Oktay'dan
Telefonum çalmaya başladığında arayan kişi her kimse içimde okkalı bir küfür ettim. Telefonun ekranına baktığımda o pislik adamın arıyor olduğunu gördüm. Başımı bu adamla çok büyük bir belaya soktuğumu daha sonrasında anlasam da, tabii ki son pişmanlık benim için de fayda etmezdi.
''Efendim.''
''Bugün Kumsal ile ilişkinizin üçüncü günü ve sen onun güvenini sarsacaksın. Onu canını çok fazla yakacaksın. Ona maçoluk yapacaksın. Kendinden bezdireceksin ama senden vazgeçmesine de izin vermeyeceksin. O kendini akıllı sanan şapşalı ağlat.'' Telefonu kapattığında bu sefer sesli bir şekilde küfrettim. Bu nasıl bir babaydı böyle? Kumsal ile geçmişte nasıl bir husumetleri olduğunu anlatsa veya tek bir mantıklı açıklama yapsa ona hak verebilirdim. Ama benden sadece onun canını acıtmamı istiyordu. Onun kalbini kırmamı ve erkeklere olan güvenini tamamen yitirmesini sağlamamı istiyordu. Kızına zerre kadar acımıyordu ve hatta düşmanı olarak görüyordu. Ama onun karşısına çıkmak yerine, dolaylı yollardan ona zarar vermeyi deniyordu. Bu adam kelimenin tam anlamıyla bir belaydı.
Kumsal'a Sabah Kafe'de buluşmak üzere mesaj attıktan sonra Alev'e de kafede ne yapması gerektiği hakkında bir mesaj attım. O masum kızı, bu cilveli aptal yerle bir edecekti. Hem de benim yüzümden. Gözlerimin önünde. O adam yüzünden.
***
Kumsal karşıma oturduğunda çok sevinçli görünüyordu. Bu kadar masum bir kızı nasıl üzecektim ben öyle? Yüz hatları o kadar tatlıydı ki insanın bakarken bile birden öpesi geliyordu. Hele de o saçları... Gerçekten hala bu kadar masum ve çocukluktan çıkamamış bir kızı üzmek konusunda ciddi miydi?Böyle bir kıza, ancak onun kadar canavar bir adam kıyabilirdi zaten. Benim bile bazen bu adamdan korktuğum zamanlar oluyordu.
''Hoşgeldin canım.'' diyerek ona sarıldım.
''Hoşbulduk.'' dedi etrafa gülücükler saçarak. Bir insan ona bakarak bile mutlu olabilirdi. Siparişlerimizi verdikten sonra Alev'in geldiğini gördüm. Rol zamanı gelmişti. Alev bize yaklaşarak önce küçümser bir şekilde Kumsal'a baktı. Sonra masanın karşısında durarak, ''Oktay? Bu aptal için mi gecemizi yarıda bıraktın?'' dediğinde Kumsal'ın gözleri büyüdü. Sessiz kalmayı tercih etmişti.
''Saçmalama Alev.'' dediğimde Kumsal da dahil oldu.
''Oktay, bu hanımefendiyle nereden tanışıyorsunuz?'' diye bana baktığında gözlerimi kaçırdım. Artık Alev oynayacaktı.
''Sen yokken biz vardık güzelim. Oktay da dün geceyi nasıl çabuk unutmuş öyle?'' dediğinde Kumsal tamamen yıkılmıştı. Kafasını bana çevirdiğinde çaresizliği görmüştüm. Gerçekten bu kız hayatı boyunca sadece gülmeliydi.
''Doğru mu Oktay?''dedi ve ben sessizlik yemini etmiş gibi başımı önüme eğdim. Bu senaryoyu Alev oynayacaktı.
''Doğru canım doğru. Bu çocuğu sen daha hiç tanımamışsın herhalde. Oktay'ın gözü benden başkasını görmedi şu zamana kadar. Görmeyecek de. Sen de artık yol alsan iyi edersin. Barbie seni. Plastik ve beyinsiz.''dediğinde Kumsal'ın gözleri dolmuştu. Kafamı biraz sağıma çevirdiğimde o adamı gördüm. Keyifle sigarasını yudumlarken bir yandan da bana göz kırpıyordu. Bu adam tam bir belaydı.
''Demek telefonu açan annendi ha? Bana oyun oynadın Oktay! Belli ki önceden anlaşmışsınız, kadın oğlum falan dediğine göre!'' İşte bu konuda yanılıyordu. O kadın gerçekten annemdi.
''Hayır Kumsal, lütfen izin ver a-''
''Kapa çeneni! Sen ömrün boyunca ondan başkasına bakmadığın sevgilinle kahvaltı yap. O kadar pislik bir adamsın ki! İlişkimizin üçüncü gününde beni aldattığını öğreniyorum. Allah aşkına senin amacın ne?'' dediğinde gözlerinden sicim sicim yaşlar boşanıyordu. Burnu ve yanakları hemen kızarmıştı. Alev rolünü sürdürerek, ''Yok canım yok.Sen şimdi çek git burdan, beni de Oktayımla yalnız bırak.''dedikten sonra Kumsal'dan öldürücü bakışlar yedi. Çantasını toplayıp gitmeye hazırlanırken bizi ilk birbirimize bağlayan kağıdı gözlerimin önünde yırtıp yüzüme fırlattı. Kızlardan duymaktan en çok nefret ettiğim o cümleyi kurduğunda çoktan arkasını dönüp gitmişti bile, ''Sana güvenmiştim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SIR #Wattys2015
Romance"Babamı tanıyamamışım,hem de hiç." Kumsal. Ege. Oktay. Tuanna. Şu zamana kadar hayatında erkeklere yer vermeyen Kumsal,ilk defa Oktay'a güvenmiştir.Babasıyla arasında geçen diyalogtan da pek hoşnut değildir.Onu tanımamıştır ve annesi ölmeden önce ai...