SIR #Wattys2015

15. BÖLÜM

Ege'nin gözleri kıprkırmıızıydı,hala.Hastaneden çıktıktan sonra hep beraber bizim eve toplandık.Herkes yorgun ve bitkin olduğundan hiçbir şeyi gözleri görmüyordu.

Ben de dahil olmak üzere.Hatta sanırım bu eylemi ben başlatıyordum.

Eve geldiğimizde herkes bir köşeye çekilmişti.Ege,ailesinin yanından bir dakika bile ayrılmıyordu.O kadar tuhaf bir olaydı ki bu.Ege tek seferde babasını bulmuştu.Ailesini bulmuştu.Bunu hissettiğine inanıyordum.Buna rağmen yine de çok garip geliyordu bana.

''Kumsal,seninle biraz konuşabilir miyiz?''dediğinde kafamı kaldırarak Ege'yi takip ettim.Odasına gittiğimizde yavaşça yatağına oturarak bana yanını gösterdi.Oturdum.

''Sana her şey için çok teşekkür ederim Kumsal.Senin sayende buldum onları.''

''Ne demek,Ege.Bunu yaptığımı bile bilmiyordum zaten.''diyerek gülümsedim.Ege bana biraz daha yaklaştı ve elimi tuttu.

''Sen benim hayatımda teksin,Kumsal.Sensiz gerçekten yaşayabileceğimi sanmıyorum.İyi ki varsın.''dediğinde utanmıştım.

''Teşekkür ederim.''dediğimde uzanıp yanağımdan öptü.Sanırım bunu hak etmiştim.Ege tam kalkarken uzanıp kolundan tuttum,''Bir şey sormak istiyorum.''dediğimde tekrar oturdu.

''Tabii.''dediğinde yutkundum.

''Şey...''

''Evet?''

''Şimdi sen aileni buldun ya...''

''Evet.''

''Onlarla mı yaşayacaksın?''dediğimde duraksadı.Aklından ne geçirdiği ilk kez belli olmuyordu.Gizli bir şekilde düşünmeyi ilk defa başarmıştı.

''Sanırım.''dediğinde elimi hala tutuyordu.Yüzüm asılmıştı.Hayır!Gözlerim yanıyordu!Kumsal,yapma,lütfen!Güzel gözlerim,ağlamayın lütfen!

''Hey,gel buraya.''deyip bana sarıldığında gözlerimden sicim sicim yaşlar iniyordu.Ege ile çok güzel yaşıyorduk ve çok iyi anlaşıyorduk.Kalmalıydı.Burada.Benimle birlikte.

''Kumsal,bir yere gitmiyorum.''dediğinde kafamı hızla kaldırıp kollarımla gözlerimin altını sildim.

''Nasıl yani?''

''Bir yere gitmiyorum.Sizinle kalacağım.''dediğinde çığlık atarak boynuna sarıldım.

Ama...

Bencillik etmişim gibi geliyordu.Ege ailesini bulmuştu ve ben benimle kalması için ağlıyordum.Onun da ailesiyle hasretini gidermeye ihtiyacı vardı.

''Ege,vazgeçtim.Ailenle kalmalısın.Bencillik ettim.Onları yeni buldun ve özlemini gidermelisin.''dediğimde bana daha da yaklaştı.Nefesini tutuyordu.

''Buraya gelmeden önce verdiğimiz sözü hatırlıyor musun?Ben arkasında duracağım.Hiçbir yere gitmiyorum.''

''Ahh...''diyerek boynuna atladım.Geri çekildikten sonra,''Peki ya Halil amcalar?Bu işe ne diyecekler?''dediğimde elleriyle saçlarımı omzumun gerisine attı.

''Bu işi onlarla çoktan konuştum.Zor olacağını onlar da biliyor,ben de.Ayrıca yan dairemizde oturuyorlar.Sık sık gideceğim.Buna izin veriyorsun herhalde?''dediğinde güldüm.

''Tabii ki.''Bir süre sadece birbirimize baktık.O an kapı açıldı.

''Ne yapıyorsunuz?''dediğinde yüzünde sinirli bir ifade vardı Oktay'ın.Ne yapıyor olabilirdik?

''Konuşuyorduk.''dediğimde nefesini dışarı verdi.

''Pekala.Konuşmanız bittiyse içeri gelin,lütfen.Halil amcalar Ege'yi özlemiş.''dediğinde Ege ayaklandı.Ben kalkarak onu takip ederken,''Sen kalır mısın Kumsal?Biraz konuşalım.''