Bye

95 4 0
                                    

Jonas pov😛

"Los Angeles?!", vroeg ik. "Waarom daar naartoe?" "Mijn vader heeft daar een job aangeboden gekregen" "Hoe moet het dan met ons?", vroeg ik. "Er is geen ons meer, Jonas, deze keer vergeef ik het je niet meer." KRAK, hoorde je dat? Dat was mijn hart. Het brak net in miljoenen stukjes. Al die keren dat ik Lauren haar hart brak, voelde het dus net als dit. "Jonas?", haalde Lauren mij uit mijn gedachten. "Sorry maar ons besluit ligt al vast, ik ga je waarschijnlijk een lange tijd niet zien" "Ik moet weg bye", zei ik kortaf en liep het huis uit. Ik weet het het zag er waarschijnlijk grof en raar uit maar ik kon het daar niet meer uithouden. Ik ging bijna wenen. maar dat ben ik nu toch al aan het doen dus ja. Ik loop gewoon direct naar huis.

Lauren pov❤️

"Ik moet weg bye.", zei Jonas en hij liep buiten.
Wow, dat was vriendelijk. Maar ik ken jongens, ze willen niet dat je hun zachte en gevoelige kant ziet. Ik kan er toch ook niet aan doen dat ik weg moet, alleen vind ik het niet zo erg, ik bedoel Los Angeles?! Komaan! Vrienden heb ik niet, ja Jill, maar ze vind wel iemand anders, wie wil mij nu als beste vriendin?

**6 Dagen later**
Nog 1 dag. En dan zijn we weg. Bijna alles is ingepakt, alleen nog mijn kleren en spullen voor morgen liggen klaar. Voor de rest is echt alles leeg, en sommige spullen zijn zelfs al onderweg zoals onze meubelen. Je zult denken "waar slaap jij dan op?" Op een matje op de grond. Maar ja slapen is het niet echt, ik ben TE zenuwachtig voor morgen...

*Dag van vertrek*

Hier staan we dan... Op het vliegveld... We mogen bijna op het vliegtuig stappen weg van hier... Ver weg...✈️✈️✈️

// Ik hoop dat jullie het leuk vinden!!//
Xoxo Lauren😍❤️

ChangeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu