Uyandığımda saat 10:30 du. Bende dergiyi almak için DR ye gideceğim için dolabıma gittim ve Yırtık taşlı bir pantolon. Beyaz bir yarım göbek. Altınada topuklu botlar. Elimede cüzdanımı ve telefonumu alıp evden çıktım. Saçım düzdü zaten ve makyajsız daha güzeldim ama Lipbalm sürmüştüm. AVM ye geldiğimde DR ye girdim ve dergiyi buldum. Kapakta Poyraz ve ben vardık(Multide var). Benim ve Onun elinde fotoğraf makinesi vardı. Ben başka yere bakıyordum. O ise bana bakıyordu. Eğer kavga etmeseydik. Şimdi bu fotoğrafa beraber bakıyor olacaktık. Omzuma biri elini koydu ve
"Bende bir tane alabilirmiyim?" dedi. Bu Poyrazdı. Arkamı dönünce çok yakın olduğumuzu farkettim ve bir adım geri attım kendimi. Elimdeki dergiyi ona verdim ve ben başka bir dergi aldım. Kapak fotoğrafına bakarken gözümden bir damla yaş süzülmüştü. Oda bana gelip.
"Ağlamak bile yakışıyor sana Sarışınım. Ama ağlamana üzülüyorum." dedi ve göz yaşımı sildi. Sonra DR den çıktık ve yürümeye başladık. Ben durdum oda bana el salladı ve
"Baybay sarışınım. Seni çok özliyeceğim. Uçak kaçıyor Seni seviyorum. Ve kimseyi sevmeyeceğim senden başka" dedi ve gitti. İlk önce 'Gitme' dedim sessizce fısıldamıştım sonra normal bir şekilde 'Gitme' dedim. En son hıçkırarak ağlıyordum ve son ses tüm gücümle 'Gitme!' dedim ama gitmişti. Arabayı unuttum. Koşarak ve ağlayarak hava alanına geldim. Uçağın gitmesine yarım saat vardı. Bende her yerde onu aradım ve en sonunda onu buldum. Onu bulur bulmaz öpmeye başladım. Çekildiğimde konuştum.
"Lütfen gitme! Yalvarırım gitme. Ben sensiz yapamam. Beni birazcık seviyorsan gitme!" dedim ağlayarak. Onunda gözünden bir damla yaş aktı ve ben tekrar göz yaşını silerek "Seni Seviyorum" dedim. Artık Solucan kadar. Nehir kadar yüzsüzdüm. Ve Karşımda Poyraz olunca Yüzsüz oluyordum. O yokken sadece Deniz vardı. Kendi halimdeydim. O hayatıma girince yaşamayı sevdim.
"Gitmiyorum" dediğinde sevinçten ağlamaya başlamıştım beni kucağına aldı ve arabaya kadar götürdü. Bavulunu ise görevliye taşıttırdı. Arabayı eve sürdü. İçeri geçtik ve konuştu.
"Sana ders vermek istedim. Gitmeyecektim zaten. Ama sen o hafızamı kaybettim oyununu yapınca bende bunu yaptım. " dedi. O an ölmek istedim. Bunu hak etmiyordum. Ben şaka yaparken mutlu olmuştuk. Ama onun şakasında hep ağlamıştık. Hak etmiyordum. Yada ediyordum.
"Defol! Cehennemin dibine kadar yolun var Poyraz! Artık senden nefret ediyorum! Hatta sen zahmet etme! Ben giderim!" Dedim ve hızla evden çıktım. Yağmur yağıyordu ve hava kararmıştı. Peki ya şimdi ne yapacaktım.?
