Vakitlerden sabah
Gün birazdan sökülecek,
Yapışıp beyaza cilve atarken şafak.
Dikilecek yamalı tenim,
öpülesi
bir kadının şefkat kokan ruhuyla.
Fiziğiyle yedi coğrafi bölgeme taht kuran bir sen.
Bir de
ben varım yerle gök arası kurak.
Karınla beyazlat
kir tutmuş karanlıklarımı.
Yağmurunla ıslat
çöl tutmuş kuraklıklarımı.
Vakitlerden kuşluk
Yürek birazdan eriyecek,
Dalıp
kahve gözlerine sarsılırken beden.
Bütünleşecek narin kolum, kucaklayası
bir kadının kekik kokan beliyle.
Teniyle aklımın yedi katmanını aşka boyayan bir sen.
Bir de ben varım
baştan aşağı sana hasta, sana yatalak.
Nurunla parlat
leke tutmuş her yanımı.
Koynunla sıcaklat
buz tutmuş yürek vatanımı.
Vakitlerden ikindi
Aşk birazdan çıldıracak,
Sarılıp ağzına nefes alırken dudak.
Coşacak sarhoş başım,
içine çekilesi
bir kadının elma kokan saçıyla.
Gülüşüyle çiçeklerin tüm zerafetini gölgede bırakan bir sen.
Bir de ben
varım bir uçtan diğer uca sana tutsak.
Gamzenle gülümset
solgun çehremin her karesini.
Gerdanınla sersemlet
yırtılan yüreğimin göz bebeklerini.
Vakitlerden akşam
Gün birazdan kararacak,
Ağlayıp gidişine kaybolurken güneş.
Tutacak migreni aşkın,
tutulası
bir kadının kederi bıraktığı eliyle.
Yokluğuyla evimi barkımı hüzne boğan bir sen.
Bir de ben varım,
acıyla sancı arasında mekik dokuyan.
Anılarınla tırlat
aklımın sana gebe her saniyesini.
Anılarınla harcat
ömrümün kalan tüm sermayesini.
