TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

43.BÖLÜM

_ Herkese merhabalar arkadaşlar! Sizlere herşeyin açıklandığı merak beklediğiniz şeyin ortaya çıktığı bir bölüm getirdim! Umarım beklemiş olmanıza değen bir bölüm olur. Yorumlarınızı bekliyorum ve sizleri çok ama çok seviyorum! Kendinize çok iyi bakın öpüldünüz! İyi okumalar! ♥♥♥

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep merakla Demir'e bakarken Demir bunu anlar ve gülümser. "

_ Çok mu meraklandın ? Öğrenince keşke hiç bilmeseydim öğrenmeseydim bilmeseydim diyeceksin.

_ Bırakta ona ben karar vereyim!

_ Peki sen madem bu kadar meraklısıb merak ediyorsun bende anlatayım.

'OLAYIN OLDUĞU ZAMAN'

" Demir şirketten akşama doğru çıkıp yorgun bir şekilde dönmüştü eve. Önce yorgunlukla duş alıp bir süre dinlendikten sonra aşağıya inip Didem'i aramıştı ama ne kadar arasada bir türlü cevap alamıyordu. En sonunda merak edip annesini aramıştı ama o da dışarı çıktığını söylemişti. Demir içine düşen kuşku ile evden çıkmış ve gidebileceği yerlere bakmış arkadaşlarına sormuş ama yine bulamamıştı. En son aklına gelen yerlere bakarken telefonu çalar. Kerem Sayer'in numarasını görse ve açmak istemesede görüntü aramasına karşılık verir. "

_ Ne var Sayer?

_ N'apıyorsun Arslan? Nerelerdesin? Hiç göremedim seni.

_ Seninle uğraşamam şimdi başka zaman görüşür kapışırız yine.

_ Dur dur dur kapatma.

" Demir telefona daha dikkatli bakınca Kerem'in üstünün çıplak arkada yatan bir kız ve bir odada olduğunu görünce hafifçe gülümser."
_ Ne kapatması lan. Yine kiminlesin sen?

_ Hmm, kiminleyim çok güzel soru. Sen tanıyorsun aslında.

_ Tanıyorum öyle mi ? Kim lan?

"Kerem gülüp tekrardan bakar telefona. "

_ Yani üzgünüm diyemeyeceğim Arslan çünkü hiç üzgün değilim. İyi iş var kızda. Hazır mısınız görmek için?

"Demir ne demek istediğini anlamadan kaşlarını çatıp beklerken Kerem'in telefona çevirdiği kişiye bakmasıyla olduğu yerde dona kalması bir olmuştu. Yatakta ki Didem di! Telefonun ekranında ki Didem di! Sevgilisiydi! Gözlerini kapatıp açarken nefes almadığını alamadığını hisseder Demir. Haykırır gibi konuşur. "

_ Nerdesin lan sen?! Nerdesin! Öldüreceğim seni Kerem! Öldüreceğim nerdesin!

" Kerem onun bağırması ile telefonu kendine çevirir gülerek. "

_ Sakin ol Arslan. Ama dediğim gibi çok iyi iş var. Gel; şuanda olduğun yere yakın oteldeyim sen biliyorsun neresi olduğunu. Bekliyorum. Ya da ben çıkıyorum sen sevgilini almaya gel.

" Kerem gülüp telefonu kapatırken Demir gözleri kocaman olmuş sinirden kızarmış kendini kaybedecek dereceye gelirler elindeki telefonu sıkar eğilene kadar. Gözleri yanarken elini karşıdaki duvara vurur defalarca. Elini duvardan çekip dediği otele girer hızlıca ve aynı hızla yukarı çıkar ama Kerem'i göremez. Ama Didem gördüğü gibi hâlâ uyuyordur. O kadar çok severken dokunamazken Kerem nasıl dokunmuştu! Nasıl yapmıştı! Didem daha önce böyle birşey yaşamamıştı bile! Kabul etmezdi biliyordu! Yatağa bakıp gözlerini bir an için açarken dişlerini sıkar ve elini ağzına koyar. Sinirinden acısından herşeye zarar vermeye çalışırken Didem'in olduğu tarafa geçer. Yapmadığı şeyi yapıp ağlamak isterken kendini sıkarak durur. Ne yapacaktı şimdi! Didem'in hatırlamadığına onun kandırdığına emindi! Titreyen elini omzuna dokundururken seslenir. "