor ♡

Keyifli okumalar!

Bu kitapta yer alacak olan kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir ilgisi yoktur.

🖤

RAİLWAY KASABASI

Bölüm Şarkısı:  Elvis Presley - Can't Help Falling in Love

13. BÖLÜM "İSYANIN İLK ADIMLARI"

Çaresiz gözlerle Hâkim'in gözlerinin içine baktım. Artık pek mümkün görünmese de hatasını anlayıp düzeltmek için bir şeyler yapmasını beklerken "Bakma bana öyle lütfen," dedi, sesi çok kötü çıkmıştı. "Başka çarem yoktu."

"Ama o sizin arkadaşınız."

"Bu yüzden onu korumaya çalışıyorum ya."

Yanına gittim. "Sizi affetmeyeceğini söyledi."

"Başına çok büyük bir bela almasından daha iyidir."

"Bıracak mısınız o adamı?"

Aslında bu sorunun cevabını çok iyi biliyordum.

"Tutmak için bir nedenimiz yok ve tuttuğumuz her an hepimiz tehlikeye giriyoruz, en başta da Devrim. Bu yüzden onun bir günlük cezası bitmeden, o adam bir daha dönmemek üzere bu kasabadan ayrılmış olmalı."

"Dönmeyeceğinden emin misiniz?"

Sessiz kaldı, cevap veremedi.

"Ya birkaç gün sonra ya da birkaç hafta sonra geri dönerse, o zaman ne yapmayı düşünüyorsunuz?"

"Dönmemesi için elimden geleni yapacağım."

"Kasabaya girişini yasaklayamazsınız ya," dedim sırf onu köşeye sıkıştırıp yapmak istediği şeyden vazgeçirmek için.

Yine sessiz kaldı.

"Yaptığınız şey sadece bugünü kurtaracak ve eğer o adam bir daha bu kasabaya gelirse, sizin de elinizden hiçbir şey gelmeyecek. Hem bu yüzden Devrim Bey'le aranız bozulursa, belki burada bile olamayacak, daha kötü şeyler yaşanmasına engel olamayacaksınız."

Derin bir nefes aldı. "Ne yapmam bekliyorsun? Bir ihtimal uğruna hata yapmasına, başını büyük bir belaya sokmasına izin mi vereyim? O zaman her şey güzel mi olacak zannediyorsun? Aksine her şey mahvolacak."

Bu kez sessiz kalan ben oldum.

"Biliyorum, sen de bana öfkelisin ama yapılacak en doğru şey buydu, Valencia."

"O zaman başka bir çözüm yolu bulmalısınız," dedim ve ekledim. "Arkadaşınız için, onu korurken arkadaşlığınızı kaybetmemeniz için."

"Böyle bir şey pek de mümkün görünmüyor, çünkü o adamı bırakmak dışında yapabileceğimiz hiçbir şey yok."

"O zaman bıraktıktan, yasaları uyguladıktan sonra yapın," dedim bir an bile olsun tereddüt etmeden.

"Anlamadım?"

"Bir hâkim olarak yapmanız gerekni yapın ve onu bırakın ama sonra Devrim'in arkadaşı olarak onu tekrar yakalayabilirsiniz, değil mi?"