Bad Boys Do It Better (L.H.)

Κεφάλαιο 34

Οι φωνές του Λουκ αντήχησαν σε όλο το δωμάτιο κάνοντας την Ταρα να πεταχτεί απότομα από τον καναπέ που καθόταν και να περάσει τα χέρια της μέσα από τα μαλλιά της σε απόγνωση.

"Δεν πιστεύω ν σκέφτεσαι στα αλήθεια να του μιλήσεις;" την κοίταξε δύσπιστα ο Αστον. Από την κλειστή πότα ακούστηκε για άλλη μια φορά η θυμωμένη φωνή του Λουκ.

"Και τι θες να κάνω;" ρώτησε η Ταρα αναστατωμένη. "Αν δεν ανοίξουμε την καταραμένη πόρτα θα ξυπνήσει ολόκληρη τη γειτονιά". Πλησίασε το πιο κοντινό παράθυρο και έριξε μια γρήγορη ματιά στον άδειο δρόμο. Ήδη μπορούσε να δει φως σε κάποια σπίτια που πριν από λίγη ώρα ήταν βυθισμένα στο σκοτάδι.

"Τι κι αν καλέσουν την αστυνομία;" ρώτησε ανήσυχη.

"Ίσως αν τον αγνοήσεις για αρκετή ώρα να βαρεθεί και να φύγει.."

"ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ ΙΡΓΟΥΙΝ! Ναι, μπορώ να ακούσω ότι λες από εδώ έξω!!" η φωνή του Λουκ ακούστηκε άλλη μία φορά και ο Αστον έκανε νευριασμένος μια χειρονομία προς την πόρτα παρόλο που ήξερε ότι δεν μπορούσε να τον δει.

Η Ταρα κάθισε στον καναπέ δίπλα του.

"Θες να τον δεις;"

Η Ταρα κούνησε αρνητικά το κεφάλι της.

"Τότε κάτσε εδώ θα του ανοίξω και θα του πω να φύγει, εντάξει;"

Ο Αστον σηκώθηκε και άνοιξε την πόρτα χωρίς να περιμένει την απάντηση της Ταρας.

"Κοίτα Λουκ νομίζω ότι-"

"Στα αρχίδια μου τι νομίζεις"του είπε απότομα ο Λουκ και τον έσπρωξε προς τον τοίχο ελευθερώνοντας έτσι την είσοδο του σπιτιού.

"Τάρα" είπε. Η φωνή του είχε μαλακώσει, ακουγόταν σχεδόν παρακλητική, καμία σχέση με πριν. Η Ταρα δεν άντεχε να τον κοιτάξει. Συνέχισε να κάθεται στον καναπέ και να κοιτάει τον τοίχο ανέκφραστη προσπαθώντας να συγκρατήσει τα δάκρυα της. "Τάρα κοίτα με!" την ικέτεψε. "Σε παρακαλώ, άσε με να σου εξηγήσω..."

Με αυτό η Ταρα ένιωσε κάθε χιλιοστό του σώματος της κατακλύστηκε με οργή. Σηκώθηκε από τον καναπέ για να τον αντιμετωπίσει και άφησε ελεύθερα τα δάκρυα που με τόση προσπάθεια έκρυβε. "Να μου εξηγήσεις τι Λουκ; Να μου εξηγήσεις τι; Το ότι είχες κάποια άλλη στην αγκαλιά σου ενώ έλεγες ότι είμαι η μόνη που θες; Το ότι φιλούσες το μοναδικό κορίτσι που ξέρεις πόσο πολύ θέλει να μας καταστρέψει; Το ότι μου έλεγες ψέματα ότι με αγαπάς; Τι ακριβώς να μου εξηγήσεις; Μην ανησυχείς τα κατάλαβα μια χαρά και μόνη μου".