Change

Vergeven en vergeten

Lauren pov

Ik loop snel naar een andere gang. Ik wil hem echt niet zien nu.
"Lauren?", hoor ik Jake zeggen. Fuck.
Ik draai me voorzichtig om en zie hem daar staan. "Hey", zeg hij. Ik zeg niks. "Hoe gaat het?", vraagt hij dan maar. "Euhm... Het gaat oke...", zeg ik terug.
"Euh, ik zie je wel op school binnen een paar weken...", zei ik en draaide me om. "Euhm... Lauren wacht", zei Jake. Ik draaide me terug om en keek hem aan. "Zou je met mij willen gaan lunchen? Ik wil het uitleggen Lauren, ik snap het als je niet wilt maar-" "oke, maar ik kan pas morgen, want ik moet naar huis", zei ik snel. Ik lachte nog even naar hem en verzamelde snel de dingen die ik nodig had. Ik loop naar de kassa en betaal.

Ik loop binnen in de keuken en zet het zakje op tafel. "Dankje schat, hou de overschot van het geld maar" Wow volgens mij is ze vergeten dat ze mij €20 had gegeven en het was maar €6 in de winkel...   $$$$$

Na het eten ging de bel. Ik liep naar beneden terwijl mijn moeder de deur al open deed. Het was mijn broer maar.
Ik mis hem wel... Hij is gaan samenwonen met zijn vriendin... Hij studeert nu... Maar het huis voor mij alleen hebben als mijn ouders werken is wel freaking awesome.

*Volgende dag*
Ik liep binnen in een restaurantje waar ik en Jake hadden afgesproken.
Ik liep wat verder en zag hem toen in aan een tafeltje zitten. Ik liep naar hem toe en ging zitten. Hij keek op en toen hij zag dat ik het was, lachte hij.

We bestelden een drankje en een paar minuten later kwamen ze het al brengen.

"Dus euhm... Het feestje... Valerie kuste mij... Je zal het misschien niet geloven, maar... Het is wel waar", vertelde Jake. "Kijk... Ik geloof je", zei ik.
Ik geloofde hem echt... Toen ik bij Sophie bleef slapen hoorde ik haar bellen. Ik weet niet met wie, maar ze vertelde het verhaal vanop het feestje en ik hoorde dat Valerie al langer op Jake was... Toen werd het ...

Na een uurtje gepraat te hebben heeft Jake betaald en liepen we naar buiten. "Euhm... Ik zie je nog wel eens?", zei hij vragend. "Euh, ja hoor...", zei ik dan maar... We geven elkaar ongemakkelijk een knuffel en lopen elk onze eigen richting. Ik fiets naar huis en ging gelukkig op mijn bed liggen... Ik mis hem eigelijk wel... Hij was zo lief voor mij.
Ik wil nog wel eens afspreken in de vakantie...

// SORRY DA IK ZO LANG NIET GESCHREVEN HEB//
Xxxx lauren