TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

31.BÖLÜM

_ Arkadaşlar Merhabalar!! Benim sizlere bir haberim var buradan paylaşmak istedim. Hikayemiz için düzenli olarak kullanmayı düşündüğüm bir Twitter hesabı açtım. Hikayelerimi takip eden seven okumayı düşünen herkes gelsin lütfen:) Hesabımızı @tersin_duzu şeklinde bulabilirsiniz. Düşüncelerinizi fikirlerinizi yazarsanız çok sevinirim. Bana da düşüncelerinizi oradan aktarabilirsiniz. Yorumlarınızı bekliyorum bu konu hakkında.

_ Yeni bölümümüze hoşgeldiniz öncelikle. Umarım beğenirsiniz. Umarım hoşunuza gider. Müziğinizi açıp okumaya başlayın o zaman. Sizleri çok seviyorum sakın unutmayın! İyi okumalar birtanelerim!♥

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

" Zeynep yapabildiği kadar Kerem'in öpücükleri arasında resimlerini yapıp saat geçince aşağıya inerler. "

_ Ben seni eve bırakacağım itiraz istemiyorum.

_ Aslında ne isterdim biliyor musun?

"Kerem iyice Zeynep'e yaklaşıp belini kolları ile sıkıca sarıp çenesini ve burnunu öper. Zeynep de ellerini boyuna dolayıp aynı şekilde onu öper. "

_ Ne isterdin güzelim?

_ Şuan senin yanında kalmak, hiç gitmemek.

" Kerem daha fazla kendine çekip yanağını öper. "

_ Emin ol bunu bende çok isterim güzelim ama sen gidiyorsun. Seni suçlamıyorum mecbur olduğunu biliyorum seni de zor durumda bırakmak istemiyorum bu yüzden fazla ısrar etmiyorum. Ama sen ne zaman gelmek istersen gel. Sorma arama bile. Sadece gel. Ben nerede olursam olayım sen hep yanıma gel.

_ Sende ne zaman istersen gel. Bir telefon uzağındayım unutma. Saat kaç olursa olsun gelirim. Sende en ufak üzüntünde benim yanımda bul kendini. Eğer bir aksilik olursa ben bedenen yanında olamasam bile ruhen hep yanındayım. Kalbini dinlersen benim sesimi de duyarsın. Ben hep yanındayım.

"Kerem sarılıp saçlarını öperken gözlerini kapatır. Huzur vardır şuanda kollarıda. Sesinde, kokusunda, saçlarında, kendisinde.. Huzur doluydu. Mutluydu. Bırakmak istemiyordu ama mecburdu. Boynunu ve dudaklarını sıkıca öptükten sonra alnını öpüp elini tutar ve kalbinin üzerine koyar. "

_ Sen ne olursa olsun hep buradasın. Burası hep seni düşünüyor ve ben hep seni duyuyorum, hissediyorum.

" Zeynep gülümserken onun elinde olan elini kendi kalbinin üzerine yerleştirir ve gözlerine bakar. "

_ Sende buradasın sakın unutma. Bende seni burada hissediyorum duyuyorum.

"Kerem eğilip aralık dudaklarını öpmeye başlar. Zeynep Kerem'in dilinin kendi dilinin üzerinde gezinmesine izin verirken ellerini omuzlarına koyar. Kısa süreli bu andan sonra dudaklarını ondan ayırıp elini tutar. "

_ Gidelim mi?

_ Gidelim.

" Zeynep kağıtların bulunduğu çantayıda alır ve evden çıkıp arabaya geçerler. Kerem Zeynep'in elini bırakmadan kullanır arabayı. Evinin önüne gelince ona dönüp yüzünü tutup alnını öper. "

_ Yarın görüşürüz, ararım ben seni.

_ Görüşürüz bekliyorum.

" Kerem tekrar dudaklarına eğilip öper. Zeynep de karşılık verir ama kısa süre sonra ayrılıp sarılır. Ayrılamayacağını anlayınca yavaşça uzaklaşır ve yanağını öpüp arabadan iner. Gülümseyedikten sonra eve doğru ilerler ve kapıyı çalıp içeriye girer. Annesine babasına da sarılıp öper. "