Arkadaşlar lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Keyifli okumalar.
Bu gün yaşadıklarım sanırım başıma gelebilecek en anlamsız şeylerdi. Evden çıkmamla olaylar başlamıştı. Delirmem için okula gitmeme gerek bile kalmamıştı. Evden çıktığımda bir korna sesi duydum ve arkamı döndüğümde gördüğüm şeyi görmez olsaydım. Bana göz kırpan çocuk bütün havasıyla arabasına oturmuş bana bakıyordu. Tuhaf bir bakış attı diye hatırlıyorum. Nasıl bir bakışsa yanına gitme gereği duydum. Yanına gittim ve bir şey söylemesini bekler gibi elimi belime koyup ''Yine ne var?!'' dedim. Niye bu kadar sinirleniyorum ben ya? Az sakin ol kızım, neyin kafasındasın? Ama asıl tuhaf olan onun söylediğiydi. ''Okula mı?'' ??? Okula mı derken? E insan zeki olunca bi başka oluyor.
''Sevgili geri zekalı arkadaşım sabahın altısında muhteşem uykumdan yürüyüşe çıkmak için uyanmış olmamam demee?!! Tabi ki okula!'' diyemedim ben de tabi ki. Sonuçta arkamı döndüm ve yürümeme devam ettim. Okula otobüsle gittim. Böyle her arabayla kapıya gelenin arabasına binecek olursam -aman ben de sanki her gün üçer beşer arabayla kapıma geliyorlarmış gibi-... Hem ayrıca özür dilemenin falan peşindeyse başka bir yol bulsun. Gelmiş havalanıyor bir de.
Tabi ki bitti mi? Tabi ki hayır. Bu kadar boş bir şey için anlamsız bile demem tabi ki de devamı var.
Tam okulun kapısında otobüsten inmiştim ki birisinin bana seslendiğini fark ettim. Arkamı dönmez olsaydım! Tanıdık bir ses değildi. Benim deyişimle ''Gülme Makinesi'' arkadaş oradaydı. Bana doğru geliyordu ve tabi ki YİNE gülüyordu. Bense yanıma gelişini beklemekten başka bir şey yapamadım. Yanıma geldi ve YİNE aynı şeyi yaptı. Gülümsedi ve elini kaldırdı, ''Selam''. Selam vermekten başka bir şey bilmiyor muydu bu? Ben de öbür arkadaşa yaptığımın aynısını yaptım ve arkamı dönüp okula yürüdüm. Ama hala arkamda yürüdüğünü fark etmiştim. Tuhaf olan bir şey var o da şu ki: Sınıfımın yerini biliyor. Anlamını sonradan çözdüm. Çünkü gruptan biri de bizim sınıfta. Ama...ismimi nereden biliyordu?
Sıra arkadaşım sınıfa gidince delirecekti. ''O gruptan birisi, seni nereden tanıyor? O kadar popüler birisiyle nasıl dolaşabiliyorsun? Yoksa çıkıyor musunuz?'' Evet delirecekti ama sonunda beni de delirtecekti. Dünyada bir ben bir de o uyuz kalsa umurumda olmaz.
Anlamadığım o kadar çok şey var ki. Bu arkadaşların derdi ne ya? Hep beraber anlaşıp ''şu kızla eğlenelim biraz'' diye plan falan mı kuruyorlar? Kapıdan çıkıyorum birisi, otobüsten iniyorum birisi, arkamı dönüyorum birisi! Umarım beni kızdırıp saçma sapan yerlerde karşıma çıkmaya devam etmezler de ben sinirlenince nasıl oluyorum onu da görmezler.Yoksa onlar için gerçekten kötü olacak. Ki ben bunu istemem. Yani istemem derken onlara özel bir durum değil! Kesinlikle değil. Düşmanıma bile acırım beni sinirli görecekse.
Bu günkü anlamlı sonucumuz şudur ki: Bu gün gerçekten çok anlamsızdı. Hiçbir anlamlı sonuç düşünemeyeceğim. Düşünsem de bulamam zaten. Umarım yarın gayet normal bir gün olur ve şu gruptaki arkadaşlarla hiç karşılaşmam. Gerçi öyle bir şey olması için kendi sınıfıma da girmemem lazım. Neyse bu uyuzlar yüzünden başım belaya girmesin de başka bir şey istemem. Bense onlardan olabildiğince uzak durmaya çalışacağım.
