18-Bölüm

32 6 0
                                    

"Tabiki. Senden ayrı kalamamki ben." dedim yanıma geldi. Dudaklarına eğildim. Tam beni öpecekken okkalı bi tokat geçirdim. Osmanlıydı bu kesinlikle. Bir an feleği şaştı yanına gittim ve ağzıma gelenleri söyledim.

"Ne kadar şerefsiz birisin! Su bana sürtük dedi! Hiçbirşey yapmadın! Ve şimdi barışalım diyorsun! Ben o Seda denilen kız yüzünden senden dayak yedim! Ayrıca o Su denen kız buraya neden geldi!"

"Seda, Seda benim kuzenim. Su da bir yarışma kazanmış. O yüzden gelmiş" dedi. Planlarım işe yarıyordu.

"Kuzenini öpmek? Sen tam bir zavallısın! " dedim ve Arasın elinden tutup koşmaya başladım. Koşmak iyi geliyordu. Poyrazı özlemiştim onu seviyordum. Ama Su, onun cezasını verecğim. Arasa döndüm ve konuşmaya başladım:

"Bak Aras. Su dan nefret ediyorum. Onu buraya ben getirttim. Onu kačıracağım ve öldüreceğim. Sen Poyrazı oyala bende Suyu kaçırtayım? "

"Güzel fikir Bad Girl'im " dedi ve göz kırptı.

Bara koştuk. Aras Poyrazın yanına gitti. Bende Suya.

"Su Poyraz kavga ediyor!" dedim ve onun başka yöne bakmasını fırsat bilip ona ilaçlı mendili koklattım. Korumalarım da onu bir eve götürdüler. Arasa işaret verdim ve koşarak buraya geldi elini tuttum ve arabama binerek Su yun kalacağı eve gittik.

~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~Π~

"Seni sürtük! Bunları canınla ödeyeceksin" dedim ve yumruklamaya başladım. Bayılmasına ramen yarım saatir ardı ardına yumruklar sıralıyordum. O ölecekti. Bir anımız aklıma geldi ve durdum.

Flashback(Kampta)

"Bundan sonraki hayat felsefem aşık olmaktır bücür"

"Nasıl birine mesela"

"Sana benzeyen biri olmasını isterdim doğrusu" bu kelimelerine gülümsedim. Onunla mutluydum.

Şimdiki zaman

"Kız öldü efendim cesetini gömemmiz lazım."

"İyi. Gömün banane?"

"Sadece söyledim"

"Tamam siz onu gömün."

Ölmüştü. Yumruklardan sonra kalbine silah sıkmıştım.

----

Ben gerçekten biri için yinemi katil olmuştum. Kimse beni yine sevmeyecekti. Yalnız kalacaktım. Kötü kızlıktan onun sayesinde uzaklaşmıştım. Ve yine onun yüzünden kötü bir kıza dönüşmüştüm. Kendim teslim olacaktım. Belki müebbet yerdim ama yaşamanın da bir anlamı yoktu. Anlamsız bir şekilde. İsteksizce yumruklarımı aynaya geçirdim. Ayna parçacıkları elime batıyordu. Acısını bile hissetmiyordum. Hissizleşmiştim sanki. Bir ayna parçası aldım elime. Ve bileklerime siper ettim. Tam damardan kestim. Gerçekten canım acımıyordu. Hissizleşmek. Bu kelimenin bana uygun olduğunu düşündüm. Yavaş yavaş gözlerim kapanırken wn aon gördüğüm şey kapıyı kırmaya çalışan bir Aras'tı

Bu bölümde burada bitti 5 vote olunca yeni bölüm gelir.

Hayat Felsefem #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin