Change

Betrapt

😛Lauren😛 P.O.V.
"JONAS?!", riep ik. "LAUREN?! DIT IS NIET WAT HET LIJKT!" "NEE HET LIJKT NIET OP MIJN VRIENDJE DIE MET EEN OF ANDER MEISJE OP DE ZETEL LIGT TE KUSSEN ZEKER?! DENK JE DAT IK BLIND BEN" Met tranen in mijn ogen liep ik terug naar boven, nam al mijn spullen, schreef even snel een briefje voor Jill dat ik vertrokken was, en liep zo snel mogelijk de deur uit. Wenend kwam ik het huis binnengestormd en liep ik naar mijn kamer. Hier lig ik dan op mijn kamer, al wenend in mijn bed. Weer ben ik alleen thuis. Mijn broer is ook niet thuis. Maar ja hij is nooit thuis. Als ik op de klok kijk is het eigenlijk nog niet zo laat. 12u24. Al snel van ik in slaap. Ik heb vannacht natuurlijk niet veel geslapen.

Als ik wakker wordt kijk ik op mijn klok. 16u05. Wat?! heb ik zo lang geslapen? Opeens hoor ik stemmen beneden. Misschien zijn mijn ouders eindelijk eens thuis... Zachtjes liep ik de trap af en probeerde te luisteren van wie de stemmen waren. "Wacht even tot ze wakker is, want ze lag net te slapen", hoorde ik mijn moeder zeggen. Tegen wie zou ze aan het praten zijn? "Ja hoor, ik wacht hier"
JONAS?! Wat doet die nu weer hier!
Ik blijf nog even luisteren maar ik versta er niets van, maar dan wordt het stil en hoor ik iemand naar de trap lopen.
Ik liep naar boven en ging aan mijn kast staan alsof ik me omkleed. Er klopt iemand op mijn deur. Wat moet ik nu doen als het Jonas is?!
"Kom binnen", zeg ik dan maar. En ja hoor, Jonas kwam binnen...
"Hey", zei hij droog. Ik zei niets terug. "Luister, het spijt me oke, ik zou nu wel kunnen zeggen dat zij mij kuste maar dat is niet waar" "Ga weg" "Laat mij het uitleggen, ik smeek het je!" Ja dat heb ik al vaker gehoort... "GA WEG!!", brulde ik. Al snel liep hij naar buiten en hoorde ik de voordeur sluiten. Maar ik hoorde weer voetstappen op de trap naar boven komen. Alleen kwam deze keer mijn moeder binnen. Zonder kloppen😒. "Schatje, kom je eten?", zei ze vriendelijk. "Ja ik kom eraan" Ik nam mijn gsm en liep naar beneden. Eindelijk. Mijn broer, mama, papa en ik aan 1 tafel. Geloof me, dat gebeurt bijna nooit. We beginnen te eten toen opeens mijn vader begon te praten. "Mama en ik moeten iets met jullie bespreken"...

💕Laat weten wat jullie er van vinden!💕
{Er komer nog andere p.o.v's😘}