Metal Zihinler

12.Gece - Hurdalar,Artık Hurda değiller!

2 Yıl Sonra

Patron yeni semte taşınalı iki yıl olmuştu. Gelişen teknoloji ile animatroniklerin tam olarak yenilenmesi iki yıl sürmüştü. Aslında patron bunun daha uzun süreceğini sanıyordu. Ne de olsa animatronikler oldukça yıpranmış durumdaydı. Ayrıca onları tamir eden şirketten gelen bir habere göre animatroniklerin içinde çürümüş et bile bulmuşlardı. Patron bu haberi duyduğu zaman tüylerinin diken diken olduğunu hissetmişti. Ama neyse ki anlaştığı tamirat şirketi bu konuda polise herhangi bir şey söylemedi.

Aradan geçen iki yılın sonunda patron biraz zayıflamıştı da. Kendisinde başlayan kalp yetmezliği sorunu yüzünden zayıflamak zorunda kalmıştı. Bir ailesi vardı ve onları erkenden yüz üstü bırakmaya hiç niyeti yoktu.

Bugün ise onun için büyük gündü. Çünkü dün çoktan pizzacı dükkanının eşyaları yerleştirilmiş durumdaydı ama bugün old animatronikler yenilenmiş bir şekilde pizzacı dükkanına oturtulacaktı.

Kendisini oldukça heyecanlı hissediyordu çünkü oldları en son küçükken doğru düzgün görebilmişti. Hızla eşinin ütülediği kahve pantolonunu giyip pizzacıya yarım saat uzaklıktaki yolu yürümeye başladı. Bir yandan artık o kadar tombul olmayan parmaklarını pantolonunun cebine sokmuş giderken diğer yandan keyifle ıslık çalıyordu.

Hızlı adımları ve neşeli sesinin yanında bir de pantolonunun yanından sarkan anahtarların melodisi eşlik ediyordu. Patronunun tamirata göndermediği dört tane animatronik vardı. Aslında üç demek daha doğru olur. Balon kardeşler zaten geldiklerinde son teknoloji ile gelmişlerdi ve çok az kullanılmışlardı. Fazla hasar almamışlardı bu yüzden de bir süreliğine depoda tutuluyordu. Ancak patron her gün birilerini yollayıp o küçük animatroniklerin bakımını yaptırmayı unutmuyordu. Kukla ise bir animatronik sayılmazdı. O plastikten yapılan bir insan figürü olduğu için onun herhangi bir bakıma ihtiyacı yoktu. Sadece saçlarının taranıp biraz tozunun alınması gerekecekti.

Springtrap'a ise hiç dokunmamıştı Patron. Eğer kullanılması gerekiyorsa pizzacı dükkanını birazcık araştıran herhangi biri springtrap ile ilgili skandalı bulabilirdi. Tekrar iflasa uğramak ise onun isteyeceği son şeylerden biriydi. Yokuş aşağı inerken, antik sokak lambaları, bulutlu gökyüzüne doğru yükseliyordu. Siyah direkleri yokuşlu caddenin, düzgün kaldırım taşlarında klasik bir görüntü sergiliyordu.

Patron yeni pizzacı dükkanının önüne geldi. O an tamirat kamyonunun çoktan gelmiş olduğunu gördüğünde memnuniyetle gülümsedi. Kırmızı üniformalar giyen, ve aynı zamanda kırmızı şapkalar takan birkaç genç kamyonunun arka kısmının kapılarını iki yana gürültü ile açtı. İşte old animatronikler giyinik bir şekilde, plastik ambalajların içinde duruyordu.

Hepsinin sırtı kamyon konteynırına yaslandırılmış durumdaydı. Başları öne doğru hafifçe eğilmiş gözleri kapalıydı. Sanki gerçekmiş gibi duruyorlardı. Kırmızı üniformalı görevliler ileri atıldı ve öncelikle kahve takım elbiseli olan animatroniği sırtlayıp pizzacı dükkanına taşımaya başladılar. Patron onlar animatronikleri taşımaya çalışırken anahtarları ile pizzacının cam kapısını çoktan açmış bulunmaktaydı. Biraz homurdanma ile ilerleyen görevliler büyük cüsseli ve ağır animatronikleri taşırken zorlanıyorlardı. İlk animatroniği yere yatırdılar ve diğerini almak için kamyona geri döndüler. İki görevli dönerken diğer iki görevli sarı bir animatroniği sırtlarında taşıyıp getiriyordu. Dörtlü grup takım çalışması ile beraber animatronikler pizzacı dükkanının ortasına koydular. En sonda diğerlerinden daha hafif olan sarı renkli bir animatronik daha getirdiler ve yere yerleştirdiler. Ardından işlerinin bittiklerini söyledikten sonra patron onlara çalışmalarının karşılığı olarak nakit para verdi.