TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

ÖZEL BÖLÜM-2

Herkese merhabalar canlarım! Burada görüşmeyeli uzun zaman olmuştu ve bende yarım bıraktığım bölümü yazıp paylaşayım hemen dedim! İnşallah bu kadar ara girmez bir dahakine. Yazmam gereken şeyler var onları yazayım burayada geleceğim.
Sizleri çok özledimm! Çok da seviyorum! İyi okumalar!

^Diğer hikayelerimi bilmeyen arkadaşlar varsa: SİMSİYAH, YENİ BİR HAYAT ve NEFES' E  dileyen bunlara da bakabilir arkadaşlar!^

"Birlikte hastaneden ayrılırken herşeyin çok iyi gitmesine karşın çok mutlulardı. Bebekleri sağlıklı ve hiç bir problem olmadan büyüyordu. Zeynep mide bulantıları yeni yeni başlamış ve rahatsız olmasada yormaya başlamıştı. Kocasının kolu altında kendini en özgür insan gibi hissederken kocasının diğer eli karnındaydı ve kendi eli de onun elinin üstündeydi. Arabaya bindiklerinde çok gitmeden yeniden açığa çıkmıştı mide bulantısı. Araba onu oldukça rahatsız ediyor ve hemen midesini etkiliyordu. Çok geçmeden yüzü rahatsız bir hâl alırken Kerem'e döndü. "

_ Kerem midem bulanmaya başladı yine. İnelim mi?

"Kerem ona dönerken arkadan gelen korna sesleri ile arabayı sağa çekti ve inip Zeynep'in kapısını da açıp indirdi. Onu hemen sarmalayıp başını göğsüne yaslamasını sağladı. "

_ Tamam güzelim, derin derin nefes al.

Zeynep gözlerini kapatıp ona sarılmışken dediğini yaptı ve derin derin nefesler alıp vermeye başladı. Bir süre bunu yaparken daha iyi hissediyordu. Kerem alnından öpüp arabadan suyu aldı ve karısı içmesi için yardım etti. Suyu bıraktığında yüzünü elleri arasına aldı ve yeniden öptü. Gözlerinden yoğun endişe geçerken bu duyguyu  hiç atlatamayacağını düşündü. "

_ Meleğim, daha iyi misin?

Zeynep yutkunup gülümseyerek baktı kocasına. Ona bu endişeleri yaşatmak istemiyordu ama elinde olmadan yapıyordu.

_ İyiyim sevgilim. Sen iyi geliyorsun sadece.

Kerem onu yeniden kolları arasına alırken öpüp derin bir nefes verdi.

_ Hadi bakalım bundan sonrasını yürüyerek gidiyoruz.

Zeynep ona itiraz etmedi ve kolları arasına girip yürümeye başladı. Onun olduğu heryer çok güzeldi zaten. Onun kollarındayken nefes alabiliyordu, kendini hissedebiliyordu. Derin derin nefes alırken mide bulantısının hafiflemesi ile rahatlamıştı. Yavaş yavaş yürüyerek varmışlardı evlerine.

Yukarı çıkıp üzerlerini değiştirmiş ve aşağıya inmişlerdi. Kerem mutfağa giderken Zeynep koltuğa uzanıp sırtını başlığa yaslamıştı. Gülümseyen yüzü ile  kocasını beklerken elini karnına koyup okşamaya başlamıştı.

_ Aşkım!

_ Geliyorum güzelim.

Çok geçmeden elinde bardak ile kocası salona girerken yanına oturana kadar onu inceledi ve uzattığı bardağı elinden aldı. Bardağa baktığında yüzündeki gülümseme kocaman olmuştu. 

_ Ballı süt.

Kerem de ona aynı şekilde gülümserken Zeynep sütle bakışmayı kesip kocasına döndü ve uzanıp öptü. Daha sonra geri yaslanıp sütünü içmeye başlarken kocası elini karnına koymuş okşuyordu. Bardakta ki süt çabucak biterken Kerem ondan önce uzanıp aldı ve masanın üzerine koyup karsına biraz daha yaklaştı. Elleri ilr yüzünü kavrayıp önce alnını daha sonra da dudaklarını öptü. Zeynep ona aynı şekilde karşılık verirken ellerini onun gibi yanaklarına çıkarttı. O sırada kendini küfretmemek için zor tuttu çalan kapı ile. Karısını bir daha öpüp kalktı. Kapıyı açtığında her zamanki grup karşılıyordu onları.