HİÇ HESAPTA YOKKEN

BÖLÜM 7

Sabah Ayça evden erkenden çıkınca tek başıma kalmıştım. Canım kahvaltı yapmak istemediği için 1 bardak portakal suyu içip odama döndüm.

Hava çok güzeldi, boğaz kenarındaki yürüyüş yoluna gidip yürümeye karar verdim. Uzun zamandır erteliyordum.

Üzerime kapri eşofmanımı ve ip askılı bluzumu giyip kapıya yöneldim. Yürüyüş ayakkabılarımı nereye koymuştum acaba? Biraz uğraşın sonunda onları bulup ayağıma geçirdim ve evden çıktım.

Kulaklıklarımı takıp son ses müzik dinlemeye başladım. Yürümek sıkıcı gelince koşmaya başladım. Müzik dinlemek de sadece koşuya odaklanmama yardım ediyordu.

Hava gerçekten de çok güzeldi. Koşarken bir yandan da boğaza bakıyordum, beni her zaman büyülüyordu.

Tam başımı öne çevirmiştim ki birinin sırtına çarpıp yere düştüm. Bir anda çıkmıştı karşıma, koşarken onu hiç görmemiştim.

Arkasına dönüp baktığında Ege olduğunu gördüm. Beni görünce gülümseyip kalkmama yardım etti.

"İkinci kez senin yüzünden kendimi yaralıyorum. Eğer başıma kötü bir şey gelirse üzülebilirsin."

"Hahah, benim suçum yok, sen bana çarptın. Koşarken önüne bakmalısın."

Ayağa kalktıktan sonra üstümü silkeleyip Ege'ye döndüm. O ana kadar onun yalnız olduğunu düşünmüştüm; ama değildi. Deniz'i fark ettiğimi görünce yüzüne büyük bir gülümseme yayıldı.

"Biz de Deniz ile koşuya çıkmıştık. Sen de katılmak ister misin?" Deniz bana bakmıyor, ayakkabısıyla oynuyordu. Gelmemi istemiyor gibiydi.

"Hayır, bugün tek başıma kalmak istiyorum. Size iyi eğlenceler. " deyip Ege'nin cevap vermesini beklemeden yanlarından geçip koşmaya başladım.

Kendime kızıyordum, onun beni yeniden sevebilme ihtimalini düşündüğüm için kendime kızıyordum. Bana geri dönebilme ihtimalini düşündüğüm için kızıyordum.

Ne zamandır koşuyorum bilmiyorum. Durup boş bir banka oturdum. Gözyaşlarımın dinmesini bekledim.

Bu sondu. Bu onun için son ağlayışım olacaktı.

Biraz daha normale dönünce hızla kalkıp geldiğim yolu geri koşmaya başladım. Uzun zamandır koşmamama rağmen kondisyonum yerindeydi. Eve gelince kendimi banyoya attım.

Ayça henüz gelmemişti. Akşama kadar da geleceğini sanmıyordum.

Duştan çıkınca pijamalarımı giyip kendime portakal suyu aldım ve okumaya ar verdiğim kitabıma geri döndüm.

Yarından itibaren farklı bir Derin olarak çıkacaktım karşılarına. Bu değişimden önceki son gecemdi...