TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

92.BÖLÜM

Merhabalar arkadaşlar. Nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir. Okullar açıldı malum. Nasıldı? Umarım çok iyi ve istediğiniz gibi geçmiştir. Ben hem kışı hem yazı severim ama artık yazın gelmesini istiyorum. Deniz güneş kum rahat rahat kıyafetler gezmek... Özledik sanki. Ben çok özledim. Birlikte bunları da atlatacağız ve yaza merhaba diyeceğiz♥

Şimdi arkadaşlar yeni hikayemizi kimler okur kimler okumaz bilemem ama ben yinede burdan haber veriyorum sizlere çoğu şeyi. Tanıtımı yazdım, kapak da tamam. 1.bölüm de tamamen hazır. Ben herkese çok söyledim ama yine söyleyeyim çok heyecanlıyım. Benim hedefim bu hikayemizi tam 100.bölümde final yapmak. Ama final diye üzülmeyin bende üzülmemeye çalışıyorum. Çünkü size hikaye bitmemiş gibi sık sık özel bölüm paylaşacağım. Buna söz veriyorum. Çünkü bende Tersin Düzünü yazmadan duramam.

Okuduğunuz için çok teşekkür ediyorum ♥ sizleri çok seviyorum ♡
İyi okumalar ♥
》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》 》

" Zeynep evden çıkar çıkmaz yola doğru hızlıca ilerledi. Önüne gelen ilk taksiye el kaldırıp durdurdu ve binip aceleyle şirketin adresini verdi. Belki boşa evham yapıyordu ama duramıyordu. Yeniden telefonunu alıp aradı ama açmamasıyla daha da panik oldu. Belki de bir işi çıkmıştı o yüzden geç kalmıştı şirkete. Görene kadar bekleyecekti. Hızla inip içeri girdi ve asansörü beklemeden merdivenlerden yukarı çıktı. Ahmet'in odasının gerisinde Selen'i görünce hızlıca ona yöneldi. "

_ Ahmet amca müsait mi?

" Selen başını kaldırdığında Zeynep'i görmeyi beklemiyordu. "

_ Müsait ama haber vereyim.

" Zeynep kendince onay cümlesini alınca hızlıca kapıya yöneldi ve Selen'in de peşinden gelmesiyle çaldı. "

_ Haber vermeliyim.

" Onay sesi alınca onu dinlemeden içeri girdi. Selen de onunla birlikte girerken Zeynep artık sinirlenmeye başlamıştı. "

_ Ahmet bey haber verecektim fakat beni dinlemeden girdi.

" Ahmet ayağa kalktıktan sonra Zeynep'in yanına geldi ve kollarının arasına aldı. "

_ Gelinim geldiğinde haber vermene gerek yok. Onun da sormasına gerek yok. Sen çıkabilirsin.

" Selen sinirden kızardığını hissederken başını sallayıp çıktı odadan. Ahmet onun çıkmasıyla Zeynep'e döndü. "

_ Hoşgeldin kızım.

_ Hoşbulduk. Ben öyle aceleyle girdim ama Selen müsait olduğunuzu söyledi.

_ Dediğim gibi müsaitim ve senin sormana gerek yok. Bir şey mi oldu?

_ Aslında bir şey olmadı. Yani ben Kerem buraya gelecek diye biliyorum. Babamla bir şey konuşacağız dedi buraya geleceğini söyledi. Burda yok. Arıyorum açmıyor. Meraklandım belki gelir diye o yüzden geldim.

_ Kızım biz konuşmadık. Buraya geleceğim gibi bie şey de demedi.

_ Ama öyle dedi. Kerem yalan söylemez bana. Bir şey olmamıştır değil mi?

" Ahmet onu yeniden kolları arasına alırken saçlarını okşadı. "

_ Olmamıştır. Gel biraz oturalım bekleyelim. Belki bana haber vermeden gelecekti.

" Zeynep başını salladıktan sonra geçip koltuğa oturdu. Ne kadar bekleselerde yoktu işte. Beklemekten sıkılmış şekilde yeniden aradı ama yine açılmadı. "