TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

57.BÖLÜM

_ Merhabalar arkadaşlar. Güzel bir haftasonu olsun hepimiz için. Bu arada arkadaşlar bölümler artık çarşamba-cumartesi günleri gelecek. Bu bölümü dikkatlice okursanız çok sorduğunuz sorunun cevabını alacaksınız. İki sorununda cevabını alacaksınız diyeyim hatta. Yorumlarınızı bekliyorum benim için çok değerli ve önemliler sizler gibi. Kendinize çok iyi bakın sizleri çok seviyorum.
İyi okumalar...
♥♥♥
》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

_ Zeynep müsaitim ama saat geç oldu evdeyim. Sesin hiç iyi gelmiyor hayırdır bir şey mi oldu?

_ Saat geç oldu farkındayım ama çok önemli bir konu var sana gelebilir miyim?

_ Tabii ki, gel hemen bekliyorum.

" Zeynep telefonu kapattığı gibi gözlerinden nedensiz yere kötü şeyler hissederek yataktan kalkıp üzerine titreyen elleri ile öylesine bir şeyler geçirip hızlıca çıkar evden. Kimseye bir şey demeyecekti. Desede ne diyecekti ki? Ama kötü şeyler hissediyordu. İçinde farklı bir şey vardı hissediyordu. Taksiye binip istediği yere giderken inip titreyen vücudu ile ilerleyip kapıyı çalar. Kapıyı açan kişiyi görür görmez hemen sarılıp göz yaşlarını serbest bırakır. Sarıldığı adam konuşurken aldığı endişeli sesin nedenini şimdi daha çok merak ediyordu. Bu saatte ne olmuştu da ağlayarak gelmişti? Bir süre kapıda bir şey demeyip sıkıca sarılıp ağlamasını dinlerken daha sonra hâlâ sarılı vaziyette belinden tutup içeri alır ve kapıyı kapatır. Ellerini saçlarına götürürken kollarında ki kadının daha fazla titrediğini hisseder. Gözlerini onun bu hissine karşılık kapatıp bir süre sonra açar ve saçlarındaki ellerini biraz hareket ettirir. "

_ Zeynep? Şhh tamam, tamam canım. Ne oldu anlat hadi. Merak etmeye başladım ve endişeleniyorum.

" Aras yavaşça sakinleştirmek için saçlarını okşamaya devam ederken söylediği sözlerle hâlâ bir cevap alamaz Zeynep den. Derin bir nefes alıp endişeyle verirken yeniden dener şansını ve ellerini yüzüne getirip akmaya devam eden göz yaşlarını siler. "

_ Tamam önce oturalım sen kendine gel öyle konuşalım.

" Zeynep'e belinden destek verip salona getirir ve oturtduktan sonra bir süre yanına ona dönük şekilde oturup ellerini tutar ama Zeynep'in ağlamaya devam edip yüzüne bakmaması ile biraz zaman tanır ona. "

_ Otur tamam mı sen? Ben geliyorum hemen.

" Aras endişeyle kalkıp mutfağa gider. Elinde bir bardak su ile geri dönerken tekrar oturup suyu uzatır. Zeynep kendine gelmek için alıp bir kaç yudum zor içer ve önündeki sehpaya bırakır. Aras tekrardan elini tutarken Zeynep'in kızarık gözleri buluşur kendi gözleri ile. "

_ Şimdi anlat bakalım. Ne oldu? Neden ağladın?

_ Aras.

_ Söyle canım hadi söyle.

_ Seni bu saatte rahatsız etmek istemezdim, Amerikadan da bugün döndün yorgunsun biliyorum ama sana danışmak istedim.

_ Beni rahatsız etmiyorsun Zeynep. Selin nasıl benim kardeşimse sende benim için öylesin. Evet bu sabah döndüm Amerikadan. Ama artık gerçekten aşırı derecede merak ediyorum ne olduğunu.

" Zeynep bir an kızaran gözlerini yere çevirip tekrar Aras' a bakar. Dudaklarını birbirine bastırıp göz yaşlarını geri iterken onlara engel olup titreyen kısık sesini çıkartmaya başarır. "

_ Bir kaç gün önce restorantdaydık kahve içtik ondan önce de bir kaç işimiz vardı, benim birden midem bulandı hemen lavaboya gittim herşeyi çıkardım yorgunluktandır dedim ama beni kuşkulandıran şey kustuğumda ağzımdan aynı zamanda kan da gelmesiydi.