22-Bölüm

34 4 1
                                    

"Poyraz! Mezar boş! O ölmüştü!"

"Hayır! Bilmiyorum! Mezar boş! Ölmemişte olabilir!"

"Aras! Evet ya! O piç beni kandırdı! Öldü dedi!"

"O zaman Su'yu Bulalım."

"Tamam"

Mezarlıktan çıkınca aklıma saçma sapan sorular geliyordu. Yolun ortasında bir ses duydum. Bir kızdı.

"Ben ölmedim! Yardım edin!" diye bağırmasına ramen sesi güçsüz çıkıyordu. Poyraza 'gidelimmi?' bakışı attım. Oda onaylarcasına kafasını salladı ve mezarlığın oradaki eski klübe ye doğru ilerlemeye başladık. Kapıyı açtık ve İçeride can çekişen bir kız gördük. Bu Suydu!

"Sakin ol! Benden korkma sana zarar vermeyeceğim. Hastaneye gidelim! Ve sen hemen Amerikadan defol!"

"Tamam" dedi güçsüz çıkan sesi ile. Poyraz onu kucağına aldı ve arabaya kadar taşıdı.

Kıskandımmı? Tabikide evet!

"Poyraz bence biz tekrar Türkiye'ye dönelim. Su da burada kalsın?"

"Olur. Hastaneye gidelim de bi. Sen eve geç ben götürürüm. Bavulları hazırla" .

"Tamam" dedim ve kendi arabama atlayıp eve sürdüm

Vicdanım az olsun rahatlamıştı. İlk kez kendimi bu kadar boşlukta hissetmiştim. Kötü kızlık bana yakışmıyordu.

2 saat sonra Poyraz eve geldi.

"Hadi gidelim."

'Tamam" dedim ve bavulları elime alarak garaja girdim. Arabayı çıkardım. Ve Hava alanına kadar gittik. Uçaktaki yolculuk bizi bekliyordu.

Aklıma Sıla geldi ve uçağa binmeden onu aradım.

"Sıla itiraz istemiyorum. Hemen yarın ilk uçakla İstanbula dönüyorsun ve Alara kolejinde eğitimine devam ediyorsun. Para konusunu dert etme biletin hazır."

"Tamam"


Uçaktaki yolculuğun ardından Gelmiştik. Villaya girdik ve ben kendimi direk yatağa attım.

Düşüncelerimle baş başa kaldım.

Kimseye güvenemeyecek bir konumdayım. Poyraza, Arasa. Tek güvendiklerim Sıla Ve Deniz. Onları seviyorum. Gerçekten bir sabaha uyanmak suç oldu.

"Alara hadi kalk şu yataktan"

"Uyuyamıyorum. Artık sana bile güvenemiyorum."

"Güvenmen gereken asıl kişi benim"

"Bana şiddet uyguladıktan sonra mı? Güldürme beni"

"Alara Aras ın yüzünden"

"Off tamam"

"Doğukan kim"

"Ne Doğukanı"

"Köpeğin ismini Aldo koymuştunya. Doğukan dedin. "

"Ha şey birazcık yalan söylemiş olabilirim?"

"Kıskandırmak desene şuna sen" dedi ve dudağını yukarı doğru kıvırdı.

"Off aptal! Sus. Hadi kalkalım. "

Kapıyı açar açmaz

"Ayğğ Poyrazğğ özlediğğm" diyerek poyraza sarılan bir kız gördüm. Bu kim lan?!

Hayat Felsefem #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin