TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

56.BÖLÜM

_ Arkadaşlar Merhabalar! Öncelikle bu bölüm biraz kısa oldu bu yüzden kusura bakmayın lütfen! Yinede umarım beğenirsiniz ! Sizleri çok seviyorum iyi ki varsınız! İyi okumalar!

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep bekleyip kendine gelince emin olmak için aynaya bakar ve yüzünün biraz beyazladığını görür. Oflayıp yüzünü yıkar hava ne kadar sıcak olsada sıcak su ile. Daha iyi hissetsede vücudaki titremeye bir son verememiştir. Kerem gelip şüphelenmeden o gitse iyi olacaktı. Belki hareket etse daha iyi hissederdi. Odadan çıkıp kapıyı kapatır ve merdivenlerin başına gelir. Tam adım atacakken bir anda beynine yediği darbe il kaybeder dengesini. Öyle bir güçtür ki beynine saplanan önündeki tüm görüntüyü karıştırır. Elini hemen tırabzana koyup tutunur. Etraf bulanıklaşırken titreyen elleri sanki tutmamaya başlar. Dengesini kaybederken ne kadar zor olsada merdivenlere oturur. "

"Kerem Zeynep uyduktan sonra daah rahat etmesi ve dinlenmesi için odalarına çıkartıp yatağa yatırır. Bir süre öpüp koklar saçları ile oynar ve daha sonra aşağıya iner. Selin de Can da onun daha iyi olduğunu görselerde içleri rahat etmez ve kalırlar. Selin'i arayan arkadaşlarına Kerem de olduğunu söyleyince onlarda gelirler. Nurgül kapıyı açmış içeri almıştır gelenleri. Selin tatilden yeni geldikleri için daha önce görsede sıkı sıkı sarılıp öper. Selin hepsinin arasına oturup sarılır. "

_ Zeynep nerde?

_ Uyuyor. Yorgundu biraz.

_ Sen nasılsın Kerem?

_ İyiyim Berk sen ?

_ Bende iyiyim bildiğin gibi işte.

"Kerem bir anda merdivenlerden gelen sese doğru yönelip Zeynep'i öyle görünce yüz ifadesi gerilir. Oturduğu yerden fırlayarak kalkıp ikişer ikişer çıkar merdivenleri ve hemen yanına oturup kollarından tutar. Bir eli ile de çenesini tutup kaldırır ama Zeynep'in gözleri hâlâ kapalıdır. Endişeyle yüzüne bakarken aynı endişe sesine de yansır. İçinde ki acının yeniden yandığını hisseder. "

_ G-güzelim? Zeynep? İyi misin? Korkutma beni güzelim lütfen aç gözlerini.

" Herkes Kerem'in ardından Zeynep'i öyle görünce oturdukları yerden hızlıca kalkıp Zeynep'in yanına gelirler. Zeynep başında kulaklarına acı vererek giren sesleri duymaya algılamaya çalışırken beyninin patlayacak gibi olduğunu hisseder. Gözlerini açmak istiyordu ama sanki bir şey ona engel oluyordu, göz kapakları ağırlaşıp kendini dinlenmiyordu. Kollarını Kerem'in tuttuğunu anlasada yavaşça kaldırıp kulaklarına koyar. Kerem daha da endişeyle hızlı nefes alıp verişiyle bakarken korkmaya başlar. Zeynep sesler devam edince zar zor ağzını açar ve kendinin de şaşırdığı istem dışı bir şekilde anlaşılmayacak gibi konuşur. Bir şey gözlerini açmasını engellerken sanki konuşmasını da engelliyordu."
_ Konuşmayın n'olur. Beynim patlayacak gibi oluyor, sessiz olun.

"Kerem sıkı sıkı kollarından tutarken dediklerini anlamaya çalışır. İçi bir kez daha çaresizlikle dolup taşarken susturur korku dolu gözlerle bakan herkesi. "

_ Tamam, tamam güzelim konuşmuyor kimse. Hadi gözlerini aç bak korkuyoruz hepimiz.

_ Kerem, gözlerimi açamıyorum. Başım dönüyor.

_ Tamam, tamam güzelim benim tamam sakin ol ve kötü hiç bir şey düşünme. Açma gözlerini. Doktora gideceğiz tamam mı? Merak etme güzelim geçecek.

_ Doktora gitmeyelim Kerem. Oturduğum yerden kalkamıyorum bir de hastaneye gidemem. Biraz bekleyelim kendime geleyim.

" Kerem içi acırken saçlarını yüzünden çekip alnını öper sıkıca ve kendine yaslar. Herkes konuşmak istesede Zeynep konuşmayın dediği mecburen susarlar. Kerem Zeynep'in yüzüne bakıp yavaş yavaş gözlerini araladığını görünce eğilip kucağına alır yavaşça ve aşağıya inip koltuğa uzandırır. Kendiside hemen yanına uzanıp elini tutarken yüzüne bakar. Zeynep gözlerini zor da olsa yavaş yavaş aralar ama herşey yine oynamaya başlar. Başındaki ağrı yine aynı sertliğiyle devam eder. Karşısındaki Kerem'in yüzünün bulanıklaştığını görünce tekrar kapatıp bir süre bekledikten sonra tekrar açar gözlerini. Bütün enerjisi çekilmiş, hiç bir şey yapmak istemiyordu. Kerem endişe ile korku ile sevdiği kadının elini sımsıkı tutarken bir an bile kırpmaz gözlerini. "