Pizzacı dükkanı tam üç gün boyunca bomboş durdu. Pizzacı dükkanının önüne ilk günler boyunca doluşmuş olan gazeteciler en sonunda herhangi bir hareket görmediklerinden dolayı beklemekten sıkılmış, pizzacı dükkanına uğramaz olmuştu. Ancak şehir hala ısırığı konuşuyordu. Bazı yaratıcı insanlar animatroniğin içine ölü bir çocuğun ruhunun girdiği ve diğerlerini lanetlemek için bir işaret gösterdiğine inanıyordu. Gerçekçi insanlar ise sadece animatroniğin bozulduğunu, öyle bakımsız bir parçanın pizzacı dükkanında nasıl tutulduğunu konuşuyordu.
Bu iki kesimde kendince fikirlerini abartıyor, ortaya koyuyordu. Ancak insanların çoğu ısırık hakkında çok az şey biliyordu. Bu ısırık neden meydana geldi? Gerçekten de pizzacı dükkanında animatroniklerin bakımı yapılmıyor muydu? Bu kadar ünlü ve sevilen bir pizzacı dükkanında böyle bir ihmalkarlığın düşünülmesi gerçekten de fiyaskoydu. İnsanlar dışarıda fikirler ve düşünceler ile çalkalanmakla meşgulken pizzacı dükkanının içindeki ortam çok daha gergindi.
Animatronikler bir süre için temizlenip yağlanmadığı için bazı kısımlarını hareket ettirirken gıcırdamaya başlamışlardı. Tüm gün boyunca aktif durmaları, sürekli olarak pizzacı dükkanında dolaşmaları onları iyi bir duruma sürüklemiyordu. Lakin Mari için hava hoştu. Kendisi metal yığınlarından değil de hafif plastiklerden, tutturulmuş kumaş ve iplerden yapılmıştı. Ağır metallerin gıcırdaması onun için bir sorun teşkil etmiyordu. Pizzacı dükkanında hemen hemen iyi durumda olan sadece iki animatronik vardı. Onlarda Balon kardeşlerdi.
Kendileri yeni olduğu için onlar adına yeni bir sistem düzenlenmişti. Ayrıca onların endoskeletonu metallerden çok tahta ve plastikten oluşuyordu. Bu yüzden aksak adımlarla gezen diğer animatronikleri gördükleri zaman birbirlerine gülümsemeden edemiyordu. Toy Chica yine aksak hareketler ile siyah bantlarla kaplanmış olan vitrinin önüne geldi. Güneş kendi ışıklarını şiddetle cama yansıtıyordu ve camdaki bantların aralıklarından pizzacı dükkanının siyah beyaz parkelerini aydınlatıyordu. Toy Chica cama yakınlaştığı zaman camdan içeri süzülen gün ışığı onun parlak plastik derisini aydınlattı. Sarı tişörtü, tişörtünün altında olan kısa bir şort, pembe şeffaf topuklu ayakkabıları ile Camın arkasına bakmaya çalışıyordu.
Kollarını birbirine kavuşturup kafasını oynattığı zaman kısa, bakım yapılmadığı için dağılmış olan sarı parlak saçları dalgalanıyordu. Metalik dudakları sanki sürekli gülümsemekten yorulmuş gibi somurtuyordu. Toy Chica Mangle'ın yaptığı hatayı hala kabullenebilmiş değildi. Kendilerine ne olacaktı? Diğerlerinin herhangi bir korkusu yoktu ama yine de sonlandırılmak istemiyordu. Ne kadar Mangle gitmiş olsa da bu acımasız dünyada metal bedeni ile ayakta durmak istiyordu. Belki olanlardan sonra düşündüğü şeyler çok acımasızcaydı. Ama kendisini bunları düşünmekten alamıyordu.
Mangle kendisini feda etmişti. Feda etmek denilirse. Toy Chica bunu yapamazdı. Korkuyordu. Daha limitine gelmemişti bile. Biraz daha... biraz daha sabırlı olursa her şeyi çözebileceğinden emindi. Elleriyle kendi plastik kollarını sıktı ve gözlerini kapayıp kendi sayısal denklemleri ve düşüncelerinde kayboldu.
Mari kendi tabutunda klasik bir şarkı ile zihnini berraklaştırırken aniden bir ürperti hissetti. Kapalı duran gözlerini yavaşça açıp müziğini durdurdu. Bu ürpertiyi üç günden beri hissediyordu ama ne olduğunu tam olarak adlandıramıyordu. Tabut gibi duran müzik kutusunun siyah kapağını açtı ve dirseklerinden destek alarak olduğu yerde doğruldu. Bu soğuk ürperti de neydi böyle? Neden bu şekilde hissediyordu? Daha önce bu şekilde hissettiğini hatırlamıyordu. Tabutundan kalkıp siyah saçlarını düzeltti ve tabutundan çıktı. Ardından da müzik kısmını kilitleyip kendi odasından ayrıldı. Koridora çıktığında gri duvarlardan gelen bir esinti hissetmişti. Gündüz olmasına rağmen koridorun sonunda karanlık bir gölge görmüştü. O gölgeden bu tarafa doğru bir esinti geliyor, Gri duvarlardaki resimleri kırpıştırıyordu. Çocukların çizdiği resimler sabitlenmiş bir şekilde olduğu yerde hareket ederken koridorun sonundaki insan silueti hareket etti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Metal Zihinler
Fanfiction~Bu bir Five Nights at Freddy's fanfictionıdır.~ •Size hem robot olmadan önceki hem de robot olduktan sonraki halimizi anlatsak...• °Masumduk. Önce birbirimizi tanımıyorduk ama birbirimizi tanımak için karanlıkta kalmamız yetmişti. Size anlatacağız...