'' Gerçekten istediğim şey bu mu? Kurtulmak mı istiyorum, yoksa çok düşündüğüm için artık unutmak mı? Sevmek istemiyor muyum? Yoksa sevilmemekten mi korkuyorum? Ben,hayatımın geri kalanını da yalnız geçirmek mi istiyorum? Tek odalı evimde ders çalışmak hep cazip bir fikir olarak kalacak mı benim için? Yoksa bir gün benim de onu düşünüp onun için endişelendiğim biri olacak mı? Ama onu uzaktan seveceğim. Uzaktan sevmeyi ben de tatmak istiyorum çünkü. Yoksa tadıyor muyum fark etmeden? Hayattan alabileceğim bir ders olmasın mı benim de? Benim de canım yanmasın mı aşktan? Yoksa yanıyor mu?
Şimdi ben seviyor muyum cidden? Yoksa kalbim neden daha hızlı çarpsın değil mi seni görünce? Neden yıllardır beklediğim insan ,annem ölmüş gibi hissediyorum sana bakınca? Ona mı benziyorsun? Yoksa sevdiğim insanları görünce tattığım aynı duyguyu sende de tattığım için bana mı öyle geliyor?
Peki benim kafam daha önce hiç bu kadar karışmış mıydı? Gerçekten seni her gün görmek aslında hoşuma gittiği için mi durumdan bu kadar rahatsızım? Nefret olamaz değil mi bu? Olamaz değil mi? Tabi ki de olamaz. Ben annemden nefret edemem ki. Bu annemdeki ile aynı duyguysa eğer sana aşık olduğuma garanti verebilirim. ''
Okul devam ediyor ve ben öğretmenim için kompozisyon yazmaya başladım. Bu da onun için yazdıklarımdan birisi. Benim yaratıcı olduğumu ve iyi yazdığımı düşünüyor. Bu tip yazılarda daha iyi olduğumu söylediği için böyle bir şey yazmak istedim. Sınavlarımız çoktan başladı ve ben Matematik dersi alıyorum. Ayrıca okulda da kursa kalıyorum. Derslerden kafamı kaldırabildiğim zamanlarda yazı yazıyorum ve öğretmenime veriyorum. Nedense yazınca boşalıyorum ve beynim resetlenmiş gibi hissediyorum. Boşalıyorum da diyebiliriz. Yapabildiğim tek şey buysa bunu yapmaya devam edeceğim. Nasıl desem? FİGHTİNG !
