Change

Mini-date

😛Lauren P.OV. 😛(De bovenstaande foto is Lauren😘)

Hier zit ik dan weer op mijn kamer, te wenen. Het lijkt wel een gewoonte dat mijn hart gebroken wordt door Jonas en dat we uiteindelijk toch weer samen komen...

Een paar uur geleden
"Hey, zullen we naar binnen gaan?" vroeg ik aan Jonas.
"Ja, kom ik zoek al een tafeltje" antwoordde hij.
We liepen samen binnen in Starbucks en ik ging in de rij staan.
Ik betaalde en liep naar de tafel waar Jonas zat. Na wat kletsen was ons drankje op en stapten we naar huis. Wij wonen niet ver van de Starbucks dus dat is gemakkelijk ;)
Ik voelde mijn gsm trillen in mijn broekzak en nam mijn telefoon op zonder te kijken wie er belde. "Hallo, met Lauren", zei ik. "HEEEEEY JILLIE HIER IK GEEF VANAVOND EEN FEESTJE JE MOET KOMEN EN BRENG JONAS OOK MAAR MEE!!", brulde mijn beste vriendin Jill door de gsm. "Ten eerste, brul niet zo, en ten tweede, "OKE WIJ KOMEN!!", brulde ik dan maar terug. "OKE TOT STRAKS, ZIE MAAR DAT JE ER BENT OM 20U EN BRENG JE SLAAPGERIEF MEE", brulde ze nog maar eens terug. "OKE IK ZIE JE DAN!", brulde ik voor de laatste keer. Ik vertelde Jonas over het feestje, namen afscheid met een kusje en liepen onze eigen weg naar huis. Ik kwam binnen en liep meteen naar mijn kast om mijn outfit te kiezen. Ik kan weer niet kiezen dus ik denk wel even na in mijn douche. Ik liep naar de badkamer en nam een douche en deed mijn make-up enz. Toen kwam het moeilijkste deel. Tja, ik ga maar eerst even eten.
Mijn ouders reizen heel vaak dus ik was weer alleen thuis, en er hing een briefje op de koelkast:

Lauren,
We zullen morgen terug zijn maar nu moet je even voor je eigen eten zorgen, dus neem maar een pizza uit de diepvriezer en zet hem maar in de oven.
Liefs, Mam en Pap
Wauw, hoe vriendelijk... Maar oke ik nam dan maar mijn pizza en zette hem in de oven. Toen ik klaar was snelde ik naar boven voor de moeilijkste opdracht van de avond...