TERSİN DÜZÜ (Tamamlandı)

19.BÖLÜM

_ Sizlere iyi okumalar birtanelerim ♥ Sizleri çok seviyorum unutmayın:)♥ Yorumlarınızı bekliyorum ve çok teşekkür ediyorum:)♥

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

》》》》》》》》

》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》》

"Zeynep aynı şüphe aynı kararsızlık bilemezlik ile şirkete gider. Hayatında bir şeyler oluyordu. İyi mi kötü mü bilmediği değişik şeyler. Kendisi bundan mutlumuydu bilmiyordu. Ne hissettiğini de bilmiyordu zaten. Aniden gelişen olaylar vardı sadece etrafında dönüp duran yine kendine soru şeklinde geri dönen. Bu soruları ne cevaplayabiliyordu ne de kendinden uzaklaştırabiliyordu. Her şekilde kafasının içinde saklıyordu istemesede. Kararsızlık bilmemezlik yolunu kesip çıkmaz sokağa girmesine neden oluyordu. Kafasının içi çıkmaz sokak değil labirent gibidir. Ne yapsa ne söylese nereye gitse hep ayrı yerlere çıkıyordur büyük çıkışı bir türlü bulamıyordur. Dalgın düşünceler ile bu labirent ile girer şirkete. Odasına geçip boş gözler ile çantasını koyup Ahmet'in yanına gider ve söylediklerini yapmaya başlar. Aşağıya inip verdiği kağıdı fotokopisini alır yukarı odasına gelince kağıttaki bilgileri bilgisayara geçirir. Dalmış gitmişken yanağına bırakılan öpücük ile kendine gelir bir anda. Başını bilgisayardan çekip Kerem'i görünce şaşırır. "

_ Ne yapıyorsun?

_ Hiç şunları bilgisayara geçiriyorum.

" Kerem bir kez daha yanağından öpünce Zeynep biraz geri çekilir. "

_ Yapma birisi görecek şimdi.

_ Görsün.

" Tekrar öpünce Zeynep biraz daha geri çekilir ve kendisininde anlamadığı şekilde yüksek tonda konuşur. "

_ Yapma!

" Kerem birden sesli şekilde konuşması ile şaşırırak bakar ona. Geri çekilip ellerini masaya koyar ve öyle konuşur. "

_ Neden yapma? Kimse göremez kapı kapalı.

_ Birisi girebilir ama.

_ İnsanlar kapıyı çalarak içeri girerler Zeynep.

_ Ya bir şey olursa girerlerse. O şekilde gözükmek istemiyorum. Öyle bir izlenim de bırakmak istemiyorum. Senin için değil biliyorum çünkü alışkınsın başkalarının görmesine bir şeyler demelerine ama ben değilim.

"Kerem tek kaşını kaldırıp dinler onu. Ne olmuştu birden bire? Dün hiç böyle değildi oysaki. Kendisine ateş ediyordu. "

_ Yani senin gözünden nasıl bir adam olarak görünüyorum bilmiyorum ama benim anladığım sen beni herkese asılan hiçbir şeyi önemsemeyen bir adam olarak görüyorsun. Senin düşüncelerini değiştiremem. Böyle düşünüyorsan devam edebilirsin.

" Kerem sinirle söyleyip çıkar odadan hızlıca. Ne için gelmişti ne görmüştü. Bu kadar iğrenç bir adammıydı gerçekten. Hiç güvenilmeyecekmiydi? Hep karşısına mı çıkacaktı? Doğru böyle bir herifti ama bir anda yok olmuştu içindeki o adam farklı birisi gelmişti. Aynı sinirle odasına girip kapıyı sertçe kapatır"

"Zeynep yaptığı şeyin pişmanlığını sonuna kadar yaşarken yüzünü ellerinin arasına alıp nefesini dışarı verir. Niye bağırmıştı ki durduk yere! Bir şey de yapmamamıştı altı üstü öpmüştü! Kim gelip görecekti sanki! Saçmalayıp düşünmeden konuşmuştu yine. Dün seni incittim mi diyen adamı az önce kırmıştı, incitmişti belkide. Düşünüyordu şimdi üzüldü mü kırıldı mı diye. Yapmayacaktı söylemeyecekti saçmalamayacaktı şimdi böyle düşünmek zorunda kalmayacaktı. Peşinden gitse o bağırıp çağıracaktı en iyisi beklemekti en azından bir süre. Oturduğu yerde duramayıp ayağa kalkar. Bir süre öylece kalıp yanağının içini yesede kendine düşer ve çıkar odasından. Adımları geri gitmeyi söylesede kendine engel olamayıp Kerem'in odasına doğru ilerler. Elini kapıya koyup nefes alır ve açar ama içeride kimseyi bulamaz. Çıkmış olacağını düşünüp hızlıca aşağıya iner. Tam çıkışa gidecekken karşısında görür onu. Ama yine yanlız değildir yine o kız vardır yanında! Bu kadar çabuk muydu yani! Bu kadar çabuk yanına gelebiliyor muydu! Bir de sarılmışlardı! Zeynep dişlerini sıkıp istemsizce kaşlarını çatar! Dediği herşey doğruydu! Acaba üzdüm mü diye düşünürken o çoktan başkasının kollarına atmıştı bile kendini! Kerem sesi duyunca Derya dan ayrılıp sesin geldiği yere bakar. Zeynep onun da kendine bakmasıyla başını olumsuzca sallayıp hızlıca yukarı çıkar tekrar ve odasına girip kapıyı hızla kapatır. Yine salaktı salaklık yapmıştı! Sanki sanane ondan! Hemen gittin yapıştın! Biraz uzak dursaydın şimdi canın acımazdı! Bunu düşünürken idrak eder! Canı acımıştı evet! Hemde fazlasıyla! "