Gözlerimi hastanede açtım. Yinemi? Başımda Aras ve Poyraz vardı. Ağlıyorlardı. Ben Poyrazı ilk kez ağlarken görmüştüm. Benim için hemde.
"Ağlamayın" dedim sessizce "lütfen"
"Su ölmüş " dedi. Hıçkırarak ağlıyordu. Su içindi hemde bunlar.
"Üzüldüm. Aras sen niye ağlıyorsun? "
"Senin için. İntihar etmeye çalışman çok saçma. Sen ölseydin bende ölürdüm."
"Seni seviyorum" bunu içimden gelerek söylemiştim. "Gel buraya seni aptal!" dedim ağlayarak. Geldi ve bana değer veren kişiye sarıldım. Uzun uzun.
"İstersen yanıma yatabilirsin"
"Olmaz Alara. Rahatsız etmek istemem"
"Gel dedim sana!" tıpış tıpış yanıma geldi. Yattı ve sarıldı. Alnımı öptü. Bende saçlarıyla oynamaya başladım. Poyraz umrumda değildi. Ben intihar edecekken, ölecekken bana üzülmeyip Su ya üzülüyordu! Tamam üzülsün ama en azından yanımda söylemesin. 'Su öldü'
"Lütfen odamdan çıkın"
"Hayır"
"Uyumak istiyorum çıkın"
Çıktılar. Ben birini öldürdüm. Normalde işkence yapardım. Bu sefer ölmüştü. Kapıyı kilitledim ve sivri birşey aradım. Odada hemşire odası vardı. Bir iğneye birsürü ilac karıştırdım. Yan etkisi kötü olanlardan. Koluma vurdum ve bayıldım. İntihar etmiştim. Kurtulmamak üzere. Ben düşünce ses çıktı ve kapıyı kırmak için uğraştılar. Son gördüğüm şey Aras Ve Poyrazdı.
"Ben öldüm. Senin yüzünden. Poyrazı affet. O seni seviyor. Hepsi Aras yüzünden. Poyrazı suçlama. Aras yüzünden.."
Suydu bu! Aras ne yapmıştı!
Gözlerimi açtığımda kavga eden bir Aras ile Poyraz gördüm. Poyraz yalvarıyordu.
"Lütfen Aras. Benden bunu isteme! Onsuz yapamam. Lütfen" muhtemelen Su hakkında konuşuyorlardı. Umursamadım. Ama aklımda hala o iki kelime vardı.
"Aras yüzünden"
Aras ve Poyraz yanıma geldi. Bende Poyraz ve Arasın yanındayken İstemeden de olsa ağzımdan birşeyler çıktı.
"Su'yu Ben öldürdüm."
