TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

27.BÖLÜM

_ Merhabalar arkadaşlar! Yeni bölüm getirdim umarım beğenirsiniz! Yorumlarınızı bekliyorum iyide olsa kötü de olsa lütfen düşüncelerinizi belirtin! Yanımda olan hikayemizi sahiplenen herkese çok ama çok teşekkür ederim ♥ İyi ki varsınız iyi ki yanımdasınız. Sizin olduğunuzu bilerek yazmak daha değerli yapıyor herşeyi inanın. Sizleri çok sevdiğimi sakın unutmayın. Hadi müziği açın ve okumaya başlayın. Güzel bir bölüm olmuştur umarım!

İyi okumalar!

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

"Zeynep aklından geçenler ile yastığı son kez koklayıp ayağa kalkar ve odaya bakıp aşağıya iner ve poşetleri eline alıp içindekileri çıkartır. Mutfağa gidip gerekli olan çakmağı bulur ve yeniden içeri dönüp küçük mumları merdivenlerin biraz altından başlayacak şekilde yakarak Kerem'in odasına yatağın yanına kadar götürür ve yatağın önünde küçük mumlar ile kalp şekli oluşturur. Ayağa kalkıp baktığında güzel göründüğünü düşürür. Gülümseyerek odadan çıkıp tekrar aşağıya gelir orayıda beğenince poşetleri kaldırır. Yemeklere bakınca çok güzel olduklarını görür. Salondaki mumların yanında bulunduğu masayı hiç bir zaman olmadığı kadar özen göstererek en ince ayrıntısına kadar önem vererek hazırlar. İstediği gibi olunca uzun kırmızı mumları karşılıklı şekilde koyar. Masaya baktığında onu beğenir ve şimdi sıra kendisindeydi. Kerem evde senin ihtiyacın olacak herşey var demişti, bu durumda elbiseler de vardı. Telefonuna bakınca Kerem'in defalarca aradığını saatinde geçtiğini görünce koşarak çıkar Kerem'in odasına. Kıyafetlerinin onun dolabında olduğunu bildiği için onu arayıp telefonu kulağı ile omzu arasına sıkıştırıp dolabı açar ve dediği gibi birsürü elbise tişört şort, ne ararsa vardır. O dolaba bakarken Kerem'in sesini duyar. "

_ Güzelim, neden açmıyorsun telefonunu?

_ Canım uyumuşum da ben duymamışım. Yeni gördüm.

_ Tamam canım, ne yapıyorsun?

_ Şuanda birşey yapmıyorum uzanıyorum seni düşünüyorum. Sen hâlâ şirkette misin?

_ Evet canım çıkacağım şimdi. Eve uğrayıp yanına geliyorum.

_ Tamam canım görüşürüz.

_ Görüşürüz birtanem.

" Zeynep hızlıca telefonu kapatıp yatağın üzerine atar ve eli ağzındayken bakınır dolaba. Koyu kırmızı yüksek belli mini belinden aşağıya bollaşan eteği alıp üstüne siyah eteğin başladığı yerde biten bol tişörtünü alır ve giyinir. Siyah bağcıkları olan topuklu ayakkabılarını da giydikten sonra saçlarını düzeltip yüzünü hiç bozmadan sadece hafif bir ruj sürer. Hazır olduktan sonra aynaya bakıp kendini onaylar. Telefonunu eline aldığında Kerem'in gelmesine çok az kaldığını tahmin ettiği sırada kapı çalar. Zeynep telaşla odadan çıkıp koşarak aşağıya iner salonun ışıklarını biraz daha azaltarak mumların ve masanın belli olmasını sağlayıp içindeki heyecan ve stres ile kapıya yaklaşıp kapı kolunu tutar. Dudaklarını dili yardımı ile nemlendirdikten sonra Kerem'in bir uzun zil çalışı ile kapıyı açıp kendini göstermez ve kapının arkasına geçer. Kerem içeriye bakmadan söylenmeye başlar. "

_ On kere mi çalayım şu kapıy..

"Kerem dikkatini karşısına verince muhteşem bir manzara ile karşılaşır. Buna bir anlam yüklemeye çalışıp ne olduğunu anlamaya çalıştığı sırada belinde kendisini saran kolları hisseder. Kokuyu hissedince gülümseyerek kapatır gözlerini. Zeynep bu yüzden istemişti anahtarı biliyordu evde birisinin olacağını ama yine de emin olmak istemişti. Gözlerini açıp tekrar bakar karşısına ve ellerini onun ellerinin üzerine koyup bir süre bekledikten sonra onun elini yavaşça tutup arkasından önüne getirir. Bu sefer karşı karşıyalardır. Kerem az önce gördüğü güzel manzarayı tam anlamıyla unutum karşısındaki manzaraya odaklanır. Kusursuzdu. Tek anlam buydu onun için; kusursuz. Gözleri gözlerini bulunca gülümser Zeynep."
_ Beğendin mi?