NEFES

~Ben Hiç Böyle Hayal Etmemiştim~

Kafamda ki ağrıyla gözlerimi yavaşça açtım.
Sanırım hastane odasındaydım, en son hatırladıklarım Ecenin beni merdivenlerin başından itimesiydi...Bebeğim, bebeğime bişey olmuş muydu?

YANKI

"Lan Doruk yeter bi sus" diye Doruğa sitem ederken, içerden gelen çığlık sesiyle irkildim.
Aklıma Nefesin içerde olduğu gelince hızla yerimden kalkıp içeri girdim.
"Nefes...Çabuk ambulansı arayın" deyip Nefesin yanına oturup kafasını bacağımın üzerine koydum.
Meleğimin anlından akan yaşlar gözlerinin üzerinden akmış, yüzü kan içindeydi. İçimde bişeyler koparken Nefesin ellerinin karnında olduğunu fark ettim.
Ambulansın sesleri gelince Doruk kapıyı açmak için koşarak kapıya gitti.
Görevliler içeri girince Nefesin kafasını yavaşça yere bırakıp ayağa kalktım. Görevliler Nefesi sedyeye yatırıp evden çıkarırken canımın çok yandığını hissetim. Nefes alamıyordum, sanki biri boğazımı sıkıyor gibiydi.

Hastaneye geldiğimizde Nefesi hemen bi odaya aldılar.
Nasıl düşmüştü. Onu bin kere dikkat etmesi için uyarmıştım.
Doktor uzun süre sonra odadan çıkınca, oturduğum yerden kalkıp hızla yanına gittim.
"Nefes nasıl? "
"Neyiniz oluyor"
Sanane amına...
" Karım"
" Karınız iyi ufak sıyırıkları var o kadar"
" Peki bebek"
"Bebeğin de hayati bi tehlikesi yok ama...Sakat olma ihtimali yüksek"
"Ne...Nasıl? "
"Eşiniz düşerken bebekde haliyle hırpalanmış daha yeni gelişmeye başladığı için sakat olma ihtimali yüksek ama yine de şanslısınız yani ben Nefes hanımı ilk görünce bebeği çoktan kaybettiğimizi düşünmüştüm. Ama küçük afacan güçlüymüş"

Kulağımda ki uğultular çoğalırken benim aklımda sadece birsey vardı. O da bebeğimin sakat olma ihtimaliydi.
Icim daralırken gözlerimden akan yaşlara mani olamadım.
" Yankı iyi misin abi" yanıma gelen Doruğa döndüğümde onun da gözlerinin kızarık olduğunu gördüm.
" Değilim" deyip olduğum yere oturdum. Dorukda yanıma oturmuştu.
" Yankı Nefes uyanmış istersen bi bak"
" Tamam" deyip ayağa kalktım. Hızlıca gözlerimden akan yaşları silip Nefesin olduğu odaya girdim.
Minigim elini karnına koymuş okşuyordu.
" Iyi misin güzelim"
"Ben iyiyim de bebeğim nasıl"
Nefesin sorduğu soruyla yüreğime bişey oturdu.
" N-nefes"
" Yankı yoksa bebeğime bişey mi oldu"
" Hayır o iyi ama... sakat doğma ihtimali var"
"N-ne! Ne diyosun sen Yankı nasıl"
"Bak güzelim doktor bebeğinizi kaybetmediğiniz için şanslısınız dedi yani şükretmemiz gerekir"
"Ben hiç böyle hayal etmemiştim"
"Deme öyle güzelim...Olsun o her türlü bizim meleğimiz, bebeğimiz, herseyimiz" deyip kollarımı Nefese dolandım.
Nefesin ağzından çıkan her hıçkırık boğazımda ki düğümleri birer birer arttırıyordu.

" Nasıl oldu?"
"Ece yaptı"
"Ne!", hızla Nefesten ayrılıp yüzüne baktım.
" Ben bebeğimizin kıyafetlerini yatak odasına bırakıp geri çıktım. Işte sonra Ece bana 'o bebek benim olmalıydı sen benim hayatımı çaldın' gibi bir sürü şeyler söyleyip beni itti...sonrası karanlık işte"
Sinirden nefes alış verişim hızlanırken hızla ayağa kalktım. Bebeğimin ve karnımın intikamını o orospudan çok kötü alıcaktım.
"Sen rahatına bak, kendini de sakın üzme ben akşama gelicem"
"Nereye gidiceksin", Nefesin sesi endişeli çıkmıştı.
"Intikam almaya" deyip hızla odadan çıktım.
Nefesin ailesini koridorda endişeli şekilde görünce "Merak etmeyin o iyi" deyip Doruğa döndüm.
" Yürü Doruk" deyip arkama bakamdan yürümeye başladım.
Hastaneden çıkınca omuzumda hissettiğim elle arkama döndüm.
" Ne yapacaksın? "
"Ece nerde?"
"Benim kulüpte"
"Iyi" deyip tekrar yürümeye başladım.

" Nerede?"
"Arkada ki odada"
" Gözlerini ve ellerini bağla arabaya getir"
" Tamam da ne yapıcaz"
"Dediğimi yap Doruk!"
Doruk arabadan inince cebimde ki telefonumu alıp Nefesi aradım.
" Efendim "
" Nasılsın canım "
" Iyiyim de sen nerdesin, sakın piman olacağın bişey yapma"
" Merak etme güzelim yapacağım hicbirsey'den pişman olmayacağım" kulüpten çıkan Doruk ve orospuyu görünce, "Şimdi kapatmam lazım akşam görüşürüz meleğim " deyip telefonu kapatıp cebime koydum.
Doruk Ece orospusunu arabaya bindirince ona bakmamaya çalışıp arabayı çalıştırdım. Eğer o orospuya baksaydım dayanamaz burada onu öldürürdüm.
Arabayı durdurup aşağı indim. Dorukta arkamdan inmişti. " Yankı düşündüğüm şeyi yapmayacaksın diymi"
"Dua etsin daha beterini yapmıyorum. Ulan Nefesi o halde görünce nefesim kesildi ölüyorum zannettim. Ona yapacaklarım az bile" deyip Ece orospusunu sertçe arabadan indirdim.
" Yankı " orospusun sesi kedi gibi çıkıyordu. Meleğimi ittirirken de böyle mi konuşuyordu acaba...