TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

21.BÖLÜM

_ Tekrardan merhabalar arkadaşlar! Sizlere yeni bölüm getirdim umarım beğenirsiniz! Artık klişe cümleler haline geldi ama sizleri de çok seviyorum :)!
İyi okumalar!

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep sabah bildiği ama daha önceden uyandığı bir yerde uyanınca doğrulup oturur ve etrafına bakar uykulu gözler ile. Elleri ile saçlarını geriye atıp yavaşça kalkar yataktan. Banyoya girip elini yüzünü yıkayıp salona döner. Koltuğa bakınca Kerem'in uyuduğunu görür. Cebinden gözüken telefona takılır gözü. Gülümseyerek yavaşça parmak uçlarında ilerler yanına. Önce üstten bakınca uyuduğunu kesin olarak anlar ve yavaşça yanına gelir. Uyanır diye korkarak dikkat ederek eğilir. Çok çok dikkat etmeye çalışarak elini tedirgince cebine koymaya çalışır. Tam telefonu tutmuş çekecekken; Kerem tarafından üzerine çekilir. Bir anda ne olduğunu anlamadan kendini Kerem'in kucağında bulur. Kerem onu kucağına çekmesi ile biraz doğrulur. Zeynep ise göz göze gelince oluşan şoku atlatmaya çalışır. "

_ Zeynep Hanım. Üzgünüm telefon ve buna benzer iletişim aletleri yasak.

" Zeynep sabah sabah sinirlenmiştir yine. Hızlıca kalkar üzerinden. "

_ Ya yeter ben ne yapacağım seninle bütün gün burada? Bırak artık gitmek istiyorum Kerem ben.

_ Hayır Zeynep. Buradayız sen o akşam ki gibi olana kadar. Ben kahvaltı söylüyorum. Portakal suyu sever misin?

_ İstemiyorum kahvaltı falan!

_ Tamam anladım seviyorsun.

" Kerem onun hâlâ konuşması halinde kalkıp kendi telefonundan aşağıyı arar ve kahvaltı söyler. Kahvaltıyı getirirlerken Kerem alıp büyük tepsiyi Zeynep'in oturduğu koltuğa getirir ve yanına oturup tepsiyi de ortalarına koyar. "

_ Hadi ye bir şeyler artık.

_ İstemiyorum sen ye.

_ Zeynep lütfen. Bak bunu şaka amaçlı söylemiyorum, ye yoksa kötü olursun. Dün de yemedin.

" Zeynep karnının acıktığını hissedince ve dediklerinin doğru olduklarını anlayınca yavaşça tepsiye doğru döner. Kerem buna gülümser ama gülümsemesinde en ufak bir alay bile yoktur tam tersine şefkat vardır kendisinin de anlamadığı şekilde. Zeynep kendi tarafında olan çatalı alıp salatalığa batırır ve yemeye başlar. Kerem de onun bir şey yediğini görünce içi rahat ederek yemeye başlar. Zeynep doyunca hâlâ bir şeyler yiyen Kerem'e döner. Yüzünde ona bakarken gülümseme oluşsada hemen yok eder ve kısık bir şekilde konuşur. "

_ Kerem?

_ Efendim.

_ Biz burada duruyoruz ama, üstümü falan değiştiremiyorum ben. Selin'i arasan sen bana bir şeyler getirmesini söylesen.

_ Selin'i arayamayız ama aşağıya söyleriz onlar ayarlar.

_ Ya onlar nereden bilsinler benim ne giyeceğimi, bedenimin kaç olduğunu.

_ Olmaz Zeynep, Selin'i arayamayız. O hemen söyler biliyorum.

_ Tamam o zaman boşver.

_ Off sen ne inatçısın ya. Tamam aşağıyı da aramıyoruz ama Selin de yok. Biz gidip alalım bir şeyler. Ama bak eğer kaçmaya çalışırsan hep burada kalırsın. Haberin olsun.
_ Tamam zaten sıkıldım burada.

_ İyi hadi kalk gidip gelelim.

" Zeynep sonunda dışarı çıkacağı için sevinçlidir. Kerem ne desede belkide elinden kurtulabilirdi. Otelden çıkınca Kerem'in gözü Zeynep'in üzerindedir herhangi bir terslik için. Alışveriş Merkez'ine gelip bir mağazaya girerler. Kerem ilk bulduğu koltuğa otururken Zeynep etrafına bakmaya başlar. Kerem bir an farklı yerlere bakarken tekrar Zeynep'e bakar ama baktığı yerde bulamaz. Hızlıca yerinden kalkıp aynı hızlıca ilerler ve biraz ileride kıyafet baktığını görünce rahatlar. Daha sonra ona doğru ilerler. "