Bad Boys Do It Better (L.H.)

Κεφάλαιο 27

Η Ταρα ένιωθε λες και είχαν περάσει αιώνες από την τελευταία φορά που είχε βρεθεί στους διαδρόμους του λυκείου Τζακσον. Της είχε λείψει να περπατάει χαλαρά στους διαδρόμους -γιατί, ειλικρινά, ποιος βιάζεται να πάει για μάθημα;- και να συναντά γνώριμα πρόσωπα μπροστά από τα ατελείωτα μπλε ντουλαπάκια που καταλάμβαναν το μεγαλύτερο μέρος του σχολείου. Πολλά κεφάλια είχαν γυρίσει να την κοιτάξουν κατά την είσοδο της. Κάποιοι επειδή είχαν μάθει για την σχέση της με το "κακό" αγόρι του σχολείου (τίποτα δεν μπορεί να μείνει κρυφό για πολύ καιρό στο λύκειο, πόσο μάλλον στο συγκεκριμένο) και άλλοι γιατί είχαν επίσης ακούσει για την πολυήμερη απουσία της μετά το περιστατικό της.Η φήμες για το τι την έκανε να λιποθυμήσει οργίαζαν. Κάποια κορίτσια μάλιστα την είχαν πλησιάσει γεμάτα ενδιαφέρον και την ρώτησαν αν ίσχυσε ότι ήταν έγκυος με το παιδί του Λουκ!

Η Ταρα άνοιξε το ντουλάπι της έχοντας την Εμμα ως συνήθως στο πλάι της. Άλλη μια ομάδα κοριτσιών που στεκόταν παραδίπλα σταμάτησε απότομα την συζήτηση της και κοίταξαν την Ταρα όλο ενδιαφέρον ψιθυρίζοντας.

"Δεν είναι και τόσο όμορφη...Τι της βρήκε;"

"Δεν μου φαίνεται έγκυος εμένα.."

"Υπάρχει κάποιο πρόβλημα;" φώναξε η Εμμα κοιτάζοντας τα κορίτσια απειλητικά. Εκείνα αμέσως γούρλωσαν τα μάτια τους πανικόβλητα και έφυγαν σχεδόν τρέχοντας. Η Ταρα γέλασε δυνατά. Δεν πίστευε πως θα μπορούσε κάποιος να φοβάται την Εμμα. Φαινόταν τόσο μικροκαμωμένη και αθώα αλλά η αλήθεια είναι ότι θα σε έκανε να μετανιώσεις την στιγμή που γεννήθηκες αν τα έβαζες με κάποιον που αγαπάει.

"Τι ηλίθιες! Είσαι εντάξει;"ρώτησε η Εμμα την φίλη της.

"Ναι μια χαρά..Δεν ανησυχώ για αυτά, φήμες είναι θα περάσουν"απάντησε η Ταρα ενώ έψαχνε τα βιβλία της. "Ωστόσο ανησυχώ για το γεγονός ότι πρέπει να κάτσω για τα επόμενα 40 λεπτά σε μια άβολη καρέκλα και να ακούω τον κύριο Γουιτλσπουν να φλυαρεί ασταμάτητα για την φάρμα των ζώων".

"Καλή τύχη με αυτό" απάντησε γελώντας η Εμμα. Το κουδούνι χτύπησε διακόπτοντας τη συζήτηση των δύο κοριτσιών.

"Πρέπει να πάω να αλλάξω για την γυμναστική" αναστέναξε η Εμμα και χαιρέτησε την Ταρα.

"Τα λέμε" φώναξε η Ταρα. Έκλεισε το ντουλάπι της με δύναμη και αναπήδησε όταν είδε τον Λουκ να στέκεται πίσω της.

"Με τρόμαξες" είπε η Ταρα χαμογελώντας.

"Συγγνώμη" είπε μόνο και πέρασε το χέρι του γύρω από τους ώμους της.

Τις τελευταίες μέρες τον απέφευγε όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν απάνταγε στις κλήσεις του και έψαχνε δικαιολογίες για να μην συναντηθούν. Όταν είχε πει ότι θα έκανε τα πάντα για να πάει σε εκείνο το δείπνο.

"Μου έλειψες" ψιθύρισε ο Λουκ στο αυτί της κάνοντας την να ανατριχιάσει.

"Και εμένα" χαμογέλασε.

Ο Λουκ την έφερε κοντά του και πήγε να την φιλήσει αλλά εκείνη με ένα ελιγμό του ξέφυγε.

Εκείνος έμεινε για λίγα δευτερόλεπτα στην ίδια θέση μουτρωμένος κάνοντας την Ταρα να γελάσει.

"Νομίζω ότι μου αξίζει έστω ένα φιλί".

"Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις για να το πάρεις" είπε εκείνη και συνέχισε να προχωράει προς την τάξη της. Ο Λουκ τη πρόλαβε και την κοίταξε σκεπτικός.

"Όχι αλήθεια δεν ξέρω" είπε και την κοίταξε με τα απίστευτα γαλάζια μάτια του. Η Ταρα έμεινε να τα κοιτάει για μερικά λεπτά μεχρι που με δυσκολία απέστρεψε το βλέμμα της. Ήξερε πολύ καλά τι έκανε και δεν θα του περνούσε.

"Πιστεύω ότι ένα δείπνο με τους θετούς γονείς σου για απεριόριστο αριθμό φιλιών είναι δίκαια συναλλαγή" είπε και χαμογέλασε παιχνιδιάρικα.

"Όχι"

"Τότε λυπάμαι πολύ γλυκέ μου" τον κορόιδεψε η Ταρα και ξεγλίστρησε από το κράτημα του.

"ΤΑΡΑΑΑ" γκρίνιαξε εκείνος και προσπάθησε να την ξανακλείσει στην αγκαλιά του.

"Μήπως άλλαξες γνώμη;" ανοιγόκλεισε αθώα τα βλέφαρα της.

"Όχι"είπε σοβαρά αλλά έπειτα ένα στραβό χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του "Το ξέρεις ότι δεν θα αντέξεις για πολύ έτσι;"

"Αυτό θα το δούμε Χέμμινγκς" γέλασε. "Όποιος κρατήσει περισσότερο..κερδίζει".

Ο Λουκ ένευσε συνωμοτικά. Είχαν ήδη φτάσει έξω από την τάξη της Ταρα και ο καθηγητής περίμενε υπομονετικά να μπουν στην τάξη όλοι οι μαθητές.

"Πρέπει να φύγω" είπε εκείνη.

Ο Λουκ πήγε να την αγκαλιάσει χωρίς να το σκεφτεί αλλά όταν συνειδητοποίησε τι έκανε κατέβασε τα χέρια του δυσαρεστημένος. Έπειτα σήκωσε ψηλά το χέρι του προς τη Ταρα.

"Τα λέμε φιλαράκι" γέλασε ειρωνικά.

Η Ταρα σήκωσε το φρύδι της "Αλήθεια τώρα;". Όταν ο Λουκ ένευσε καταφατικά γέλασε και χτύπησε την παλάμη της με τη δικιά του πρότού μπει στην τάξη.

Ήταν απόλυτα σίγουρη ότι θα κέρδιζε αυτό το στοίχημα.

Το ξέρω ότι είναι πολύ μικρό κεφάλαιο και έχω καιρό να ανεβάσω, συγγνώμη αλλά το καλοκαίρι είμαι ακόμα πιο τεμπέλα από ότι συνήθως.. ;ρ

θα προσπαθήσω να ανεβάζω πιο συχνά i promise!!