Happy 18th barbara forteza!
Bie's POV
"Juka! Ano ba yung pinag sasabi mo?!" sabi ko kay Iñigo.Nasa garden kami ngayon.Hinatak ko siya papalabas ng sabihin niya kina mami na' were dating'
"Barbie sorry but.. I really really fall for you" sagot nito
"Anong fall ba yung pinag sasabi mo? Diba we're best of friends?" sabi ko na gulong gulo
"But I want us to be more than friends."
"H—ha? Si—siryoso ka ba sa mga pinag sasabi mo? Iñigo stop these prank please."
"I'm not kidding Bie.Since we're young.Mahal na kita.Simula nung elementary palang tayo.Mahal na kita.At higit pa sa kaibigan ang turing ko sa'yo noon." Pag papaliwanag niya
"This can't be. A—alam mo namanap kung sino ang gusto at mahal ko diba—" He cut me off
"Bie.. Tapos na' Tapos na kayo.Please, let me help you to move on.And this time, hayaan mo namang iparamdam ko sa'yo na talagang..Mahal kita.. Mahal kita higit pa sa kaibigan." sabi niya and he kiss me on my forehead.
"Iñigo, can you please give me time? Please give me space?" sabi ko at pumasok na sa loob ng bahay at sabay diretso sa kwarto.
Pag ka higang pag kahiga k sa bed ay siya namang pag vibrate ng phone ko.
Hindi ko ito kinuha.Because alam kong si Iñigo lang yon.
"Juka naman e" sabi ko sa sarrili ko
"Sa rami ng babae' bat ako pa?" dagdag ko pa.
Kinuha ko yung phone ko na vibrate ng vibrate.Naiirita kasi ako.Bawat oras ang pag vivibrate.
Binuksan ko yung phone ko.. Lahat, galing kay Joshua?
Kay joshua?
From:Move on! Wag ng sagutin!
Bie, sorry for everythingFrom:Move on! Wag ng sagutin!
Alam kong naiirita ka na saakin.Sige, kung ayaw mo na talaga. Okay lang. Mag paparaya na ko. Pero tandaan mo' minahal talaga kita.Sobra sobraFrom:Move on! Wag ng sagutin!
Sana maging masaya ka na :) Wala ng joshua'ng mang gugulo sayo araw araw hahahaFrom:Move on! Wag ng sagutin!
Naka move on ka nga talaga saatin.Turuan mo naman ako o'.Hahaha de joke langFrom:Move on! Wag ng sagutin!
Friends?From:Move on! Wag ng sagutin!
Sige. Haha maiintindihan kita kung ayaw mo parin.But I hope na someday magiging mag kaibigan ulit tayo :)From:Move on! Wag ng sagutin!
Last na tong message na to.Sana maging masaya ka na sa taong talagang mag mamahal sayo' ng tunaypara sayo.17Missed calls from Move on! Wag ng sagutin!
Naluha nalang ako sa mga sinabi niya. Bat siya sumuko? Pano niya nagawa akong iwanan? Pano niya nakilala si Iñigo?
Napabangon ako sa kama.
And I call him.
Joshua.. please .. answer the phone.
Bat hindi niya sinasagot yung call ko?
Joshua. Please answer.
Mga naka 10calls ako pero hindi niya ko sinasagot.
Nag bihis ako at bumaba.
"Where you going?" tanong ni mami saakin.
"Ha? A.. wala po. Basta po.Sige una na po ko" sabi ko sabay lumabas ng bahay.
Bago gumora ay tinawagan ko ulit siya.
This time ay sumagot na siya.
"Y—yow! Musta na neneng daldal?!" mukang lasing siya.
"Nasan ka?" tanong ko
"Ha? E' ito kagagali—ling lang sa bar nila ma'am Carl—carla! Uminom ako ng konti kasi kaila—langang! Makalimutan na rin kita. Para fa—fair sayo" lasing na lasing na siya.
"Joshua! San ka na ba papunta?! Wag kang mag dridrive please!" sigaw ko kasi nag aalala ako. Gabi na. Baka nag drive pa siya e ' lasing siya.
"Bak—bakit? e' Nag dridrive na nga ko.Gu—gusto mo bang puntahan kita diyan sa inyo?" shete naman joshua e! Pinapakaba mo ko!
"Joshua! Tumigil ka muna sa pag dridrive mo.Mag park ka muna sa kahit saang store or gasolinahan na malapit diyan pleas—"
"Maya na tayo mag us—usap ha—" nanlamig ako ng may parang narinig akong isang malakas na busina.
Nanlulumo ako.Dapat hindi ako umisip ng ganong bagay.
Bie.Don't worry.Nothing to worry joshua is fine"Joshua?!" sigaw ko
"D—don't wo—worr- I—I'm f-fin-" Naluha nalang ako dahil parang iba na yung boses niya.
**
"Bie!!" sigaw nila bea na yumakap saakin matapos kong makarating sa hospital.
"Bei!!!" sigaw ko na maiyak iyak.
"Kamusta na si joshua?!" sigaw ko.
"He's comatose." sagot nito.
Nakita ko si joshua na nakahiga sa bed. May bandage sa ulo, sa kamay, sa binti at ang rami niya din niyang galos sa muka.
Joshua?
Pumasok kami sa loob, pero pinag suot kami nung hospital gown at mask.
Lumapit ako kay joshua.Naaawa ako.Bat ba kasi nangyari to? Kasalanan ko talaga lahat e.Bat kasi hindi ko nalang siya pinatawad? Ganon lang naman yung hinihingi niya kapatawaran?
Bat ba kailangan humantong pa kami sa ganito?
"Bakit kasi hindi ko siya pinahalagahan? all this time. Ako pala ang hindi nag papahalaga.
Joshua.Don't leave me. Diba sabi mo we deserve second chance? We both deserve second chance?
Wag mo naman ako iiwanan ha? This time .. ako naman ang humihingi ng forgiveness sa'yo. Dahil kung hindi dahil saaakin hindi ka mag kakaganyan." sabi ko habang patuloy angpag agos ng luha.
"Bie.. He will not leave us. Alam niyang napaka worth it at mahalaga siya saatin. He would never leave us." sabi ni James na pinapatahan ako.
Niyakap ko naman si joshua habang nakahiga sa bed.
"Joshua. Sorry." sabi ko.
"Sorry kung dahil sa pride ko nag ka ganyan ka.Sorry" Sabi ko at hagulgol pa ng iyak.
Lalo akong umiyak ng marinig ko ang isang matinis na tunog mula sa life machine na ni joshua.
"Joshua!!!!!" sigaw ko na mangiyak ngiyak.
"Joshua!!!" Pag wawala ko.
"Bie.. " pag aawat saakin niquen
"Tumawag kayo ng doctor!!!" sigaw ko.
"JJOOOSSHHUUUAA!!!" huling sigaw ko at nanlumo ako, at tuluyan ng napa upo sa sahig.
Bakit?
Joshua.. Di ka pwedeng mawala. Di mo ko pwedeng iwan dito mag isa sa mundong to.
God . Please . Not now . I still need him .
-----
Chapter84DONEBabawi ako sa inyo guys! :*
-----
BINABASA MO ANG
Foreign Love Game
Fiksi RemajaBat ba pag dating sa LOVE eh hindi maiiwasan ang ma broken? Bat ba ang hirap alamin kung talaga bang destiny kayo? Sa istoryang ito ay may anim na masasabing prinsesa. Saan naman kasi kayo? Apaka perfect nila. Magaganda.Mayaman.Simple.Mababait. Bas...