Nasa venue na ang lahat para sa event na mismong si Sebastian ang nagpakana. Nandito na ang mga elite families na nagdodonate sa university.
Kahit si Ninang Isabelle at Sorr ay nandito din. Hindi pa kami nagkakausap ni Sorr pero napapansin ko na kanina pa sya nakatingin sa akin pero kailangan ko muna problemahin si Sebastian. Wala pa sya dito.
I tried to call him pero patay ang phone nya. Wala naman sya sa bahay dahil nauna na sya dito sa venue. Nilapitan ko si Aldrey na ngayon ay nagmamasid sa paligid.
"Have you seen Sebastian? Kanina ko pa sya hinahanap." tanong ko sa binata.
"Nakita ko sya kanina. Nasa comfort room ata? I don't know kung sya talaga yun." sagot nya sa akin kaya agad akong nagtungo sa comfort room.
Binuksan ko ang pinto ng boy's comfort room. Wala naman tao kaya pumasok na ako.
"Sebastian?" I called out. Walang nasagot. Where is he?
"Sebastian?!" I yelled his name. Lumabas mula sa panghuling cubicle si Sebastian dala-dala ang cross long necklace nya.
Here we go again. Inikot nya ang gitnang bahagi ng cross at naputol ito dahilan kung bakit lumabas ang kulay puting powder. Cocaine.
"What the fuck are you doing?! Nasa labas lahat ng bisitang inimbitahan mo para dito sa fucked up event mo tapos nandito ka sa CR at nagpapakahigh?!" bulyaw ko sa kanya.
Sininghot nya ang powder sa kanang butas ng ilong nya. Pumikit sya saglit para maramdaman ang pagpasok ng droga sa sistema nya. Inayos nya ang cross long necklace nya at inilagay sa bulsa nya saka nya ako hinarap.
"You know that the only thing can calm me down is this drug. I have to calm down and give them a show. I have to be this gentleman that I am not. Mahirap itong ginagawa ko." mahinahon na sambit ni Sebastian. Napailing na lang ako.
"Let's go. You have this damn event to attend to." inayos ko ang tux nya pati na rin ang tagilid na necktie nya saka kami lumabas ng comfort room.
Nagsipalakpakan ang mga tao nang nakita nila si Sebastian. Umakyat sya sa stage at ngumiti na parang sanay na sanay na sya sa mga ganitong pagtitipon.
He have to be a good man. Dapat maging mabuti syang tao sa harap ng madla. Siguro ay dahil hindi na nga ako matino, ayaw nya nang dagdagan pa ang magiging tingin sa amin ng tao.
For him, the opinions of other people about him is more important than anything else. Where the truth is, he is more cruel than me in so many levels.
Naramdaman kong may tumabi sa aking gilid. Naamoy ko ang mamahaling pabangong panlalaki. Nilingon ko si Sorr na ngayon ay nakatingin sa akin.
"What can I do for you, Mr. de Vega Montero?" I asked him. He sighed and looked into my eyes.
"I am really sorry. The last time we talked was a mess. Nagkamali ako sayo. I judged you too soon, Katherine." sincere na sagot ni Sorr. Natulala ako sa mga mata nya. Chinky nga ito ngunit pakiramdam ko ay kaya nya makita kung ano man ang mga tinatago ko. Umiwas ako ng tingin.
"So, hindi reliable ang source mo? What happened to 'I don't meddle with seductive people?'" tinalikuran ko sya at kumuha ng white wine sa isang mesa.
"I am so sorry, Katherine. I really am. My friend told me that you're not that bad. Can we have a fresh start?" he hopefully asked me. How can I say no to this man? His black tux hugged his body perfectly. The way his lips twitched while he's talking to me is damn attractive.
I gulped. "Okay. I'm fine with that." I smiled at him sweetly.
Naglahad sya ng kamay sa akin. "Friends?" he returned my smile with his genuine wide smile.
Oh no, love. You're gonna be in big trouble. "Friends." I accepted his hand.
